Zouden wij in geval van een kernoorlog werkelijk ondergronds kunnen leven?

Question

En zou daar dan als het ware een nieuwe "wereld" ontstaan?

 · Accepted Answer

het nare van kernexplosie's is de radioactieve straling die vrij komt na de klap.(fall out).als je kijkt naar de resultaten van pripjat in 1986,(explosie in kerncentrale op chernobyl)dan is het toch duidelijk wat radioactieve straling kan doen.pripjat is sinsdien een spookstad geworden en zal nog 100 jaar niet bewoonbaar zijn op een paar excursies na dan.op de plek waar de bom afgaat is in een straal van een aantal kilometers letterlijk alles vernietigd.eerst de verblindende flits waardoor ook echt alles in brand staat en dan de drukgolf die alles met de grond gelijk maakt.ter vergelijking:de bom die gebruikt werd op hiroshima had een kracht van ik dacht 15 kiloton.de krachtigste bom werd getest door de sovjet unie,50 megaton.en dit is vele jaren geleden.om op jou vraag terug te komen,ik zeg nee.de radioactive straling maakt dat in mijn ogen onmogelijk gezien dat de straling te 'lang' blijft hangen.

Groetjes

Groetjes

 · Answer

Niks is onmogelijk. Als we ons maar - snel - aanpassen.

 · Answer

Door de kernexplosies zou de lucht ook verpest zijn. We zouden dan ondergronds lucht moeten maken.
Nee, als er een kernoorlog komt, kun je het wel vergeten,
In de 60-70er jaren gaf de overheid folders uit, je moest onder de trap gaan zitten en de radio aanzetten.
Ik denk dat je einde dan aanbreekt. Een mens is geen mol.
Als we molachtig zouden moeten worden, waren we wel als zodanig geschapen.
Nee, de mollen van de wereld gaan dan de taken overnemen!! En misschien insecten. De mens sterft uit.

 · Answer

Er zijn wel bunkers onder de grond daar kan men het maanden uithouden voot ongeveer 100 personen. Maar ja dat is niet genoeg voor heel nederland. Ze zullen er wel her en der staan .

AlphaLimaSierra · Answer

De ondergrondse stad van Beijing.

In Beijing ( Peking) werd eind jaren zestig in opdracht van Mao Zedong, die bang was voor een atoomaanval van de Sovjet-Unie, een enorm stelsel van gangen en tunnels onder de stad gegraven. Veertuigduizend arbeiders werkten 10 jaar lang aan een stad onder de grond.

Er werden ondergrondse ziekenhuizen, scholen, restaurants, bioscopen en zelfs een rolschaatsbaan gebouwd, als voorbereiding op een atoomaanval die nooit kwam.

De gangen liggen 10 tot 12 meter onder straatniveau en zijn breed genoeg voor militaire voertuigen.

In de kelders was plaats voor 40% van de bevolking. De rest zou naar de bergen worden gebracht.

Beijing heeft op dit moment ruim 15 miljoen inwoners. In de jaren zestig natuurlijk minder, maar toch ook al miljoenen.

De verwachting was, dat in geval van een aanval, de mensen gedurende lange tijd onder de grond beschermd zouden tegen een atoomaanval.

 · Answer

Even schuilen, ja, maar een nieuw leven? 
Een pittig probleem lijkt mij de voedselvoorziening. Van buiten is niets meer te halen, dat blijft eeuwenlang radioactief. Hoeveel ruimte heb je nodig? 1 flinke bloempot =1 krop sla = 1 schrale maaltijd voor 1 persoon. En daar heb je dan een paar weken op zitten wachten. Reken maar uit, drie schrale maaltijden per dag voor jou alleen is al een paar vierkante meter. En dat is dan alleen sla, van obesitas zul je geen last hebben.

Graanvelden? Weiland voor koeien?

Heb ik het niet eens over het licht dat je nodig hebt voor de fotosynthese.

Zouden wij in geval van een kernoorlog werkelijk ondergronds kunnen leven?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (5)

Weet jij het beter..?