Is er een wetenschappelijk ondebouwd antwoord op de vraag of vreemdgaan in de menselijke natuur ligt?

Natuurlijk! Hoe vaker je vreemd gaat, hoe meer kans op kinderen. Pure evolutie dus. Eigenlijk is juist 'trouwen' onnatuurlijk.

Wetenschappelijk kan ik het niet onderbouwen, maar logischerwijze zou ik het volgende zeggen:
In de prehistorie, in de begintijd van de menselijke historie was stierf men jong en was het sterftecijfer hoog. Van groot belang was het dus om je voort te planten. Kans op een zo gezond mogelijk kind had een man als hij bij meerdere vrouwen kinderen verwekte, hiermee spreidde hij zijn risico.
Ik denk dat het ook iets biologisch is, een soort instinct. Tenslotte zijn ook bijna alle dieren niet monogaam.

Het boek Sperm Wars (Infidelity, Sexual Conflict, and other Bedroom Battles) van Robin Baker gaat over dat soort dingen.
Dat boek zijn korte verhalen over elke mogelijke situatie op sex gebied, maar is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek van hemzelf.

Het ligt inderdaad in de menselijke natuur.

Toegevoegd na 2 minuten:
''zijn'' moet zijn "bestaat uit korte verhalen"

Wetenschappelijk is het zo dat je of masturbeert of vreemdgaat... En als je naar een vreemde gaat bij herhaling, dan noemen ze dat in de wetenschap een relatie... Promiscuïteit komt bij mensen voor als wel bij dieren, monogamie even zo... En als het voorkomt dan kan ik met dit maal een wetenschappelijk oog niet anders concluderen dat het wel degelijk in de menselijke natuur ligt...

Ja zeker..
De verschillen tussen de seksen zijn zelfs nagenoeg niet aanwezig als gevraagd wordt naar het aantal bedpartners. Ruim 80 procent van de mannen én de vrouwen gaf aan met minder dan tien verschillende partners het bed gedeeld te hebben. Noort noemt dit "bijzonder netjes als je kijkt naar cijfers uit de jaren 60 en 70". De psycholoog zegt dat het op "de nieuwe preutsheid" lijkt.

Behoeftebevrediging (whatever) ligt in de menselijke natuur besloten. Dus ook vreemdgaan. Bovendien is het lekker en dat geeft een extra zetje in de rug.