Waarom slaat je hersenen dingen niet voor 100% op?

Omdat je veel te veel details ziet en hoort om alle sop te slaan.

Je hersenen filteren informatie door er een oordeel aan te geven. Als het heel irrelevant is en voor jou onopvallend vergeet je het. Anders zou je een overload krijgen!

Dat ligt aan de manier waarop je hersenen informatie opslaat.
Stel je voor dat er morgen een grote blauwe vogel in je tuin zit met drie koppen.!!!!!
Je hersenen gaan haastig van binnen zoeken naar eerdere ervaringen met een blauwe vogel met drie koppen.
Niets van te vinden!!!! Dus heel bijzonder!!!
Nooit eerder gezien en het kan eigenlijk niet die drie koppen!!
Zo ontstaat het besef dat dit wel heel bijzonder moet zijn!!
En zo slaat je hersenen deze ervaring op als heel groot nieuws!!
De rest van je leven zal je het niet meer vergeten.

Maar morgen zal je ook in je krant, op pag, 17 rechts onderaan iets lezen over een dakgoot die over liep.
Wedden dat je dat na 5 min. niet meer weet!!
Je hersenen vonden dit niet belangrijk voor jou.
En wordt dan ook als zodanig opgeslagen, dus slechts enkele minuten.
Zo is er dus een kort geheugen en een lang geheugen en je hersenen slaan dit op naar waarde.
Het is ook niet mogelijk alle ervaringen van maar slechts een dag te onthouden, we spreken wel duizenden woorden per dag.
Maken honderden bewegingen , hebben honderden gedachte, ontmoeten heel veel mensen, doen heel veel handelingen enz.
Onze hersenen zullen alleen maar het belangrijkste opslaan dat je nog even de komende dagen nodig hebt om later het meeste te vergeten.

Je hoort en ziet enz teveel om die stof goed op te slaan in je hersenen dus ze doen het een beetje zegmaar

Informatie wordt gefilterd op belangrijkheid, ingedikt, aangevuld met reeds bekende informatie, in verband gebracht met andere informatie en vervolgens in het lange termijn geheugen opgeslagen indien de hersenen de informatie van belang vinden.
Herhaling van de informatie, vergroot de kans dat het wordt opgeslagen. Dat geld ook voor informatie over gevaar.

Onze hersenen zijn heel efficiënt. Ze proberen een optimum te bereiken, niet een maximum.

Er bestaat een zeldzame ziekte, waardoor mensen 'veel beter kunnen onthouden'. Maar alles heeft zijn prijs, een journalist met deze ziekte, kon al zijn aantekeningen in zijn hoofd maken en jaren later nog 'uitlezen'/herinneren. Maar hij kon niet tegelijk eten en de krant lezen.

Je hersenen zijn zo gebouwd dat ze omgaan met informatie op een manier die efficiënt is om te overleven, maar waarschijnlijk dateert die opbouw voor het grootste gedeelte nog uit een ver verleden toen wij nog jager/verzamelaar waren. Het is goed voorstelbaar dat die opbouw minder goed functioneert in de moderne maatschappij.
Ons geheugen is in ieder geval niet erg accuraat; het slaat niet alles op en wat het opslaat slaat het vaak ook nog gekleurd door meningen die we al hadden op.
Daar helemaal bovenop lijden we nog aan het verschijnsel dat we telkens als we een herinnering ophalen die herinnering weer gewijzigd opslaan (gekleurd door de emotie van het moment.
Het geheugen is allerminst betrouwbaar, maar gelukkig toch vaak wel handig ;-)