Als de bijna dood ervaring het effect is van een stervend brein zou het toch moeten gebeuren bij iedereen die dood gaat of stervende is?

Question

Wetenschappers claimen vaak dat wanneer iemand een bijna dood ervaring heeft gehad, dit het gevolg is van een stervend brein. Maar waarom heeft niet iedereen het die op het randje van de dood heeft gebalanceerd? En hoezo is het in 9 van de 10 gevallen altijd een gestructureerde ervaring met de welbekende tunnel. Nooit heeft iemand gezegd dat die vleesetende konijnen zag tijdens zo'n BDE, om maar even een stom voorbeeld te noemen. Zou dit er op kunnen wijzen dat een BDE wel degelijk een echte ervaring is, en geen product van de verbeelding, of een stervend brein?

 · Accepted Answer

In doodsangst, gaat een lichaam heel anders reageren. Zo is nu bekend dat na de slag van Waterloo zwaargewonde soldaten meer overlevingskansen hadden dan de zwaargewonden die na een ongeval in het meest moderne ziekenhuis aan machines worden gelegd, en meent men ook gevonden te hebben waarom: Men legt alle levensnoodzakelijke functies aan, terwijl een lichaam in laatste nood, zelfs bijv. de maag kan afleggen om bijv. het hart of het bloed naar de hersenen te laten stromen en daarbij te focussen op herstel van die eerste functie en dan pas het herstel te activeren van de andere levensfuncties (niet onbeperkt, maar dus wel zelfde principe als voor alle zoogdieren en dus nikske super-menselijk).

Om dit nu door te trekken naar de BDE-ervaring die ik zelf tweemaal had, op het einde kunnen je hersenen enkel nog reageren op de meest primaire signalen van bij je geboorte, toen je namelijk uit het geboortekanaal in het licht kwam terwijl je hoofd nogal serieus 'geduwd' werd. Het is niet een stervend brein, het is eerder een laatste poging tot overleven.  Onze hersenen slaan echter op in de vorm van zintuiglijke ervaringen (volgens mij is er overigens in kern maar 1 zintuiglijke werking, namelijk een trillingsregistrerend orgaan) en dat is werkelijk heel primair, en moeilijk te vatten vanuit het denken dat we normaal gebruiken en waarmee we ons vooral vanzelf zeer veel 'wijsmaken' in gewoon verder te leven en te bewegen.

Vleesetende konijnen zijn dus veel te complex en enkel de hersencircuits die nog redding kunnen brengen, zijn geactiveerd op dat moment.  Velen zeggen nadien dan dat het op een tunnel lijkt, maar als ik die mensen dan details vraag, blijkt het dat die details helemaal niet zo goed te herinneren zijn en dat die herinneringen al heel snel gekleurd worden door het déjà-vu effect waarmee men herinneringen altijd kleurt omdat men het vergelijkt met dingen die men 'wel' herkent.  Iemand die nog nooit in een tunnel zou geweest zijn (maar iedereen die geboren is, heeft dat eigenlijk wel al meegemaakt), zou dus een BDE nooit beschrijven met een tunnel.

Misschien nog dit: Ga eens naar de mis, neem een hostie, en doe dan je ogen twee minuten dicht om te bidden (of als je niet weet wat bidden is: denk gewoon na over je leven en omgeving en jouw rol die je voor anderen speelt), en open na het laten smelten van het brood op je tong nadien je ogen en kijk hoe je plots licht ziet dat je nooit voorheen zag.

Toegevoegd na 4 minuten:
BDE-belofte blijft nog!

 · Answer

Mwah...ik heb ooit zo'n BDE meegemaakt, maar ik ben er niet zeker van of het "echt" iets was, of een neurofysiologisch proces.
Ook die tunnelervaringen zijn niet allemaal hetzelfde. Sommigen onmoeten er mensen en zien weelderige tuinen met waterpartijen. Ik alleen maar een steriel tunnel met licht dat van buiten door de wanden scheen.
Je zou het boek van van Lommel "Eindeloos Bewustzijn" eens  kunnen doorkijken. En dan niet zijn verklaring, want die is tamelijk vergezocht, maar zijn beschrijving van de verschillende soorten BDE.

 · Answer

Ik heb ooit is een wetenschappelijke verklaring over dat tunnel effect gelezen. Het schijnt zo te zijn dat al je hersencellen naar 1 punt trekken en dat het daarom wit wordt. Maarja er zijn ook bde waar mensen zichzelf zagen liggen etc. Het is een heel boeiend maar ook moeilijk iets

 · Answer

Wie weet,maar de meeste stervenden komen niet terug om dit te kunnen vertellen d.w.z. dat we voorlopig de echtheid van deze ervaringen nog niet kunnen testen.

 · Answer

Ik weet dat ik me hier op een terrein begeef waar nog veel vraagtekens bestaan, maar mijn ervaring, welke intussen 35 jaar in het verleden ligt heeft me een aantal dingen geleerd

Zo besef ik dat dit standpunt van de wetenschap slechts gedeeltelijk tot de ware aard van de bijna dood ervaring doordringt, en wel om de volgende  reden: Zij houden doorgaans geen rekening met het feit dat in sommige gevallen, zoals bij een ernstige bloeding, het 'onbewuste al zijn 'reservetroepen', ttz bloedreserve, witte en rode bloedcellen, plaatjes, zo snel mogelijk naar de getroffen plaats stuurt, maar als dat bloeden niet gestelpt kan worden , is er ook geen noodzaak meer dat hersenen in leven worden gehouden, en hiervoor een 'speciale behandeling ontvangen zoals 'n supplementaire dosis 'adrenaline of  'n exclusieve voorkeursbehandeling, waarbij alle andere lichaamsfuncties op non-actief worden gezet, en de persoon bewusteloos raakt of on coma.

Een bijna dood ervaring gaat, zo blijkt uit veel getuigenissen, vaak gepaard met een aansporing van het innerlijke bewustzijn om in de toekomst dergelijke crisissituaties te vermijden, en gaat soms ook gepaard met 'n soort 'gewetensonderzoek, waarbij degene die zich bepaalde fases ervan herinnert plots heel religieus wordt of het leven anders gaat bekijken.'

Maar vaak ook vergeet zulke persoon na een tijdje wat hij heeft gezegd of beloofd, en vervalt hij in de vroegere patronen, zodat zijn ervaring haar doel heeft gemist..

Toegevoegd na 3 minuten:
een bijna dood ervaring is dus in werkelijkheid niet het resultaat van een stervend brein, maar van een brein dat er in geslaagd is een levensbedreigende crisis te overwinnen, en aldus een overwinning op de dood heeft behaald, zij het dat ze vaak van korte duur is, want voorlopig sterft iedereen nog.

 · Answer

Eigenlijk haak ik niet op dit soort onderwerpen in aangezien ik nooit een BDE heb gehad en ook niet geloof dat ons bewustzijn een combinatie van elektrische signalen is. Ik weet dat er echt veel signalen in je hersenen zitten maar ik kan het nog steeds niet bevatten. 
Dan zul je denken, hoe werkt het dan? Persoonlijk geloof ik dat de hersencellen maar ontvangers en verzenders zijn van jouw geest of ziel. 
Het is een beetje een andere kijk op de discussie en ik kan het zeker ook niet bewijzen hoe graag ik het ook wil maar ik dacht dat het misschien wat stof op doet opwaaien tussen de mensen met BDE's en de wetenschappers die dit willen verklaren. Ik heb deze ervaringen en verklaringen al heel wat vaker gehoord en ik blijf het interessant vinden maar op deze manier blijft het een discussie zonder einde. 
Ik hoop dat jullie mijn alternatieve benadering waarderen. 
Zo niet, dan niet :)

Cryofiel · Answer

Of je je een BDE herinnert, hangt van twee dingen af. Ten eerste OF je een BDE krijgt, ten tweede of die BDE in je geheugen wordt opgeslagen.

Je kunt dus nog zo'n mooie BDE hebben, als je geheugen net wat eerder uitschakelt dan de rest van je hersenen, zul je daarna geen herinnering hebben aan je BDE. Voor jou zal het zijn alsof je nooit een BDE hebt gehad.

ALS de BDE al in je geheugen wordt opgeslagen, hangt de soort BDE af van de volgorde waarin de diverse delen van de hersenen ermee ophouden.

De bekende tunnel komt bijvoorbeeld door de werking van het visuele systeem. Als dat er langzaam mee ophoudt, blijft het centrum van het gezichtsveld het langste over. De details vallen echter weg. Door die combinatie zie je een tunnel.

Als je visuele systeem echter heel snel overgaat van functionerend naar niet-functionerend, zal die tunnelfase dermate kort zijn dat je er niets van merkt.

Al zulke individuele verschillen zorgen ervoor dat iedereen een ander soort BDE ervaart.

Tot slot wordt je herinnering sterk beïnvloed door je cultuur. Twee mensen die hetzelfde meemaken, zullen zich toch heel andere dingen herinneren als ze uit verschillende culturen komen.

Onze cultuur is sterk op het christendom gebaseerd; daardoor herinneren wij ons vaker dan gemiddeld de tunnel van licht of de tunnel naar het licht, want die past mooi in de christelijke visie. Mensen uit andere culturen zullen andere aspecten van hun BDE sterker herinneren dan die tunnel, die voor hen niet zo belangrijk is.

Als de bijna dood ervaring het effect is van een stervend brein zou het toch moeten gebeuren bij iedereen die dood gaat of stervende is?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (6)

Weet jij het beter..?