Als ik uitgebreid gekookt heb en 'urenlang' met mijn neus boven de potten en pannen gehangen heb, dan heb ik weinig trek meer. Hoe komt dat?

vaak is het ook omdat je van alles hebt lopen proeven, althans dat is bij mij zo...

Als je een beetje "gestresst" bent door het koken, is het inderdaad niet altijd een feest om te eten. Mijn advies is om alles ruim van tevoren voor te bereiden. Soms kun je een dag van tevoren al beginnen met een paar gerechten. Dan heb je op de dag van het etentje minder tijd nodig, sta je niet urenlang` boven de pannen en kun je gezellig aan schuiven...

Dat is precies de reden dat ik twee dagen voor oudjaar al de oliebollen en de appelflappen bak. Anders hoef ik zelf niks.

Gewoon verzadigd door de etensluchten, inderdaad af en toe wat proeven, maar ook vanwege het drukke bezigzijn gewoon geen zin meer in dat eten. Soms ook te moe om er nog gewoon van te genieten.

Het kan zijn door dat je al 'psychologisch' verzadigd bent.

Of je hebt gewoon geen trek in je eigen brouwsel, dat heb ik tenminste vaak.

Herkenbaar... Dan maak je eens een goeie stoofschotel, uren sudderen, en als het klaar is... Dan heb ik geen trek meer, omdat ik al uren in die geur zit. Eerst wekt dat alleen maar trek op, daarna alleen maar tegenzin.
Mijn oplossing: de helft gaat naar de buren ;-) en de andere helft in de koelkast voor de volgende dag, of in de vriezer voor wanneer ik wel zin heb.
(Ik kook zulke gerechten altijd in flinke hoeveelheden, en mijn buurvrouw staat ook regelmatig voor de deur met lekker eten, dus we ruilen gewoon af en toe ;-))

Ik herken het probleem, wat ik nog wel eens doe, is het volgende; Ik ga ff een blokje om en haal daarbij een frisse neus, zodat de geur van het koken in mijn keuken weg is in mn hoofd. Je ruikt nl. tijdens het wandelen ook, wat de anderen koken in je buurt en das meestal toch weer anders.