Bestaat er een (economisch) model, waarmee de verdiensten/waarde van een (top)bestuurder kunnen worden berekend?

Naar mijn gevoel moet het wel mogelijk zijn om een model te maken. Zo is er voor 'gewone' medewerkers een functioneringssysteem, waarbij de functiezwaarte wordt gemeten.
De markt voor bestuurders zou naar mijn idee moeten worden gekoppeld aan de markt van het bedrijf zelf.
Kijk maar naar voetballers, die heel duur zijn, terwijl de club subsidie krijgt. "Eigen broek ophouden", is dan het devies. Op die manier ontstaat er evenwicht tussen wat een voetballer voor de club opbrengt, en zijn (salaris)kosten.
Voor topbestuurders zou dit m.i. ook zo moeten zijn. Als hun prestatie goed gemeten zou kunnen worden, kan hun salaris daarop worden afgestemd.
Nu er geen model is, ontbreekt er dus een norm. Het gevolg is een ongebreidelde groei in de hoogte van de salarissen.

Welk gegeven zie jij, dat een onmogelijkheid opwerpt om tot een (goed) model te komen?

Mijn reactie lijkt me duidelijk toch!

Bestuurders van de ING verdienen veel meer dan 50 jaar geleden. Jij zegt, dat een bedrijf goede topbestuurders nodig heeft, anders wordt het bedrijf wankel.
Was de PCGD van 50 geleden dan wankel?
In die tijd kreeg een girorekeninghouder rente over zijn tegoed, waren overschrijvingen gratis en werkten er veel mensen. Nu krijg je geen rente, worden er zelfs kosten in rekening gebracht, en is het personeelsbestand sterk verminderd.
Mijn conclusie is -wellicht kort door de bocht- dat topbestuurders juist *heel veel geld kosten*.

Er zijn toch een aantal zaken die je door elkaar haalt. Een bestuurder wordt geacht goed op te letten op de waarde van de onderneming. Hij zal dus proberen om het rendement te verhogen. Door de econometrische modellen van tegenwoordig is het mogelijk om rendementen te berekenen. Hierdoor zijn bedrijven in staat om met minder of gelijke middelen een hoger rendement te halen. Het gebruik van deze efficientie mogelijkheden wordt door topbestuurders gebruikt om de waarde van het bedrijf en dus het rendement voor de aandeelhouders te verhogen. Dat de klant en de werknemers hiervan de dupe zijn, heeft op zich slechts weinig te maken met de salaris van de topbestuurder, maar met de eis van de aandeelhouder om een hoog rendement te garanderen. Indien de aandeelhouder erin slaagt de waarde te verhogen, krijgt hij uiteraard een hogere vergoeding. Dus een hogere bonus ! Dat bestuurders geld (veel) kosten, is uiteraard waar. Maar dit is in opdracht van de aandeelhouders. Mocht de bestuurder er niet in slagen het beoogd rendement te halen wordt of hij vervangen of wordt het geinvesteerd kapitaal in een ander bedrijf gestoken. Met alle nadelige gevolgen van dien ... Je weet even goed dat ook vroeger niets 'gratis' was ...