Hoe denken mensen?

Vroeger werd gedacht dat in de hersenen een apart lexicon bestaat voor elke taal die men beheerst. Uit recenter onderzoek blijkt dat de woorden in de verschillende talen die beheerst worden met elkaar refereren. Bij de activatie van een woord wordt ook de 'vertaling' in de andere taal geactiveerd. Bij iemand die net een nieuwe taal geleerd heeft, zullen de woorden 'vertaald' worden in zijn hoofd. Bij iemand die tweetalig is, is er een schakelproces waarbij die mensen na verloop van tijd ook in die andere taal gaan denken.

mijn tweede taal is engels. als ik engels praat, denk ik in het engels.

als ik nederlands praat, denk ik in het nederlands.

je kan het vergelijken met een schakelaar die je hersenen omzet. bij de meeste mensen is deze schakelaar heel klein en is moeilijk om te schakelen, bij de ervaren mensen is het een kwestie van omhoog en naar beneden duwen.

als ik engels typ denk ik zowel in het nederlands als in het engels, ik weet niet waarom :<

dit moet je vermijden als je aan het spreken bent, want anders ga je haperen in de zinnen omdat je over de zinnen moet nadenken voordat je ze kan uitspreken.

Je hebt gelijk; denken doe je niet in taal. Taal is alleen de verantwoording achteraf van je denken (en dat kan dus wel in het Nederlands, Engels etc.).
Ik geef altijd het voorbeeld van een schaker; een schaker die een nieuwe zet bedenkt denkt echt niet ik speel de loper naar G7, hij ziet het in beelden voor zich.
Een doofstom iemand heeft ook al heel wat afgedacht eer hij de beschikking over taal krijgt.

Toegevoegd na 2 uur:
Je kan dus ook niet concluderen dat je in echte beelden denkt, maar ik kan me alleen niet voorstellen hoe een gedachte vorm krijgt in de hersenen. Immers blinden denken evengoed; het moet een soort stroom zijn, maar van wat?

Denken doe je zeker niet met woorden. Ik denk zelfs niet met plaatjes. Het is met gedachtes en ik kan niet beschrijven wat dat zijn. Indien je die gedachtes probeert te verwoorden dan zal er in je hersenen een schakelingsproces plaatsvinden waarbij de gedachte wordt vertaald naar een woord in de taal.


Ik heb namelijk zo vaak dat ik weet wat ik wil zeggen, maar even niet op het woord kan komen. Dat heeft iedereen volgens mij wel eens, maar het enige wat er dan dus gebeurt is dat je het wel weet, dus je gedachte klopt, alleen je hersenen leggen het verband niet tussen die gedachte en het woord dat je zoekt. Ik heb namelijk ook vaak genoeg dat je niet op een woord kan komen maar hem ineens wel in het Engels te binnen schiet.


Ook met hoofdrekenen heb ik het heel vaak. Ik zie een som en weet het antwoord soms al voordat ik het kan zeggen. Dan krijg je een 'gevoel' (Als het überhaupt wel een gevoel te noemen is..) van zeg maar het ligt op het puntje van je tong. Op dat moment weet je het wel, alleen is de vertaling nog bezig in je hersenen. Dit duurt bij mij van een fractie van een seconden tot een paar seconden en dan pas kan ik werkelijk antwoord geven op de rekensom. Terwijl ik het antwoord al 'lang' wist.


PS als je in plaatjes denkt, hoe kun je dan denken aan de relatie van bijvoorbeeld een net verloren vriend(in) of iets dergelijks? Een relatie kun je namelijk niet als plaatje zien. Wel als gedachte.

'Ik heb er geen woorden voor' dat komt er ook weg. Je weet wel wat je er van vind maar je kunt de juiste woorden niet vinden. De vertaling in je hersenen vind dus niet (goed) plaats.

Hoe mensen denken is een mysterie en er is geen enkele geleerde die dat kan verklaren. Het gebeurt, dat weet iedereen, maar hoe is een raadsel. We denken niet eens in woorden maar begrippen die in woorden ingepakt worden.
Er zijn mensen die voornamelijk in beelden denken en er zijn er die voornamelijk in logische processen denken. Dus rationele en emotionele mensen. De taal is een voertuig om de gevoelens en beelden en verhalen te verpakken ter wille van de communicatie. Denk je in een taal, dan ben je die goed machtig, meer niet.

Als je een taal goed beheerst denk je ook in die taal tijdens het spreken (en bij mij ook het schrijven) van vertalen is dan geen sprake, ik moet soms met begrippen werken die in een andere taal als woord niet bestaan.
Omdat vertaling dan achterwege blijft, gaat de communicatie of het schrijven veel sneller en grammaticaal ook beter, zo heb ik laatst een jongere die problemen had met het leren van Engels een boek laten lezen van een serie die in het Nederlands ook bestaat.
Daardoor is ze van vertalen overgegaan in Engels denken en dat heeft een zeer goede invloed op haar cijfers maar ook op haar vreugde in het vak Engels bewerkstelligd.
Voor haar werkte dit prima.
De leerlingen krijgen vaal wel boeken in andere talen te lezen maar ze kunnen beter een literair verantwoord geschreven boek lezen wat ze zelf leuk vinden en als nieuw (vervolg) deel uitkomt.
Grammatica en de woordenschat verbeteren dan "vanzelf "
omdat ze dan gaan stoppen met vertalen en beginnen met taalbeleving rechtstreeks.
Ik zie het denken in een taal als noodzaak om er in door te groeien.

Soms gaat denken razendsnel, je zinnen zijn niet volledig en verbrokkeld. Het is soms als een kannonade van woorden. Andere keren gaat het weer langzaam als je meer beschouwend ben.