Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Waarom houden mensen van een mooi uitzicht?

Ter verduidelijking: Dan bedoel ik in eerste instantie of er een neurologisch proces aan ten grondslag ligt. Uiteraard ben ik ook benieuwd naar een eventueel evolutionair-biologische oorsprong en psychologische/sociologische aspecten.

In deze vraag gebruik ik opzettelijk 'uitzicht', omdat ik van mijzelf én anderen weet dat het gevoel dat een "mooi uitzicht" veroorzaakt een karakteristieke is en volkomen universeel lijkt te zijn.

Nu spreek ik vanuit mijn referentiekader, maar ik heb mensen ontmoet die een hekel aan bloemen hebben, aan Radiohead (ja, echt), kaas, et cetera...
Nooit heb ik iemand ook maar iets horen zeggen dat ook maar enigszins te duiden valt als vergezichtenhaat.

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
2.2K
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Sommige mensen vinden kaas niet lekker, vinden bloemen stinken, kortom: ze hebben redenen om iets niet mooi, lekker of wat dan ook te vinden.
In het geval van uitzichten kan ik zogauw niets negatiefs bedenken.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Wat zeg je Kruidenvrouwtje?
+1 voor de vraag.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Radiohead is idd helemaal niks,emo-muziek:p Maarre...smaken verschillen hoor(ja echt^_*)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hahaha Laurena...!
Ik vergeef het je... voor deze keer... ;)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Oh dank je,ik was al bang dat je een creep was,hihi ;)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Bij deze nomineer ik je voor de "Slechtste Woordspeling 2014" bokaal... :-p

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Het mooi vinden van een uitzicht komt doordat we een goed gevoel krijgen van een uitzicht.

Dat goede gevoel heeft een evolutionaire achtergrond: een uitzicht betekent namelijk veiligheid.

Als jij de omgeving kunt overzien, kun je eventueel gevaar al van verre zien aankomen. Het feit dat je geen gevaar ziet, betekent dat het veilig is. Of het nu om leeuwen gaat of om een vijandelijke stam: je kunt zien dat ze er niet zijn, en dat voelt prettig.

Het is hetzelfde gevoel dat ervoor zorgt dat we een bank tegen de muur zetten, en liever niet midden in de kamer. Wanneer je een muur achter je hebt, weet je namelijk zeker dat er van die kant geen gevaar kan komen. Zonder muur achter je weet je dat maar nooit.

We zien het ook in de trein: bij het raam zitten voelt prettiger. In dit geval heeft dat twee redenen: je ziet wat er buiten gebeurt (het uitzicht dus), en je hebt een beter overzicht over het gangpad. Zit je aan de gangkant, dan weet je maar nooit door wie je ineens wordt beslopen, en je kunt ook niet zien of zich net buiten het raam een vijand bevindt. Rationeel gezien is dat onzin, maar onze diepe, evolutionair gevormde intuïtie werkt op gevoel, niet op de ratio.

Ook in de slaapkamer zien we dit terug. Je zet je bed het liefst zodanig dat je vanuit je bed de deur kunt zien, en liefst ook het raam. Ook dat vindt zijn oorsprong in het tijdig kunnen zien van mogelijk gevaar. Je slaapt niet lekker als je voelt dat er iemand binnen kan sluipen, misschien zelfs al binnen is, zonder dat je dat ziet.

Het mooi vinden van een uitzicht is dus een evolutionair ontwikkeld gevoel. Het komt automatisch over ons heen. We hoeven het niet te beredeneren, we hoeven er niet over na te denken, het gebeurt snel en automatisch. Precies wat we ooit nodig hadden om te overleven en om ook onze kinderen te laten overleven.
 
(Lees meer...)
Cryofiel
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank voor deze uitgebreide, heldere uitleg. Heb je wellicht ook een verklaring waarom doorgaans elementen als een berglandschap, bij voorkeur vergezeld door een zonsondergang, waterpartijen, bomen, et cetera 'een beter gevoel' geven dan bijvoorbeeld een uitgestrekt stuk weiland met louter gras, zo ver als het oog reikt? Als ik je antwoord zo lees, zou evolutionair gezien dit laatste namelijk de voorkeur moeten hebben.
Niet dat ik je antwoord onvolledig vind hoor, want een groot deel van het 'mysterie' is voor mij reeds opgehelderd, maar ik ben voorzien van een naadje-van-de-kous mentaliteit.
Cryofiel
10 jaar geleden
Een gevarieerd open landschap is het landschap waarin de mens is ontstaan. Dat landschap was een overgangsvorm tussen het oerwoud en de savanne. Zeg maar de savanne zoals wij die nu kennen, maar met wat meer bomen dan nu. Dat landschap was onze woonplaats. Het gaf voedsel en bouwmaterialen. In zo'n landschap was onze toekomst misschien niet bepaald verzekerd, maar de toekomst zag er daar rooskleuriger uit dan op een willekeurige andere plek. De bergen en de zonsondergang kan ik zo niet verklaren. Zou dat misschien een cultureel bepaald beeld kunnen zijn?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Complimenten voor deze aanvulling.
Helaas kan ik je (nog) geen 'like' geven vanwege mijn status, maar ik ben uitermate content met de volledigheid en duidelijkheid waarmee je de vraag beantwoord hebt. Ik denk zelf dat het wat betreft een zonsondergang wellicht gerelateerd is aan de 'exclusiviteit' van het gebeuren en dus inderdaad een (deels) culturele oorzaak heeft:
blauw, grijs en wit zijn overal ter wereld, ook midden in een stad, de kleuren die we waarnemen in de lucht. Zonsopgang en zonsondergang zijn gekoppeld aan specifieke momenten en tevens alleen volledig waarneembaar mits er zich geen objecten aan de horizon bevinden die ons zicht op de zon belemmeren.
In dat geval lijkt het mij ook aannemelijk dat iemand die in een bebouwde omgeving woont meer waarde hecht aan een dergelijk fenomeen dan iemand die bijvoorbeeld aan de kust woont. Nu weet ik niet of dit complete nonsens is. Wellicht zou je ook hier je visie nog op willen/kunnen geven? Met oog op je gebruikersnaam hoop ik in ieder geval dat de 'echte winter' snel aanbreekt. ;)
Cryofiel
10 jaar geleden
Ik kan me voorstellen dat je gelijk hebt met zonsopkomst en zonsondergang. Dat het inderdaad een cultureel verschijnsel is, waarbij de waardering ook nog afhangt van de mate van exclusiviteit. Ook de mate van vrije tijd zal meespelen. Voor een boer in de middeleeuwen die een leven lang loeihard moest werken en moest sappelen om te overleven, was een zonsondergang wellicht zelfs bedreigend. Die betekende dat hij geen tijd meer had om nog nuttig werk te doen op het land, dat hij naar huis moest, en dat weldra gespuis de paden onveilig zou maken. Wat voor ons dus prachtig en rustgevend is, was voor zo'n middeleeuwse boer beangstigend en stressvol.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Misschien geen +1 maar je kunt iets veel beters doen, namelijk zijn antwoord als beste beoordelen voordat ie automatisch gesloten wordt.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dat ga ik ook zeker doen.
Als ik de informatie in mijn scherm moet geloven (en dat is het geval), heb ik hier nog vijf dagen de tijd voor. :)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Goed doordacht, mooi uitgewerkt en zeer plausibel antwoord.
Verwijderde gebruiker
4 jaar geleden
@cryofiel heb je een bron? waar haal je deze informatie vandaan?

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding