Is naïf zijn het omgekeerde van diepzinnig zijn?

Ben je diepzinnig, dan ben je serieus, denk goed na over dingen. Je kunt het zelfs filosofisch noemen...kortom je gedachtengang is diepgaand en meestal neem je niet zomaar iets aan wat je verteld wordt.

Ben je naïef, dan neem je klakkeloos aan dat wat je verteld wordt 'waar' is.
Je ziet vaak nergens kwaad in, bent te goed van vertrouwen, ongekunsteld en natuurlijk.

In feite zijn het tegenstellingen van elkaar, dus ja, het omgekeerde.

In dat opzicht heeft jouw vriendin gelijk.

Ook als je naïef bent, ben je best in staat diep te denken, jouw inborst is echter geneigd altijd het goede van de mensen aan te nemen. Jouw instinct waarschuwt dan vaak niet als iemand je wilt misbruiken of je in de maling neemt. Je bent te onbevangen en onschuldig om anderen direct te doorzien.
Jouw laatste zin geeft aan dat je het niet geloven zou als iemand zou zeggen je te haten....misschien is dit ook wel naïef? Wat als die persoon je werkelijk haat?
Maar ik voel wat je bedoelt, je voelt zelf het beste in hoeverre je anderen vertrouwt en als je voor jezelf kunt zeggen dat je ook een gezond wantrouwen hebt bij sommige mensen, ben je toch niet zo naïef als anderen misschien denken. Dat kan je zelf het best bepalen.

Nee. Het omgekeerde is oppervlakkig zijn. Als je naïef bent ben je kinderlijk dommig, onschuldig.
Positief aan naiif zijn is dat je dan niet achterbaks en berekenend of manipulerend bent.

Je vraagt twee dingen: een taalvraag en een psychologisch beoordeling van jezelf gebaseerd op jouw stukje tekst.
Het eerste is al voldoende beantwoord. Wat betreft de vraag of jij naïef bent, je geeft in één van je reacties aan dat nadat je vriendin dat zei, je dat zo zwaar ter harte nam dat je niet meer kon studeren. Nu er antwoord is gekomen dat die woorden geen tegenhangers van elkaar zijn heb je hoop gekregen op het winnen van de discussie. Drie dingen komen hierin voor mij naar boven.
1. Je lijkt erg weinig in je zelf te geloven, daarom geloof je graag wat anderen je vertellen.
2. Je lijkt een gevoelsmens te zijn, net als mijn vriendin. Wanneer ik haar met een geërgerde toon vertel dat ze lief is, vertrekt haar gezicht en ze reageert geërgerd terug. Ze vangt voornamelijk de toon en de non-verbale signalen op. Wanneer ik haar dus een ongeloofwaardig verhaal vertel met een oprechte toon en gezicht, gaat dat er in als zoete koek. Het klinkt stom maar dat is het beslist niet. Er zitten ongelofelijk veel mooie kanten aan. Kijk bijvoorbeeld naar de synoniemen van naïef (waar zeker niet alles van toepassing is, onthoud dat het een rijtje synoniemen is en niet een profiel van jou) goedgelovig zit er bijv. bij, maar dat linkt weer door naar: vol vertrouwen. Verder: ongekunsteld, onbevangen, natuurlijk; eigenschappen die deze wereld hard nodig heeft. Veel meer dan bijv. een tegenhanger: cynisch (2e bron).
3. Als laatste, je lijkt je aangevallen te voelen door haar bewering en dat is logisch. Door er een discussie van te maken hoop je haar mening te kunnen veranderen en beter over je zelf te denken vanwege punt 1. Maar het antwoord op jouw taalvraag is niet een tegenargument voor iemands mening. Vertel haar hoe je er over voelt en hou dat alleen bij jezelf. Niet beschuldigend. Je stelt je dan kwetsbaar op, maar het geeft ook veel zekerheid. Je weet tenminste zeker hoe jij jou voelt. Haar eerste reactie kan beschuldigend/verdedigend zijn maar dat geeft niet. Als je in het gesprek bij jezelf blijft zal het een goed einde krijgen.

Iedereen heeft belangrijke kwaliteiten en het ligt aan jezelf in hoeverre je die benut, of verzandt in je negatieve eigenschappen. Je lijkt me een mooi mens en wanneer je dat zelf gelooft, pas dan gaan anderen er ook in geloven. Niet andersom!

PS: Google maar ns wat rond met die termen, uiteraard kan de info wat zweverig zijn, het gaat om te wijsheid die je eruit filtert. Er zitten vaak handige truukjes en weetjes bij.

Het is mij wel eens opgevallen dat naïeve mensen zeer diepzinnig kunnen zijn.
Zo was Albert Einstein op sommige punten naief.
Het zijn dus geen tegenstellingen.
Soms zijn Asperger Autisten die erg diepzinnig kunnen zijn op andere vlakken naief.

Kortom, naief is niet het tegengestelde van diepzinnig.

Naief is wel het tegengestelde van doortrapt of de zwakkere vorm daarvan , berekenend.

Schijnbaar kijken naieve mensen met andere ogen naar de wereld, zien vaak kwaad/kwade bijbedoelingen niet , omdat dat soort gedachten niet in hen opkomt.
Naieve mensen zijn vaak ook niet jaloers maar hebben een soort kinderlijke onschuld over zich maar worden wel bevangen door bijvoorbeeld schoonheid.

Mensen die oppervlakkig zijn voldoen niet aan bovenbeschreven eigenschappen, oppervlakkige mensen zijn vaak wel op (eigen) voordeel uit en denken niet na over wat hun handelen met een ander doen, anders zouden ze dat nalaten.

Ik zou naïviteit geen slechte eigenschap willen noemen, zulke mensen vind je niet snel in kringen van roddelaars, graaiers en andere geslepen individuen.

Ik heb het over gemiddelden en over mensen die ECHT naief zijn.

Albert Einstein schijnt gezegd te hebben toen ze hem president van Israel wilden maken , dat hij zichzelf daar te naief voor vond en dat formules niet liegen en daarom zijn voorkeur hadden.

Omdat ik verschillende boeken over hem gelezen heb kan ik niet exact aangeven waar ik wat gelezen heb.
Hij was een groot pacifist en ten onrechte de vader van de atoombom genoemd (dat was Ennio Fermi)

Ik heb het maar even via een persoon beschreven die tot veler verbeelding sprak en dat nog doet, de uiterst diepzinnige en naieve grootste geest uit de 20e eeuw.

Ik vind de vraag die je stelt ook niet van oppervlakkigheid getuigen, je zoekt dingen uit, misschien met een kinderlijke nieuwsgierigheid.
Daar is niets mis mee maar oppervlakkigheid kan een volk om zeep helpen.

Niets is beledigend bedoeld.