Wat is de (psychologische ) reden voor het feit dat de jongere generaties het geluidsniveau van hun muziek zo hoog willen?

Als ik mag redeneren:

Door de komst van elektronische muziek is het veel makkelijker om geluid naar wens te manipuleren. Zo kan er nu een diepe bas die continue is worden toegevoegd. Bas hoor je niet alleen, maar die voel je ook. Je voelt het alleen wel beter als het volume harder staat.

Ik denk dat dit een reden is, ongetwijfeld zullen ook culturele oorzaken en niet zozeer psychologische redenen hieraan ten grondslag liggen. Maar... vroeger werd harde muziek toch ook wel gewaardeerd denk ik zo.

O)nze jeugd is -naar mijn mening- overprikkeld.
Om dan andere prikkels te onderdrukken, draaien ze de muziek harder

Toegevoegd na 19 minuten:
Bijkomend probleem is dat veel jongeren tinnitus hebben of ander geluid horen door beschadiging aan de gehoorhaartjes.
Om dat te overstemmen zetten ze het geluid wat harder, net als mensen die hellingdoof zijn of andere vormen van verminderde gehoorgevoeligheid hebben.

Overigens zijn oordopjes veel grotere boosdoeners dan vaak disco's en autoradio's.
Mensen die het geluid knalhard zetten hebben vaak al een verknald (let op de woordspeling) gehoor.

In Scandinavische landen zijn oordopjes begrensd.
Als je dat met onze jeugd doet, gaan ze massaal exporteren want van max 100 dB worden velen niet warm of koud.


Overigens draaide ik als geluidstechnicus ook vrij hard (maar onder de wettelijke norm) maar gebruikte daarbij exiters en big bottom, deze laten het geluid luider en dieper klinken zonder dat er meer vermogen aan te pas komt.

Dat was in de jaren 80 een nieuwe vinding van Ahpex en zorgde er voor dat ook de diepste tonen met relatief weinig vermogen hoorbaar werden weergegeven, ik kreeg dan ook -juist van ouderen- de complimenten voor de weergave.

Tegenwoordig worden deze pscho-acoustische enhancers al bij de opname in de muziek gebruikt.

Omdat ik echter niet met geluidopnames maar puur met muzikanten en zang werkte, voegde deze methode veel toe.

Helaas wordt nu vaak snoeihard gedraaid, doven kunnen het gewoon horen aan de trillingen op hun lichaam.

Helaas heeft ook de Staat schuld, zij laten toe dat hoge tonen met oorverdovend volume gebruikt worden om jeugd te weren uit buurten. ze houden zich dus niet eens aan hun eigen wetten en beschadigen daarmee het gehoor van jeugdigen.

Wel is er een wapen wat gericht geluid geeft waarmee piraten in de wateren rond Nigeria worden gebruikt (tegen piraterij).
Alhoewel ik dat een van de minst schadelijke wapens vind, had Shell daar gewoon hun land niet mogen verpesten, een fatsoenlijke schadevergoeding moeten betalen en de troep op moeten ruimen.
Dan konden de mensen aldaar ook een normaal leven leiden,
dat is nu zo goed als onmogelijk gemaakt en daar is mede Nederland schuld aan.
Dat is mijn mening.

Nu kan ik veel minder goed tegen het harde geluid als dat ik vroeger kon.
Naarmate je ouder wordt, zal je minder indringend van muziek kunnen genieten. Bovendien ligt het ook aan het soort muziek, welke voor mij nu ook veranderd is als van vroeger.

Je vraag is in feite ook tijdsloos, omdat hij 30 jaar geleden ook gesteld had kunnen worden.

Voor nu, als jongeren buiten hoorbaar muziek draaien vanuit een brommer, mobieltjes, auto met ramen open. Is het in mijn ogen vooral de noodzaak om zichtbaar te zijn.
Iedereen kijkt immers naar ze, of kijkt om. Ze worden daardoor gezien, en gezien worden in de maatschappij geeft een goed gevoel. Zeker als zij thuis niet voldoende gezien of gewaardeerd worden.
Voor mij is het aandacht trekkerij. Waarbij negatieve aandacht ook aandacht is die enige voldoening geeft.

Hebben ze oordopjes in, dan kan het zo zijn dat zij al enige gehoorbeschadiging hebben en de muziek dus harder moet zijn om het goed te horen.
Maar ik denk voornamelijk dat zij de omgeving nog teveel horen en ze daarvan eigenlijk helemaal van willen worden afgesloten.
Zoiets van als de buren de tv hard hebben staan, moet die van mij nog harder. Anders hoor ik het niet.

Het kan ook een verslaving zijn om altijd maar geluid te moeten horen. Ik weet van mezelf dat ik nooit zonder muziek kon studeren. De muziek stond niet hard, en ik luisterde er nooit echt naar, maar het doorbrak de stilte.

In de discotheek, tja daar heeft je jongere geen grip op. Die moet het nemen zoals het is, omdat de geluidstechnicus en de manager dit beslist. Kennelijk is het doordreunen van de muziek IN het lichaam ook nodig om in de extase te kunnen komen. Net zoals de grote trom van de indianen.

En gehoorschade, daar denken jongeren niet aan. Heb ik ook niet gedaan, en nu wel. Niet dat ik gehoorschade heb nu.
Ik vind het geluid in de bioscoop ook veel te hard nu.

Het is heel relatief, ik heb jaren als geluidstechnicus gewerkt. Onder andere gewerkt voor het Leger des Heils. Daar de nodige discussie gevoerd over geluidsniveaus. Bij versterkte muziek was het altijd te hard, maar als de brassband speelde en je ging dat ook meten, dan was de brassband met 106 dBa 6 dB harder (dus 2x zo hard) dan de versterkte muziek. Dus iets wat je niet mooi ervaart is gevoelsmatig altijd harder dan wenselijk.

ze menen er dan meer van te kunnen genieten (voor de meeste is dat ook zo) je hoort bijna niks meer van je omgeving en kan geheel in de muziek opgaan, vroeger waren die mogelijkheden er lang niet altijd vandaar dat jet nu lijkt alsof ze het nu opeens anders doen,