Omdat we eiwitten steeds maar weer afbreken en weer opbouwen zijn er steeds ook weer aminozuren nodig om eiwitten te bouwen. Bij plantaardig voedsel is dat lastiger te realiseren dan bij dierlijk voedsel, omdat er tussen dieren en mensen niet veel verschil zit. Het belangrijkste is het dat er genoeg essentiële aminozuren in het dieet zitten, omdat je die niet zelf kunt aanmaken. Door plantaardige eiwitten uit dicotylen (bonen, etc) en monocotylen (graan, rijst) te halen is het dieet al evenwichtig genoeg.
Er zijn geen ongezonde aminozuren, het is alleen zo dat het voor het lichaam het prettigst is als de samenstelling van de aminozuren ongeveer overeenkomt met de eiwitsamenstelling van het lichaam, omdat het overschot aan een bepaald aminozuur ongebruikt weer als ureum het lichaam verlaat is het een vorm van verspilling, maar dat is voornamelijk van belang bij de diervoeding. Er is wel een hoop ophef (geweest) over de smaakversterker glutamaat (glutaminezuur of Ve Tsin), omdat dat kanker en hoofdpijn zou veroorzaken. Omdat het meeste glutamaat dat je in het voedsel opneemt, gelijk al door de darmcellen wordt gebruikt lijkt het een beetje een storm in een glas water (gedroogde tomaten en parmezaanse kaas bevatten van nature hoge gehaltes glutamaat. Glutamaat zorgt voor een hartige smaak)Andere lichaamscellen kunnen het gewoon zelf maken en het is een belangrijke stof als neurotransmitter in de hersenen.
Suikers kunnen we wel naar behoefte zelf maken, maar sommige suikers kunnen niet door alle mensen worden afgebroken. Met name melksuiker (lactose) geeft vaak spijsverteringsproblemen, zeker bij mensen uit Zuid Oost Azië. Veel verbindingen van suikers kunnen we ook niet zo goed verteren en kunnen winderigheid veroorzaken. Men waarschuwt ook voor teveel echte suikers, omdat die niet meer verteerd hoeven te worden, of alleen maar een keer gesplitst, komen ze direct in de bloedbaan terecht, waardoor je pieken in de bloedwaardes kunt krijgen. Voor diabeten is dat erg ongezond, voor gezonde mensen zal het wel meevallen. Tegenwoordig wordt het onderscheid tussen zetmeel en suiker niet meer echt gemaakt omdat ze beide even snel in de bloedbaan worden opgenomen. Voor tandbederf schijnt het nog wel wat uit te maken.
Behalve lactose intolerantie zijn er nog wel meer afwijkinkjes in de suikervertering waardoor mensen fructose bijvoorbeeld intolerant kunnen zijn.
http://en.wikipedia.org/wiki/Hereditary_fructose_intolerance