Waarom denkt de mens recht te hebben op bezit?
Lang geleden moet er iemand zijn geweest die een stuk grond claimde als het zijne en besloot er geld voor te vragen. Is deze aarde niet van ons allemaal en kan niemand iets claimen als het zijne? Ik ben niet pro communistisch, maar was het niet beter geweest dat we allemaal zelfvoorzienend gebruik zouden maken van alles wat de aarde ons bied in plaats van te handelen met dingen die we slechts claimen als het onze terwijl we daar naar mijn mening geen recht op hebben?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
In principe heb je gelijk, Maar dan reken je buiten de hebzucht van mensen, buiten hun handelsgeest en buiten het moeten geld verdienen om te kunnen leven. Ook de gemeente, de staat, wilde een graantje meepikken, enz.. Dus de ontwikkeling van de mensheid is automatisch de ontwikkeling van landje pik.
Klopt... Het is ons aangeleerd, zodanig dat we geloven dat we iets kunnen bezitten... Ik moet denken aan het volgende verhaal... In het amazone oerwoud ging een zoon van een stamhoofd studeren en toen hij klaar was met de studie trok hij terug met een landkaart van het gebied van de vader, waar hij opperhoofd van was... De vader nam het in ontvangst en vroeg wat het was, en toen legde zijn zoon uit dat het een plattegrond was... Toen scheurde de vader het stuk, met de woorden... Ik weet hoe mijn land eruit ziet, dit is papier, dat zegt me niets... Ik ben de weter van mijn land, niet het papier... Het papier bezit niet de kennis van het land, maar degene die er op leeft... Bezit is een mythe waar iedereen van overtuigd is, maar simpelweg niet waar is... Alles wat je hebt moet je ooit weer afgeven, dus je hebt het hoogstens in bruikleen...
Je vraag verwijst naar een oud probleem; het conflict tussen de nomaden en de sedentaire bevolking. De bijbel begint er al mee; hoewel God op de hand was van de nomadische Abel en zijn offer aannam sloeg de landbouwer Kain Abel dood. Dit verhaal getuigt van de oude tweespalt tussen de nomade die het land als gemeenschappelijk bezit ziet en de landbouwer die het land als privé bezit ziet. De strijd is in de voorbije eeuw al zo goed als beslecht er zijn vrijwel geen nomaden meer over. Op de ethische kant van je vraag kan ik geen antwoord geven, de praktische kant is dat de sedentairen op de lange duur altijd machtiger zijn gebleken en zo domweg hun wil aan de nomaden konden opleggen.
In oorsprong denk ik dat het terug te voeren valt op het instinctieve territorium afbakenen, wat we ook bij dieren zien.Alles wat binnen dat territorium valt of wordt gesleept is dan het bezit.
De filosoof Josepf Proudhon (rond 1850) maakte naam met :"Bezit is diefstal". Hij leende deze term van Thomas Muntzer ( 1530) De vraag waarom de mens recht denkt te hebben op bezit wordt al een poosje afgeschoten, gekoestert bevochten en beweend. Antwoord op je vraag is dat de gemiddelde mens niet denkt dat hij recht heeft op bezit, hij weet het zeker en gaat niet in discussie. En al helemaal niet met volksstammen die niets bezitten. Grote bezitters zijn veelal gelovig en doneren 10den van het bezit. Ook de staatsvormen weten van wanten. Democratisch wordt besloten dat 10tallen winstpersentages staatsbezit is. Democratische staatsvormen stellen het staatsbezit in dienst van de ingezetenen. De wetgeving is ook duidelijk: Het grootste recht is het eigendomsrecht. Ook voor de kleine bezitters. Daar kan de mens het recht op bezit aan ontlenen.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
