Is er genoeg geluk voor iedereen?

Theoretisch wel. Maar in de praktijk hangt jouw geluk vaak af van het ongeluk van een ander. Als jij gelukkig word omdat je het laatste paar schoenen uit de uitverkoop hebt: Betekend het automatisch dat iemand anders het niet heeft.

Ja iedereen kan gelukkig zijn. Geluk komt uit jezelf. Je kan alleen niet voor een ander bepalen of hij gelukkig of ongelukkig is. Iedereen heeft zijn eigen invulling hiervoor.

Nee, dat is er niet. Kijk simpelweg naar 't hoge aantal zelfmoorden onder Japanse zakenlui.

Jazaker, maar iedereen moet het zelf ontdekken... Iedereen moet het zelf ontdekken... Iedereen moet het zelf ontdekken... Iedereen moet het ZELF ontdekken... En als je het ontdekt hebt, ervaar je geluk... Maar iedereen moet het voor ZICHZELF ontdekken... Toegevoegd na 7 minuten: EN... . . . . Geluk is als iets lukt... ge-luk-kig...

Wat is de definitie van "geluk"? In één van mijn recente antwoorden heb ik gesteld dat je op mijn leeftijd gelukkig bent met een redelijke gezondheid. Dat zal voor veel mensen anders liggen .De één is gelukkig met elke dag een bord eten,de ander met een dak boven het hoofd. Er zal wel genoeg geluk voor iedereen zijn,maar het is zoals met vele dingen ongelijk verdeeld! De één heeft het in overvloed,terwijl de ander er nooit aan toe komt.

Geluk is een entiteit die ongelimiteerd aanwezig is. Alleen het besluit gelukkig te zijn is nodig om geluk te creeren, en iedereen die het wil kan het dus vinden. Hierbij is er geen concurrentie vanwege schaarste. Er is genoeg voor iedereen.

Geluk is geen taart. Als jij een grotere punt geluk neemt, betekent dat niet dat de punt van een ander kleiner zal moeten zijn.

gelukkig zijn ,zijn momenten .Dus iedereen maakt zo'n moment mee.Je bent nooit 24 uur gelukkig .Als je even niet gelukkig bent ,kan je weer even alles over denken hoe het anders kan.Is ook leerzaam.

het is heel zeker geen zero sum game!!! integendeel... als jou geluk afhangt van de pech van een ander, dan is het geen *echt* geluk maar leedvermaak. Geluk ervaar je.... door het te creeeren.... voor jezelf, voor anderen.... dan heb je het meest:) Het is het enige 'produkt' dat zich vermenigvuldigt door het te delen.......:) Dus als je er veel van wilt..... *geef* het... zoveel je kunt!!

Wat is geluk? Dat kun je niet omschrijven, omdat het voor iedereen iets heel anders betekent. En juist omdat het voor iedereen iets anders is is er voor iedereen genoeg. Alleen kan niet iedereen het vinden. Geluk moet je ook leren herkennen, en dan vooral in de kleine dingen van het leven. Veel kleine gelukjes bij elkaar is namelijk ook één heel groot geluk.

Geluk straalt af op anderen.Krijg je te maken met een gelukkig persoon dan word je er zelf ook gelukkiger van.Soms kan één persoon duizenden anderen gelukkig maken.Kijk maar naar Sinterklaas.

Je moet zelf zorgen voor je eigen geluk! Openbaring 1:3 "Gelukkig is wie dit voorleest, en gelukkig zijn zij die deze profetie horen en zich houden aan wat hier gezegd wordt. Want de tijd is nabij." Openbaring 14:13 "Ik hoorde een stem uit de hemel zeggen: ‘Schrijf op: “Gelukkig zijn zij die vanaf nu in verbondenheid met de Heer sterven.”’ En de Geest beaamt: ‘Zij mogen uitrusten van hun inspanningen, want hun daden vergezellen hen.’" Openbaring 22:7 "‘Ik kom spoedig!’ Gelukkig is wie zich houdt aan de profetie van dit boek." Toegevoegd na 25 seconden: En ik kan het niet laten deze ook nog even te plaatsen: Openbaring: 16:15 "‘Ik kom onverwacht als een dief!’ Gelukkig is wie wakker blijft en zijn kleren aanhoudt: hij hoeft niet naakt rond te lopen en zich voor iedereen te schamen."

Afhankelijk van de persoon. http://nl.wikipedia.org/wiki/Geluk_(emotie)

Zolang geluk in je eigen vermogen ligt, ben ik er van overtuigd dat dit zeker zo is!

Ja. Ik zie geluk niet als een zelfstandig naamwoord. Misschien zelfs wel als een werkwoord. Geluk is niet iets dat je kunt vastpakken, in je broekzak kan stoppen om het nooit meer terug te geven. Er zijn niet meerdere 'gelukken' te krijgen die dus op kunnen gaan als ze allemaal weggepakt zijn. Geluk is iets dat je zelf kunt nastreven, in welke situatie dan ook. Het is enkel zo dat sommige mensen er meer mogelijkheden voor hebben om dit te doen. Het is niet nodig dat sommige mensen minder gelukkig zijn. Iedereen bekijkt de wereld door zijn eigen kleine sleutelgaatje, met zijn eigen omgeving en situaties. De ene noemt het ongeluk wanneer zijn lievelingschips niet in huis is, de ander noemt het geluk als er een keer voldoende te eten is op een avond. Het is niet met elkaar vergelijkbaar. Voor iedereen betekent geluk of ongeluk iets anders en daarom kan het ook niet dat als de ene het heeft, de ander het niet zou kunnen hebben. Geluk is een visie.

Er bestaat zoiets als de 'wet van behoud van ellende'. Dus een logische conclusie daaruit is dat er een wet van behoud van geluk bestaat omdat ellende= - geluk. Hieruit volgt ook dat als het geluk uniform verspreid is, iedereen een beetje gelukkig is.

Poe ja, is er genoeg geluk voor iedereen? De waarheid is zoals vaker met (filosofische) vragen te vinden tussen alle antwoorden die iedereen geeft. De een gaat uit van het Amerikaanse principe, je haalt alleen geluk uit jezelf, geluk is een keuze en persoonlijk. Dan zou er genoeg zijn, als iedereen maar genoeg bij zichzelf zoekt. Het omgekeerde is net zo (niet) waar. Als ik heel sjagrijnig de stad in fiets en ondanks mijn sjagrijnige tronie, zegt iemand mij heel vriendelijk goeiedag, dan kan ik ineens heel blij worden. 'Fijn dat er mensen zijn'. Verschrikkelijke dingen die ons overkomen (bijv. overlijden v.e. naaste/honger) kan/moet je voor een deel zelf oplossen. Anders krijgen we een fatalistische samenleving, maar als je in een samenleving leeft, waar iedereen jouw verdriet/woede/onmacht beantwoord met onbegrip 'los jij je eigen problemen maar op' wat is dan de reden om nog in een samenleving of in het leven te geloven? Deze ellende slaat op de samenleving terug en zal zich uitspreiden. Ik geloof dat er genoeg geluk is voor iedereen, maar dat werkt alleen als er een symbiose van eigen kracht in combinatie met een 'we gaan samen de problemen aan' ontstaat. (echt samen is ook de problemen aangaan die minder goed uitkomen, sommigen zien Wilders als probleem, sommigen zien allochtonen als probleem; de echte oplossing kan alleen komen als die twee uitersten ondanks/dankzij een tussengroep elkander leren verstaan)

Je doet in je vraag het nu voorkomen alsof geluk iets is wat je kan verdelen onder de mensen. Alsof het iets is dat een soort metafysische positie heeft. Als ik je extra uitleg goed interpreteer doe je alsof geluk een soort waterbed is. Kortom wil jij gelukkig worden moet iemand anders minder gelukkig worden. Zo werkt het niet met geluk. Geluk is niets deelbaar, het heeft geen existentiële kwaliteit. Geluk is een naam dat we aan een complex gevoel geven dat voortkomt uit een neuro-biologischproces. Je hebt meerdere soorten geluk, sommige mensen hechten waarde aan snel intens geluk. Terwijl andere gelukkig worden van het stellen en behalen van doelen. Ieder zijn hersens zijn anders bedraad. Er zijn mensen die de meest afschuwelijke dingen mee hebben gemaakt maar toch een gelukkig leven leiden. Natuurlijk zijn de omstandigheden waarin je opgroeit van belang of je gelukkig bent of niet. Maar je moet geluk niet zien als iets dat je kan verdelen. Stel je voor dat er iets is als een perfecte maatschappij. Dan nog kan je niet zeggen dat iedereen gelukkig is. Er zijn mensen die zo bedraad zijn dat ze depressief zijn. Geluk heeft natuurlijk met omstandigheden te maken en dus ook hoe je de maatschappij inricht. Maar het gaat te kort door de bocht om te zeggen dat dit de enige factor is, en dat geluk een existentiële kwaliteit heeft.

Geluk is er niet. Geluk maak je zelf.

Geluk als einddoel bestaat niet. Het is de weg er naar toe!