Hoe planten regenwormen zich voort?

Regenwormen zijn tweeslachtig (hermafrodiet), maar een regenworm kan niet zijn/haar eigen eitjes bevruchten. Elke regenworm heeft zowel een mannelijk als een vrouwelijk geslachtsorgaan. De testis en een opening vormen het mannelijk orgaan. Ovaria, eileiders en een opening vormen het vrouwelijke orgaan. Daarnaast hebben ze spermazakjes, waarin het sperma van de partner wordt opgevangen. De dauwpier copuleert boven de grond, andere soorten in de grond. Na de paring ontstaat pas na enige tijd, lang nadat de regenwormen uit elkaar gegaan zijn, bij de zadels (clitellum) een slijmband. De regenworm schuift achteruitkruipend uit de slijmband, waarbij de eitjes en het sperma in de slijmband komen. Aan het eind van het lichaam sluit de slijmband en vormt zo een cocon. Na enkele weken komen hieruit de nieuwe wormpjes, die nog enkele weken nodig hebben om volgroeid te raken.

Wanneer men op een warme, rustige, niet te droge avond een grasveld bekijkt, kan men de wormen twee aan twee bij elkaar zien, ieder met zijn achtereinde in zijn hol. Sommige regenwormen paren onder de grond. Iedere worm is hermafrodiet (tweeslachtig) en de geslachtscellen worden gedurende de drie of vier uur dat de individuen bij elkaar blijven, uitgewisseld. De wormen worden bij elkaar gehouden door slijm, dat afgescheiden wordt door het clitellum en door sommige borstels. Ongeveer een dag na de paring begint het leggen van de eieren en dit kan verschillende maanden doorgaan, zonder dat er nog copulatie plaatsvindt. Wanneer de eieren gelegd zijn worden zij omgeven door een cocon, afgescheiden door het clitellum, en daar worden ze bevrucht door het sperma dat daar bewaard werd en niet zoals men zou verwachten door sperma vanuit het lichaam. De cocon heeft de grootte van een erwt en is donkerbruin van kleur. Ofschoon in iedere cocon meerdere eieren gelegd worden samen met een eiwitachtige stof, overleeft er meestal maar een embryo. De jonge worm komt na 1 - 5 maanden uit en na 6 - 18 maanden is hij in staat zich voort te planten. Hoe lang wormen kunnen blijven leven is niet zeker, maar in gevangschap is 6 tot 10 jaar mogelijk

Ze zijn zowel man als vrouw, dus ze maken eitjes en zaad. Ze bevruchten elkaar. Ze kunnen niet zichzelf bevruchten.

Er bestaan vele soorten aardwormen en verschillende diersoorten hebben verschillende voortplantingsgewoonten. De worm die in compost gedijt is “Eisenia fetida”. Hij leeft van plantenafval zoals de meeste aardwormen en komen die aan het oppervlak halen. Alhoewel het een zeer algemene worm is zijn de details van de levenscyclus (ouderdom) en voortplanting niet echt goed gekend! Maar zoals de meeste andere wormen is de compostworm hermafrodiet (dus tegelijkertijd mannetje en wijfje). Deze volwassen aardwormen hebben een clitellum (een oranje ring die ook wel het zadel wordt genoemd) en voor de onderlinge uitwisseling van spermapaketten gaan twee wormen met de ringen tegen mekaar liggen. De eitjes worden later in die ring afgelegd en die wordt uiteindelijk met eitjes en al als een cocon afgeschoven.

Wormen zijn 2 slachting ze kunnen een vrouwtje zijn maar ook een mannetje