nou het is niet echt simpel te vertellen. Het begint met de juiste cellen zo zuiver mogelijk isoleren. Er treden al snel contaminaties op van bacteriën en virussen en wie weet, van cellen van een ander persoon. Dan volgt er een serie chemische behandelingen, cellen opbreken, eiwit veverwijderen; allemaal uitgevoerd met steriel en DNAse- en RNAse-vrij materiaal (dat zijn enzymen die DNA en RNA onbedoeld vroegtijdig afbreken). Uiteindelijk moet er worden gecentrifugeerd om de verschillende bestanddelen te scheiden. Door er extra kleurstof (- vroeger gebruikten we ethidium-bromide, een zwaar giftig stofje omdat het specifiek bindt aan DNA) in mee te mengen, kun je vervolgens zien waar het DNA zit. Het is dan ook meteen duidelijk waar het mitochondriële DNA en waar het chromosomale DNA zit. Dan kan met een pipet het DNA dat je zoekt eruit worden gehaald en dat zal nog enkele zuiveringsstappen moeten ondergaan. Uiteindelijk heb je dan het DNA uit de cellen en via PCR kun je specifieke stukjes DNA amplificeren ("versterken") en dan gaat het om de stukjes die je wilt aantonen, de markers.
Ik geloof dat er tegenwoordig veel machines zijn die 'the hard labor' uit het werk halen, maar in principe is dit de methode.
Als je dan je DNA hebt kun je het bewerken met restrictie-enzymen en dan krijg je een mengsel van DNA in allerlei groottes. Die kun je ten eerste zichtbaar maken op een gel met electroforese, en vervolgens uit die gel halen en dat voor verdere bewerking gebruiken.