Als je met het blote oog max. 2,5 miljoen lichtjaar ver kan kijken, waarom zie je Pluto dan niet?

Om iets te kunnen zien in de ruimte zijn er twee dingen nodig (grofweg)
1. Je oog moet de grootte kunnen zien
2. Het object moet voldoende licht uitstralen / weerkaatsen

Andromeda staat inderdaad 2.5 miljoen lichtjaar van ons vandaan. Maar dit is een sterrenstelsel. Dus eigenlijk een object vergelijkbaar met ons melkwegstelsel. Deze beat miljarden sterren en zend dus heel veel licht uit.

Pluto daarentegen is een klein object en zend geen licht uit. Het weerkaatst licht en weerkaatsing is ook altijd afhankelijk van welke stof een object gemaakt is. Bij pluto weten we nog niet helemaal de samenstelling, maar er is een soort atmosfeer aanwezig die grotendeels uit stikstof bestaat
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pluto_(dwergplaneet)#Samenstelling

Al met al zend andromeda dus heel veel licht uit en is waanzinnig groot (een sterrenstelsel) Pluto daarentegen is heel klein (ca 2370 km) en zend geen licht uit (weerkaatst een klein beetje). Dat heeft als resultaat dat je pluto met het blote oog niet kan zien (te weinig licht) en andromeda wel.

Als pluto een waanzinnige hoeveelheid licht zou uitzenden (bijv vergelijkbaar met de zon) hadden we deze wel duidelijk gezien. Juist omdat er zoveel licht vanaf komt.

De stelling van het artikel is relatief. Vanaf de Aarde kunnen we max 2.5 miljoen lichtjaar ver kijken met het blote oog omdat Andromeda het enige hemellichaam is dat genoeg licht uitzendt op die afstand om het te kunnen waarnemen.
Het zegt later ook dat de lichtkracht, Magnitude ofwel helderheid een belangrijke factor is om iets te kunnen waarnemen.
We zouden nog wel 2x verder kunnen kijken wanneer er een hemellichaam was die ook 2x meer licht uitzond dan Andromeda.

Om een hemellichaam te kunnen zien vanaf een bepaalde afstand, Moet het wel voldoende licht uitzenden. Bij Pluto is dit niet het geval ondanks dat het veel dichterbij staat dan Andromeda.
Hemellichamen in ons zonnestelsel als Pluto produceren zelf geen zichtbaar licht , Maar weerkaatst enkel een beetje van de zon.
Hoe kleiner dit soort hemellichamen dan worden en hoe verder ze van de zon af staan, Hoe minder licht ze kunnen weerkaatsen en hoe minder fel ze dus worden.
Pluto is een dwergplaneet aan de rand van ons zonnestelsel tussen de kuipergordel.
Het is dus klein en ver weg.

Voor hemellichamen die zelf licht produceren hoeft afstand veel minder een kwestie te zijn zoals je nu dus ook weet met Andromeda 2.5 miljoen lichtjaar verderop.
Maar het kan nog leuker.
Op het plaatje zie je 2 sterren die even ver lijken te zijn.
Echter zie je rechts een ster die 100 lichtjaar ergens van ons verwijderd is.
Links zie je een Quasar. Een zwart gat die in zijn leven tal van sterren verscheurt en daarbij extreem veel licht uitzendt.
Deze Quasar is miljarden lichtjaar van ons verwijderd.

Het zou dus goed kunnen zijn dat wanneer de Quasar iets dichter in onze buurt zat.
Pak en beet 100 miljoen lichtjaar, Dat we deze dan ook met het blote oog konden waarnemen en we op die manier max 100 miljoen lichtjaar ver konden kijken.

Of je een hemellichaam kunt waarnemen hangt puur af van zijn mate van helderheid (magnitude) in verhouding tot zijn afstand tot de aarde.

Misschien leuk om te weten.
Hoe meer het getal van de magnitude in de - komt, Hoe feller het hemellichaam.
Hoe meer in de + , Hoe minder fel juist.

Andromeda heeft vanaf de aarde een helderheid of magnitude van +3,44.
Het limiet van ons blote oog is +6.5. Donkerder dan dat zien we niet.
Pluto heeft een magnitude van +13.65. Veel te donker voor ons dus.
In de link kun je wat dieper ingaan op magnitude en staat er een mooie lijst bij van de helderheid van hemellichamen gezien vanaf de aarde.