is er in dit universum iets te vinden dat constant stil staat en nooit beweegt ?

Door de uitdijing van het heelal is de ruimte tijd wel in beweging, en vergeet niet dat door de massa van planeten de ruimtetijd gekromd wordt en aangezien die planeten bewegen beweegt ook de ruimtetijd.
Maar in hoeverre de ruimtetijd tov van iets anders beweegt weet ik niet want dat is misschien alleen zo bij een multiversum?

Nee ruimte tijd is niet in beweging. Ruimte-tijd wordt niet uitgerekt ofzo anders zouden we dat zeker merken. Ik heb niet gezegd dat ruimte-tijd nooit in beweging is ik zei dat ruimte-tijd het enige object in het universum is dat niet constat in beweging is. Ruimte tijd is als een soort vloeistof: als een object ruimte vult zal de ruimte-tijd rond het object weggeduwd worden.

Ruimtetijd wordt opgerekt door massa. Juist de vervorming van de ruimtetijd door bijvoorbeeld de zon zorgt ervoor dat de aarde in haar baan blijft. Ruimtetijd kan letterlijk worden meegesleurd door bewegende en/of roterende massa. Dit effect is experimenteel gemeten met gyroscopen in een speciale satelliet (ik ben de naam even kwijt). Zoek maar eens op 'frame dragging', dat is precies het meesleuren van de ruimtetijd door bewegende massa. Rond een roterend zwart gat kan bijvoorbeeld de ergosfeer alleen maar bestaan vanwege die 'frame dragging'. Zonder frame dragging geen ergosfeer.

@Cyrofiel Ruimte-tijd kan het beste gezien worden als een vloeistof: een object in een vloeistof betekent dat de vloeistof plaats maakt voor het object ruimte-tijd werkt ook zo. Ruimte-tijd kan niet meegesleurd eorden doir massa het kan slechts ernstig vervormt worden door de gravitale krachten van super zware objecten zoals zwarte gaten of krachtige gebeurtenisen zoals super nova's deze vervormingen in ruimte tijd zullen voor mensem met het blote oog detecteerbaar zijn.

Waar haal jij vandaan dat een object de ruimtetijd zou wegduwen? Vervormen oké, dat is uitgevogeld door Einstein. Maar wegduwen? Wat is jouw bron voor die bewering? Je zegt dat ruimtetijd niet kan worden meegesleurd. Hoe verklaar jij dan de experimenten waarin de gevolgen van dit meesleuren zijn gemeten? Wat bedoel je met "vervormingen die met het blote oog detecteerbaar zijn"? HOE zijn die vervormingen volgens jou detecteerbaar?

@Cyrogiel colleges van Phil Plait bij Ted Talk en crashcourse astonomy. ruimte tijd is ruimte oftewel niks. Niks vestaat niet want niks is ruimte de 3 dimensies plus de vierde tijd. Een object kan ruimte niet mee sleuren omdat het object in zich in de ruimte bevind. Deze vervormingen in de buurt van zwarte gaten of supernovas zullen detecyeerbaar zijn door rare krommingen en golven.

Dan ben ik bang dat ofwel die Phil Plait, ofwel jij iets niet goed heeft begrepen. Ruimtetijd is zeker niet niets. Ruimtetijd heeft bijvoorbeeld een eigen energiedichtheid. En een vorm. Daardoor kan het worden vervormd en meegesleurd. Niet alleen door roterende objecten zoals ik eerder noemde, maar ook door rechtuit bewegende objecten. De vervormingen van de ruimtetijd in de buurt van zware objecten zijn inderdaad waarneembaar door de effecten op passerend licht. Dat wordt dan ook gedaan: in de astronomie kent men de zwaartekrachtslens. De zwaartekrachtslens, eigenlijk puur een vervorming van de ruimtetijd door een heel sterrenstelsel, is niet alleen geschikt om verder weg gelegen, normaal gesproken onwaarneembare stelsels toch te kunnen zien, het is daarnaast een manier om zwarte materie te bestuderen - naast de rotatie van sterren binnen een sterrenstelsel.

Sorry hoor maar ik zal Phil Plait eerder geloven dan u hij is namelijk een astronoom. Ruimte-tijd heeft geen energie dichtheid want ruimte-tijd heeft geen massa geen volum het bestaat niet uit deeltjes. Ruimte-tijd wordt niet meegesleurd ik vraag me af hoe u daar bij komt?

Zoals ik al heb gezegd: frame dragging. Wat vind jij van dat effect? Wat brengt jou ertoe te stellen dat dit niet bestaat? Het is alleen maar voorspeld door Einstein. Daarna is het alleen maar waargenomen met een wetenschappelijk instrument. De energiedichtheid van de ruimtetijd die volgens jou niet bestaat heet de vacuüm-energie. Deze wordt uitgelegd in https://en.wikipedia.org/wiki/Vacuum_energy en op veel andere plekken. Eén van de gevolgen van deze vacuüm-energie, dus van de energiedichtheid van de ruimtetijd, is het Casimir-effect. Dit effect is al een hele tijd geleden gemeten in een proefopstelling.

Waar heb jij het over? Fane dragging? Wat is dat? Je wikipedia linkje zegt niet dat ruimte-tijd energie dichtheid heeft. Het zegt slechts dat vacuüm energie dichtheid heeft maar dit hoeft niet veroorzaakt te worden door ruimte-tijd maar door quantum spul of andere deeltjes.

U, en uw sorry ik moet wel respectvol blijven.

Och, "je" en "jij" vind ik ook respectvol, dat is geen probleem. Heisenberg zegt dat het vacuüm is gevuld met allerlei deeltjes. Dat zijn de bekende virtuele deeltjes van de quantummechanica. Die virtuele deeltjes hebben echter wel degelijk massa/energie. Het vacuüm is dus onvermijdelijk gevuld met massa/energie. De ruimtetijd kan zelfs niet bestaan zonder die energiedichtheid. Een ruimtetijd met energiedichtheid nul is onmogelijk. Deze energiedichtheid veroorzaakt druk (Casimir-effect) en transporteert massa/energie (Hawking-straling).

Nog een interessant benadering van een theoretisch natuurkundige : "het niets is niet meer wat het geweest is. Wetenschappers zijn ‘niets’ beter gaan begrijpen. We zijn erachter gekomen dat het verschil tussen iets en niets eigenlijk niet zo groot is. De lege ruimte blijkt een borrelend brouwsel van kort levende, ‘virtuele’ deeltjes die even bestaan om daarna meteen weer te verdwijnen. Dat lijkt verboden volgens de wet van behoud van energie en massa, maar volgens het onzekerheidsprincipe van Heisenberg (een wet uit de quantummechanica – red.) mag het wel, zolang het niet te lang duurt. Zulke kort levende deeltjes hebben wél echte consequenties voor de natuurkunde. Je kunt hun invloed uitrekenen en aantonen. En het gaat nog verder. Einstein verklaarde de zwaartekracht als een gevolg van de kromming van ruimte en tijd. Een goede theorie daarvoor hebben we nog altijd niet, maar waarschijnlijk kunnen ook ruimte en tijd op deze manier, voor even, gecreëerd worden. Complete universums kunnen tevoorschijn ploppen en weer verdwijnen, net als deeltjes.” http://www.kijkmagazine.nl/artikel/lawrence-krauss/

Toch blijkt bovenstaande visie niet geheel vrij van kritiek: "Toch lijken mij zijn uitgangspunten filosofisch en fysisch aanvechtbaar. Krauss definieert het niets als “de lege ruimte ontdaan van iedere materie en straling”. De energie van het vacuüm is voor hem niet ‘iets’ maar ook ‘niets’ want slechts ‘potentie’ (net zoals je een spermacel volgens Krauss ook niet een mens kan noemen, maar slechts een potentieel mens).
Maar volgens mij is de ruimte zelf ook ‘iets’ en niet ‘niets’. Om Frans Saris te citeren: “Vacuüm is niet niks” https://www.ntvn.nl/2013/9/waarom-er-iets-plaats-van-niets/

De enige Plhil Plait Ted lezing die ik kan vinden gaat over het botsen van asteroiden met aarde en heeft dus niks met dit onderwerp te maken.

@mullog "die ik kan vinden" daar schuilt het in. Hij verzorgd ook een wetenschaps programma op crashcourse en ik heb Space-Time odessy van Neild Degrasse Tyson ook gevolgd. Ik ben echt geen weterschapper maar je gaat mij niet wijsmaken dat ruimte-tijd meegeslingerd kan worden doir objecten dan heb je echt een verkeerd beeld van de vier dimensies.

Ik denk dat we beter kunnen stoppen. De conclusie is nu dat Casimir, Einstein, Feynman en Hawking een verkeerd beeld hebben van de ruimtetijd.

"als een object ruimte vult zal de ruimte-tijd rond het object weggeduwd worden." "Ruimte-tijd kan niet meegesleurd worden door massa het kan slechts ernstig vervormt worden door de gravitale krachten" Felix zegt dus enerzijds dat de ruimte 'weggeduwd' en 'vervormd' kan worden. Maar anderzijds zeg je dat de ruimte niks is.
Dat wordt zo een beetje onduidelijk. Dus als je zegt, Felix, dat ruimte wel vervormd kan worden hoe kan het dan niks zijn? Bovendien vind ik de discussie ook op het punt van beweging verwarrend, want wat is nu het verschil tussen 'wegduwen' en 'vervormen' enerzijds (Felix) en anderzijds 'meesleuren' en 'vervormen'(Cryofiel)? Kan iemand daar onderscheid in zien/maken? Ten slotte: 'Een ruimtetijd met energiedichtheid nul is onmogelijk'
Als ik de andere natuurkundigen daar over lees, dan spreekt de één over echte energie en de ander over potentiële energie. Geven beide mogelijkheden beide een energiedichtheid van >nul of is de potentiële energie te beschouwen als nul en dus niet mogelijk?

De conclusie is dat u een verkeerd beeld heeft van ruimte-tijd.

@erotisi, die virtuele deeltjes zijn slechts virtueel in de zin dat ze even bestaan wanneer ze ontstaan uit/als een quantumfluctuatie, en elkaar dan weer opheffen. Bij het opheffen produceren ze dezelfde hoeveelheid energie die ze even hebben "geleend" van het vacuüm toen ze uit/als een quantumfluctuatie ontstonden (Heisenberg). Al die deeltjes die continu ontstaan, eventjes bestaan, en dan verdwijnen worden wel de "deeltjessoep" genoemd. Het verschijnsel wordt ook wel omschreven als het "borrelen" van de ruimtetijd. Deze "deeltjessoep" heeft een echte, waarneembare hoeveelheid energie. Ze geeft een echte, waarneembare druk. En ze heeft een voorspeld, maar nog niet waargenomen effect op zwarte gaten, namelijk het "verdampen" ervan door Hawkingstraling. Die Hawkingstraling is namelijk niets anders dan de helft van de verzameling virtuele deeltjes die vlak bij de waarnemingshorizon van het zwarte gat ontstaat. Over jouw laatste vraag: de energiedichtheid van de ruimtetijd is echt in de zin dat die gewoon echt bestaat - zie het bovenstaande en mijn vorige reacties. De energiedichtheid is tegelijk potentieel in de zin dat de bijbehorende energie niet kan worden gebruikt. Het is fundamenteel onmogelijk deze energie te winnen om bijvoorbeeld een apparaat mee aan te drijven. Zijsprongetje:
Dit laatste effect wordt gemakshalve over het hoofd gezien door alternatieve stromingen. Zij noemen deze potentiële energie, dus de vacuümenergie, graag nulpuntsenergie - een term die ook in de natuurkunde wel wordt gebruikt. Maar zij "vergeten" dat deze nulpuntsenergie weliswaar bestaat, maar ontoegankelijk is. Zij doen net of je er met geestelijke processen, of via een medium, of via één van hun magische apparaatjes, gebruik van zou kunnen maken.

Wat ik me wel afvraag is wanneer die virtuele deeltjes dan ontstaan? Ik heb eens gelezen dat die virtuele deeltjes slechts ontstaan door een interactie met gewone materie. Maar als dat zo is dan is het niet overal en kan het niet de ruimte vertegenwoordigen?
En als ze wel overal zijn waardoor ontstaan ze dan? Toch lijken er dan ook twee interpretaties van potentieel te zijn. Immers de door mij boven aangehaalde Lauwrence Strauss lijkt ze te zien als niets en niet als iets wat voor ons ontoegankelijk is. Immers Herman de Lang heeft wat dat betreft dan ook kritiek op hem omdat die virtuele deeltjes wel echt iets zijn.
Als je dan zegt dat die virtuele deeltjes echt even bestaan wanneer ze ontstaan uit/als een quantumfluctuatie, en elkaar dan weer opheffen, dan lijkt dat erop dat de ruimte als ze even later weer geannihileerd zijn dat de ruimte dan niet meer bestaat. Maar goed dat blijkt dan volgens Strauss toch inderdaad weer een mogelijkheid te zijn dat ruimte uit het niets kan ontstaan? Maw tussen de ruimte zitten plaatsen waar zelfs geen ruimte is??!

@Cyrofiel ruimte-tijd is het theater waatin het schouwspel dat het universum heet zich afspeeld. Het theater reageerd niet op het schouwspel maar het schouwspel reageerd wel op het theater. Ruimte-tijd is wel degelijk iets namelijk de vier dimensies (verticaal, horizontaal, diepte en tijd) Het grappige aan ruimte-tijd is dat het vervormd kan worden door objecten omdat ruimte-tijd gezien kan worden als een soort vloeistof: leg namelijk maar eens een olijf in een glas water je zal zien dat de olijf het water wegduwd en er onstaat een kuil rond de olijf theoretisch zou je een object in die kuil kunnen leggen en als dat object voldoende snelheid heeft blijft het rond de olijf bewegen in een exacte baan net als zwaarte kracht en middel punt vliegende kracht.

@erotisi, bij mijn weten ontstaan de virtuele deeltjes geheel spontaan. Althans, dat zegt de quantummechanica. Nu zijn alle belangrijke onderdelen van de quantummechanica uitgebreid geverifieerd met allerlei testen. Maar strikt genomen zou het natuurlijk zo kunnen zijn dat het toch anders werkt dan we nu denken. We hebben het bestaan van de virtuele deeltjes namelijk alleen experimenteel kunnen verifiëren met een instrument - en dus met iets dat uit materie bestaat. Het zou dus theoretisch mogelijk zijn dat virtuele deeltjes daadwerkelijk alleen dan ontstaan wanneer er materie aanwezig is. Maar, mocht dat ooit worden aangetoond, dan zullen we wel de quantummechanica moeten aanpassen - en dat zodanig dat alle andere voorspellingen van die quantummechanica overeind blijven in de herschreven versie. Lawrence Strauss ziet de virtuele deeltjes volgens jou als "niets". Maar als ze "niets" zijn, dan hebben ze toch verdraaid goed merkbare effecten... In je laatste alinea ga je in op de aard van de ruimtetijd. Dat is een ander onderwerp. Weliswaar gerelateerd, maar toch anders. Het huidige idee is dat virtuele deeltjes ontstaan IN de ruimtetijd. Maar dan zodanig dat ze er onlosmakelijk mee zijn verbonden. Ze ZIJN dus geen ruimtetijd, ze bestaan IN de ruimtetijd. Ruimtetijd zonder virtuele deeltjes (dus met energiedichtheid nul) is echter niet mogelijk. En virtuele deeltjes kunnen niet bestaan zonder ruimtetijd. Die ruimtetijd zelf is onderwerp van onderzoek. Vooralsnog enkel theoretisch onderzoek, natuurlijk wel met de hoop dat we die theorie ooit kunnen bevestigen (of beter: dat de theorie falsificeerbaar is met voor ons haalbare experimenten). Het onderzoek richt zich op de structuur van de ruimtetijd op uiterst kleine schaal. Een vraag is of de ruimtetijd ook gekwanticeerd is, ofwel: of de ruimtetijd continu is, of uit "pixels" bestaat, en in het laatste geval, of die "pixels" constant zijn of dat ze ook "borrelen". Ruimtetijd zou ook een "schuimstructuur" kunnen hebben. Maar zoals gezegd, dit wordt nu onderzocht. Er zijn veel ideeën, maar alles is nog mogelijk, er is nog geen overeenstemming over welk idee meer of minder kansrijk is. We staan nog maar aan het begin.

Als je dan zegt, @Cryofiel, "Ruimtetijd heeft bijvoorbeeld een eigen energiedichtheid. En een vorm. Daardoor kan het worden vervormd en meegesleurd." Bedoel je dan dat die ruimtetijd een eigen energiedichtheid heeft dóór de virtuele deeltjes of heeft het ook een écht eigen energiedichtheid (door bijv. zijn schuimstructuur)?
Immers 'Ze ZIJN dus geen ruimtetijd, ze bestaan IN de ruimtetijd'.
Maw vervormen de planeten nu de ruimte dóór de virtuele deeltjes en dat de ruimte dus toch een soort theater is? Of is dat laatste echt onmogelijk? Wat betreft mijn opmerking over Strauss, dat hij die virtuele deeljtes als niets zie, is niet mijn interpretatie maar die van de natuurkundige Herman de Lang (zie zijn artikel)

@erotisi Er wordt echt een verkeed berld gegeven van ruimte-tijd. Ruimte-tijd zijn slechts vier dimensies objecten hebben alleen invloed op ruimte door het te vervormen en op tijd door het te versnellen met hun snelheid. Ruimte-tijd bestaat niet uit deeltjes ofzo het is net als Isaac Newton het beschrijft: het theater waarin het schouwspel (universum) zich afspeelt hij dacht dat het theater zich niet met het schouwspel bemoeide maar Albert Einstein heeft later bewezen dat objecten het kunnen vervormen en later is ook bewezen dat snelheid de tijd versneld. Dat objecten ruimte mee kunnen sleuren is echt een absurd idee. Het is ook een idee die in visuele gedachten niet in de praktijk te brengen is.

Wat ik eigenlijk niet zo begrijp ,felix, is waarom je er geen probleem mee hebt om te zeggen dat de ruimte vervormd wordt maar als cryofiel het woord meesleuren gebruikt kan dat voor jou weer niet. Toch maak ik op uit de vertaling van frame dragging dat meesleuren of vervormen op hetzelfde neerkomen: "De vervorming van de ruimtecoördinaten (Eng.: frame dragging) ten gevolge van de draaiing van de aarde (de aarde sleept de ruimte mee in haar draaiing).
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gravity_Probe_B

Dan wikkelt de aarde zich in in een pakket van ruimte. Dat slaat toch nergens op? De aarde duwt de ruimte weg (olijf in een glas water verhaal) ze sleept ruimte niet mee. Hoe moet ik me dat voorstellen dan?

"Frame dragging is a theory which says that space is elastic, and particles in it will exchange energy with it.
Since spacetime is elastic in this theory, it can absorb the energy (spin) of the particle. The reason that this theory is called "frame dragging" is probably due to the effect of particles effectively "dragging" or "grabbing" spacetime as they spin." Dus dat slepen van de ruimte door deeltjes komt dus door de spin van de deeltjes.

Klopt. Waarbij "spin" gewoon het Engelse woord voor draaiïng is. De aarde draait. Daardoor sleept de aarde de ruimte om zich heen met zich mee. Concreet betekent dat dat een voorwerp dat vanuit de ruimte naar de aarde toe valt (we doen even alsof de aarde alleen draait en zich niet in een baan rond de zon beweegt), niet recht richting het middelpunt van de aarde zou vallen zoals Newtons zwaartekrachtswet zegt, maar een afwijking krijgt in de richting waarin de aarde draait. Het betekent ook dat een staaf die in een baan rond de aarde draait en die daarbij "vertikaal" staat, een beetje uit die vertikale stand zal worden getrokken. De onderkant van de staaf wordt immers sterker meegetrokken door de draaiende aarde dan de bovenkant. Het is dit laatste effect dat in de praktijk is gemeten. Ook een lichtstraal die vanuit de ruimte naar de aarde wordt geschenen zal worden afgebogen (ook zonder atmosfeer). Een lichtstraal die vanaf de aarde recht omhoog de ruimte in wordt geschenen zal ook niet recht omhoog gaan, maar afbuigen vanwege die 'frame dragging'. Dezelfde 'frame dragging' treedt op bij massa die rechtdoor beweegt, maar dat is nog niet gemeten - zulke metingen zijn natuurlijk veel lastiger uit te voeren.

@FelixArnhem
Goh, stuur eens even een link van die Ted Talk. Ik kan het namelijk ook niet vinden en ik ben toch echt zeer benieuwd wat de Bad Astronomer (als in badass) hierover te zeggen heeft. Frame dragging is wel degelijk een bestaand iets.
https://en.wikipedia.org/wiki/Frame-dragging