zit er een muur om het heelal heen want iets kan niet oneindig groot zijn maar is er dan een muur of zoiets?

Iets wat rond is kan je als oneindig groot ervaren.

Jazeker. Dit is hem.

Dat zullen we voorlopig nog niet kunnen zeggen. Voor zover de mensen nu kunnen kijken met telescopen en satellieten zijn er geen muren die een einde van het heelal aangeven. Maar zelf al zou het er wel zijn... Wat zou er dan toch achter die muur zitten...! ;-) Als je dit soort onderwerpen interessant vindt kan je misschien eens de documentaire serie "Through the Wormhole" kijken. Daar worden alle grote wetenschappelijke vragen op een hele mooie manier behandeld. Is er buitenaards leven? Zullen we ooit door de tijd kunnen reizen? Hoe is de aarde ontstaan? Een echte aanrader!

De ruimte is nog steeds aan het groeien, zolang dit sneller gaat dan wij kunnen vliegen lijkt het dus oneindig, wat erachter zit weet niemand.

Als er een muur zou zijn, wat zit er dan achter die muur ;-) De vraag die je stelt, is een van de grotere vragen die de wetenschap bezighoudt.. Er wordt vooralsnog vanuit gegaan dat het heelal dus wél oneindig is.. Sinds de oerknal (Big Bang) wordt het heelal groter en groter. Vanuit de plek van de oerknal dijt het heelal dus uit. Sommige theorieen zien het heelal als een ballon die sinds de oerknal steeds verder opgeblazen wordt. In dat geval is er dus geen einde aan het heelal, je zou in een rondje lopen als je het einde van het heelal op zou proberen te zoeken. Andere theorieen gaan wel letterlijk uit van een oneindig groot heelal. Als je voorbij de laatste sterren zou reizen, zou je in volledig lege ruimte terecht komen. Oneindig.. Het probleem is dat wij als mensen "oneindig" met niets kunnen vergelijken, het komt in ons voorstellingsvermogen niet voor.

Dat is een vraag die niemand kan beantwoorden. Het heelal gaat voorbij ons voorstellingsvermogen. Een muur kan er onmogelijk om zitten, want dan zouden wij mensen hem hebben moeten bouwen. "Reeds duizenden jaren kijken de mensen met grote verwondering naar het universum. Was het oneindig groot of is er een grens aan? En vanwaar komt het allemaal? Heeft het heelal altijd bestaan? Of heeft het altijd bestaan? Heeft het universum een begin, een scheppingsogenblik? Het debat tussen deze persoonlijk ben ik er zeker van dat het universum ontstond in een hete Big Bang. Maar zal het blijven bestaan? Indien niet, hoe zal het dan eindigen? Van dit laatste ben ik veel minder zeker. De uitbreiding van het heelal gaat nog steeds door, maar de zwaartekracht tracht het weer terug samen te trekken.Onze lot hangt af van de kracht die het zal winnen." Stephen Hawking

Bronnen:

http://www.christineweb.be/Hawking.html

Nee er zit geen muur omheen maar als je de lege ruimte buiten het heelal gaat beschouwen dan is dat betrekkelijk zinloos. Deze ruimte kan namelijk allerlei willekeurige bewegingtoestanden hebben zonder dat we er iets van merken. Stel hem je voor als een lege doos om een bolvormig expanderend heelal, dan zou je de omringende ruimte willekeurige eigenschappen kunnen geven zonder dat het voor het bolvormige heelal iets uitmaakt. Ik kan stellen dat deze ruimte rondraait, met enorme snelheid naar rechts beweegt etc.. Aangezien dit een zinloze exercitie is wordt er geen rekening mee gehouden en wordt de ruimte bepaald door de waarneembare objecten.

Waarom zou iets niet oneindig kunnen zijn? Oneindigheid gaat ons menselijk brein te boven. Wij kunnen dat niet bevatten. Maar ruimte en tijd zullen nooit stoppen. Ook als wij er zelf niet meer zijn en ook als onze aardbol en alle hemellichamen er misschien ooit niet meer zouden zijn, dan nog gaat de tijd door en is de ruimte daar nog steeds. Ruimte, in de strikte zin van het woord, is van zichzelf niets. Maar kan wel gevuld zijn met stoffen, gassen, deeltjes, groot en klein. Die delen kunnen zich verplaatsen in die ruimte, en dat is wat mensen bedoelen met "de ruimte groeit". De ruimte zelf groeit niet, die is er gewoon. Maar de delen verplaatsing zich in die ruimte in een uitbreidende beweging. Een muur is niet iets natuurlijks. Dat zou door mensen gemaakt moeten zijn. Maar jij bedoelt misschien een uitspansel oid. Een omhulsel om alles wat zich in het heelal bevindt. Maar zoals een eerdere antwoordgever al zei, wat zou zich dan achter dat omhulsel bevinden?! Waarschijnlijk ruimte ;-)

Als er al een muur is, is het er vanuit de menselijke optiek één van onzekerheid. De mensheid is op nog geen enkele manier zo ver in het heelal doorgedrongen,dat ze daar een antwoord op kan geven. Maar waarom zou het heelal niet oneindig kunnen zijn?

Men gaat ervan uit dat het heelal niet oneindig is. Om te beginnen; alles aan de rand van het heelal ligt buiten onze rechtstreekse waarneming. Elke stellingname is daarom maar gewoon theorie. De stelling die het meeste van wat we wel kunnen waarnemen accuraat verklaart, wordt geacht de meest juiste te zijn. Momenteel heeft volgende stelling de meeste ondersteuning uit de wetenschappelijke wereld, maar het blijft dus een theoretisch model. Als je de meeste bewegingen in het heelal terug rekent, kom je op 1 punt. Er is ook achtergrondstraling, die een residu zou zijn van een enorme energieuitbarsting. O.a. dit gaf aanleiding tot de Big Bang theorie; alles is met een enorme explosie uit dit ene punt ontstaan. Daarvoor was er het niets, neemt men aan. Maar nog eens, jou idee daarover is even goed als eender welk ander. In het niets zijn er geen dimensies. Geen tijd, geen ruimte. Het is dus niet oneindig groot of klein, het is ... niets. In het favoriete model ontstonden dimensies samen met of kort na de oerknal; de tijd, de ruimte en nog enkele andere. Omdat het oudste licht dat men ooit heeft ingevangen (wat men kan afleiden uit de roodverschuiving in het spectrum) +/- 13.5miljard oud is, neemt men aan dat het heelal ook zo oud is. De huidige afmeting van het heelal is dus +/- 13.5miljard x 300.000 x (60^2) x 24 x 364 km + nog wat uitdijing sinds de laatste meting. Er zijn echter een aantal argumenten waardoor ik daar persoonlijk twijfels bij heb. Het heelal dijt ook verder uit. Het groeit niet aan de rand, maar overal in elk punt. Deze uitdijing is +/- 70km/s/megaparsec en wordt weergegeven met de Hubbleconstante. Het heelal is dus een dikke, zwellende, afkoelende bel dimensies in het niets. Aan de rand eindigen deze dimensies, achter de rand bestaat er geen tijd, geen ruimtelijkheid, geen gravitatie, geen electromagnetisme, geen kernkrachten, niets dus dat iets bij elkaar kan houden. Dit is een eenvoudige weergave van het populairste beeld, de levensbeschouwelijke effe terzijde gelaten natuurlijk.

Er is geen einde aan het heelal, het breidt nog steeds uit. Iets wat nog steeds groeit heeft geen rand, of beter gezegd; dat punt verschuift continu. Zie het alsof er miljarden jaren geleden een grote steen in het water werd gegooid in een oneindig meer, de befaamde big bang. De golven (schokgolf) die je krijgt is dan het onstaan van alle planeten, stelsels, zonnen, ga zo maar door, niet alleen in 1 richting (zoals op het wateroppervlak), maar ook omhoog, omlaag, alle 3 de assen. Aangezien er niets was, denk ik dat er geen wrijving, en dus afremming van de golfbeweging is, en het altijd door zal blijven gaan met groeien, who knows? We kunnen het maar moeilijk bevatten... Het is zó waanzínnig groot, en wat is erbuiten? Nog méér niks? Zijn er misschien méér big bangs geweest ergens daarbuiten? Áls het al eindig is, zullen wij (de mens) er hoogstwaarschijnlijk nooit kunnen komen, of er moet ooit een mega-implosie plaats gaan vinden, maar goed, dan gaan wij niet daar naar dat punt toe, dat punt naar óns toe. Ach, wie dan leeft, die dan zorgt, toch? Als die komt zijn we toch allemaal weg binnen hele korte tijd, alles houdt weer op te bestaan... ;)

Niemand heeft ooit de grenzen van het universum gezien. En zoals het er nu uit ziet gaat dat sowieso moeilijk worden. Het universum mag dan wel eindig zijn (iig dat is de huidige theorie... geen garantie voor de toekomst) maar dat wil niet zeggen dat er een rand is. Net zo goed als het Aardoppervlak niet echt een einde heeft. Je kan net zo lang in rondjes om de Aarde blijven gaan als je maar wil. Hetzelfde geld ongeveer voor het heelal ook. Zou je in een rechte lijn vooruit blijven vliegen dan zou je uiteindelijk weer op dezelfde plek terug moeten komen. Zoals de Aarde een bal is zou het universum dan een hyperbal moeten zijn. Zo'n 4d hyperbal kan je natuurlijk net zo min als 3d mens zien als een 2d figuurtje een gewone 3d bal kan zien maar er zijn wel interessante filmpjes op youtube die het nog enigszins uitleggen.

ik dacht vroeger altijd als je met de raket helemaal naar beneden gaat is er misschien grond daar . ? hahaa ' maar als het oneindig is dan zou het rond zijn ? Maar weet je zeker dat het oneindig is ? misschien ook niet. Niemand is daar geweest aan het einde. en niemand weet het . misschien is het ook niet oneindig? Groet, Probleem 1.

Je stelt: iets kan niet oneindig groot zijn. Dat is het probleem van mensenhersenen: iets kan namelijk wél oneindig groot zijn ;) er kan namelijk geen einde zijn aan het heelal, want daarachter zit dan weer iets... en weer iets... en weer iets... In theorie kan er dus een muur om het heelal zitten, maar daarachter zit toch weer iets. Een muur is een afscheiding tussen het een en het ander. Het is hetzelfde met tijd. Er bestaat geen begin en einde, want daarvoor en daarna komt toch weer iets.

Ons begrip zegt ons dat iets in iets moet zitten. Wij leven op een planeet, de Aarde. Die planeet maakt deel uit van een zonnestelsel. Dat zonnestelsel bevindt zich in ons sterrenstelsel, de Melkweg. De Melkweg bevind in 'iets ' dat wij de Ruimte noemen, het Universum. En waar nu zit dat Universum in. En zijn er meedere universa? Wetenschappers denken van wel. Die moet je je dan voorstellen als zeepbellen die aan elkaar kleven. Maar nu zijn we al behoorlijk abstract bezig...