Om een beeld te krijgen/maken van iets wat iemand kan gaan doen zou je, in mijn optiek, toch zelf die persoon moeten zijn.
Nu heb ik mijzelf ook afgevraagd wat jij je nu afvraagt.
Wat ik deed was;
- Kijken wat ik echt helemaal niets vond, dat kun je dan alvast uitsluiten en verkleind het oriëntatie-gebied.
- Kijken waarvan je opgewekt/blij wordt.
- Kijken of je jezelf een bepaald beroep/bepaalde werkzaamheden over 15 jaar nog (met plezier!) ziet doen.
- Jezelf de vraagstelling voorleggen; wat verwacht ik, hoe wil ik geprikkeld worden;
wil ik direct contact met mensen en op sociaal gebied worden geprikkeld, of toch liever een intellectuele uitdaging??
(Een baan met beide laatstgenoemde aspecten gecombineerd zou kunnen zijn "JMB" juridisch medewerker bedrijfsrecht.)
** Het zou kunnen helpen (en verduidelijken) om bijvoorbeeld meerdere parttime banen uit te oefenen, indien je structuur dat toe laat.
En dan het liefst zo uiteenlopend mogelijk, zodat een bredere kennis op betreffend vakgebied ontstaat.
Dan zie je de voordelen en ook de nadelen, de leuke en minder leuke dingen van verschillende beroepen en beroepscategorieën en kun je je mogelijk beter oriënteren op wat je wel, niet en minder leuk vind op korte termijn én op lange termijn. **
Maar het belangrijkste lijkt me toch dat je je er goed bij voelt, een klik mee hebt (met werk én collega's) en het duurzaam kunt (blijven) doen.
Ook is het dan misschien van belang om de inhoud van desbetreffende studie('s) te beoordelen en bekijken of je dat/die (duurzaam) kunt blijven volhouden en - nog belangrijker - gaat afmaken en niet halverwege omvalt van saaiheid of desinteresse.