Moet ik iemand aanspreken als hij staat te liegen?

Nee, dat mag je niet terwijl je werkt... Je mag het opmerken, maar je mag er niets van zeggen... Het mag je standpunt officieel niet eens doen laten veranderen naar die persoon, je moet hem helpen met de vraag waarmee hij komt...

Nee dus, dat moest je niet doen, je deed het goed...

Ja! Niet door te zeggen 'u liegt', maar je kan wel zeggen: 'u zei tegen mij net dat ......, en nu zegt u ...... hoe zit dit?'

Toegevoegd na 13 minuten:
Ik was er natuurlijk niet bij, dus misschien was het overduidelijk dat diegene stond te liegen. Maar als iemand een verhaal 2 keer verteld, en niet precies hetzelfde hóeft niet per se een leugen te zijn. Een verhaal is bijna altijd een simplificatie, anders zou diegene elk detail moeten vertellen en de vraag een uur duren. En bij dat samenvatten van de situatie merk ik zelf soms dat hoe ik het vertel, toch niet helemaal overkomt zoals het echt is. Denk aan woorden als vaak, regelmatig, af en toe etc. Die zijn open voor interpretatie, dus het kan voorkomen dat iemand zegt 'ik heb al een aantal keren ....' en die merkt dan dat de ander dat niet echt serieus lijkt te vinden, en denkt "hee, die ander lijkt het niet vaak te vinden, interpreteert 'een aantal keren' misschien als 3 keer, maar het gaat om 10 keer, misschien moet ik het dan toch maar 'vaak' noemen''. Dus tegen de volgende persoon zegt hij dan 'Ik heb al heel vaak....', om maar te zorgen dat die ander merkt hoeveel moeite het al gekost heeft.
En als je een complex verhaal vertelt, kan je ook details vergeten, en de tweede keer wel vertellen; of juist denken dat het te onduidelijk wordt en bij de tweede keer bepaalde details dus weglaten om het duidelijker te maken etc. En als je een ingewikkeld verhaal moet vertellen, met veel gebeurtenissen erin, en je bent boos, sla je in je boosheid al snel dingen over die je dan nog tijdens je verhaal herinnert en dan alsnog erin stopt, waardoor de volgorde verkeerd overkomt. Of heb je het over 'om 4 uur....' en de volgende keer over 'om 10 over 4....', niet om te verdraaien, maar omdat je het de eerste keer per ongeluk teveel vereenvoudigd had.

Wat ik probeer te zeggen: al 2 verhalen redelijk afwijken, hoeft er niet per se sprake te zijn van expres dingen verdraaien, het kan nog steeds eerlijk en oprecht zijn.
Maar misschien in jouw geval niet hoor, sommige leugens zijn natuurlijk wel gewoon duidelijk.

In dat soort situaties is het beter om iemand er direct op aan te spreken. Als je te lang wacht wordt het alleen maar vager en bovendien krijg je dan een welles nietes spel.

Direct aanspreken heeft voor beide partijen voordelen. Het onderwerp is dan nog vers en je kunt het terplekke uitpraten.

Tuurlijk, gewoon zeggen: Zo heb ik het niet van u begrepen want u zei namelijk: zus zo bladiebla.

Raar dat mensen dat zonder schaamte dat zomaar kunnen doen trouwens!

Ja hoor, gewoon doen en dan misschien op de manier dat je het net niet helemaal had begrepen en of het nu zus of zo is.
Laat de klant denken dat jij niet door hebt dat hij betrapt is op een leugen.

Je kunt hem hier op aanspreken, maar de persoon kan daarop aangeven dat het niet klopt wat je zegt of dat je hem niet hebt begrepen. Er ontstaat vervolgens een discussie waar je niets aan hebt en die onnodig tijd kost. Realiseer je dat je onder vier ogen hebt gesproken, veel mensen maken hier gebruik (lees misbruik) van.

Als je er iets van zegt,heb je kans dat het een welles-nietes spelltje word,of dat die klant zegt dat je hem verkeerd hebt begrepen.Als hij liegt om er zijn voordeel mee te behalen,en jij bent verantwoordelijk voor de beslissing,moet je er iets van zeggen.Ligt die beslissing bij een ander,maak dan een notitie dat jij denkt dat die klant (misschien) niet de hele waarheid zegt.

Moet je direct op reageren.
Maar niet zeggen dat hij liegt, maar zoiets van dat jij dat net niet had begrepen omdat hij net iets anders had verteld.
Hou je gewoon een beetje dom, maar zeggen dat hij liegt wekt gelijk een conflict op. Dat moet je natuurlijk voorkomen.

Ik zou zeker reageren want wanneer hij liegt dan willen jullie dat als bedrijf/overheid natuurlijk weten, en je baas ook denk ik! Dus gelijk reageren want anders is het natuurlijk ook niet netjes naar je collega toe. Want die gaat dan werk doen voor een klant wat eigenlijk misschien wel onterecht is.

Is het belangrijk?
Krijgt hij een uitkering wel of niet op basis hiervan?

Zo nee, lekker laten gaan. Misschien beseft hij het zelf niet zo, heeft hij het eerder per ongeluk verkeerd verteld, of schaamt hij zich voor wat er aan de hand is. Dus waarom zou je iemand hier dan mee confronteren.

Is het wel belangrijk?
Zeg dan iets in de richting van "Ik denk dat ik u eerder verkeerd begrepen had, volgens mij zei u toen ... ."
Of "Ik denk dat u mij misschien verkeerd heeft begrepen, wat ik bedoelde is ... ."


Oftewel, val iemand niet aan, want daar schiet je sowieso niets mee op. Maar je mag er weldegelijk op reageren.

'Liegen' is wel een zwaar woord.
1. Iedereen past bij vertellen van een kwestie bij iedere nieuwe vertelling zijn verhaal aan met de kennis die hij verworven heeft. Jij moet alleen opletten dat je niet bij de neus genomen wordt,

2. De burger heeft VOLLEDIG RECHT zijn verhaal zodanig aan te passen, dat het hem het beste uitkomt. Toetsen moet aan de hand van objectieve normen, niet aan de hand van zijn verhaal.

Jouw kwaadheid komt voort uit het feit, dat je voelt dat hij jou in de maling neemt, maar - ook al heb je gelijk - boos worden is absoluut onjuist van jou. Als je professioneel bent dan pas je desnoods jouw advies in zijn voordeel. Je mag voor de rechter zelfs je verhaal aanpassen.

Je weet niet of hij stond te liegen en tegenover wie. Wel kun je hem aanspreken dat hij verschillende verhalen ophangt, maar de vraag is wat je daar mee bereikt. Gewoon antwoord geven op zijn vragen lijkt me in zo'n geval het beste. Overigens zal je werkgever daar ongetwijfeld procedures voor hebben gemaakt.

Nee, de klant is koning. Liegen is niet verboden, zelfs nodig om te overleven. Je mag wel bewijzen vragen.