Wijs je wel eens met opzet iemand verkeerd de weg?

nee natuurlijk niet. ik ben in dit opzicht niet asociaal

Alleen als ze onbeschoft zijn. Anders niet.

NOOIT!

Zolang ze maar niet naar de plaatselijke coffeshop vragen zal ik ze gewoon de juiste weg wijzen...

Nooit met opzet, maar het wil nogal eens voorkomen dat ik ze in een vreemde taal de halve stad doorstuur. en als ze dan weg zijn denk : "maar ze hadden natuurlijk ook hier tussen door kunnen steken". Op de een of andere manier ga ik altijd moeilijker denken in een vreemde taal. stom he

Dat doe je niet. Dit is kleingeestig en getuigt van weing opvoeding.

Ik ben niet zo'n talenwonder dus meestal stuur ik ze de verkeerde kant op.... al dan niet bewust ;-)

Toen ik puber was heb ik het wel eens gedaan. Nu ik niet meer stijf van de hormonen en groepsdruk sta doe ik dat natuurlijk niet meer.

jazeker vooral op GV... Ik doe niets anders...

Nee, Is kinderachtig gedrag.

Ik moet bij deze vraag direct denken aan de grappige sketch: "Do ist der Bahnhof" van Van Kooten en de Bie, waarbij een Duitser bewust verkeerd werd gestuurd als wraak-actie na de oorlog.

Als iemand de weg wil weten zal ik hem of haar zo goed mogelijk helpen. Als je zelf de weg vraagt hoop je ook
zo goed mogelijk geholpen te worden, toch?

Nee, ik vind het juist de uitdaging om mensen zo simpel mogelijk de juiste weg te wijzen. Met vreemde talen moeten ze echter bij mij niet aankomen, dan praat ik gewoon in het Engels terug.

De weg aangeven is het minste wat je kunt doen. Als ikzelf in een vreemd land ben vind ik het ook prettig als ik de goede richting op gestuurd wordt.

Ik zie in je genoemde situaties geen reden om iemand niet gewoon de juiste weg te wijzen. Ik wijs (zover ik de weg zelf ken) ieder persoon die dat vraagt (zelfs als het in een niet verstaanbare taal is, maar je snapt wel de straatnaam) de weg, eventueel met korte uitleg op mijn kaart van Tomtom. Als ik zelf toevallig in de richting ga, stel ik meestal voor even mee te lopen.

Nooit met opzet, als ik het niet weet wijs ik ze in ieder geval de goede richting op en dat ze het daar dan nog eens kunnen vragen. Wel heb ik vaak dat ik naderhand erachter kom dat ik ze naar een andere straat ofzo heb gestuurd. Dat is lullig maar goed, niet met opzet.

Natuurlijk niet! Doe jij dat wel dan? Wat is er dan mis met jou?

Als ik kan, zal ik mijn best doen de weg te wijzen. Als het ver of moeilijk is, of als ik merk dat ze het niet echt begrijpen, wijs ik ze grofweg in de goede richting, en zeg dat ze het daar nog eens moeten vragen.

De laatste keer dat iemand mij de weg vroeg, wilde die persoon naar een bepaalde kerk. Ik had geen idee waar die kerk was. Ik wees naar een plattegrond op 20 m afstand, maar daar hadden ze zelf al op gekeken. We liepen er samen naartoe, en inderdaad, op die plattegrond stonden geen kerken aangeduid.

Toen heb ik ze verwezen naar een bejaardentehuis, 100 meter verder. Dat was wel van een andere geloofsrichting, maar ik schatte de kans groot in dat ze bij de receptie ook de kerken van de "concurrentie" wel konden aanwijzen.

Als ze het vragen in de taal die ik versta, kan ik ze ook in die taal beantwoorden, dus nee, dan wijs ik ze gewoon de weg. ( Als ik die weet)

Nee nooit , als ik het niet weet dan zeg ik gewoon ik weet het niet, ben veelste bang dat ik ze daarna weer tegenkom

Nee, nooit gedaan.
Dat vind ik flauw.

Wel een keer perongeluk dat ik achteraf dacht "o nee dat klopte niet!" ..

Maar nooit met opzet nee.

vroeger 1 keer een Duits stel helemaal op het verkeerde been gezet, vond het naderhand wel lullig maar toen was het al te laat. Naderhand maar nooit meer gedaan. Is wel al 25 jaar geleden, en toen was het nog oorlog....

Nee dat heb ik nog nooit gedaan. Ik zie daar niet echt het nut of de lol van in moet ik zeggen..

Nee,
In ons dorp heb je nogal wat eenrichtingverkeer, ik
heb iemand wel eens op de fiets de weg gewezen, ik voorop., de persoon erachteraan met de auto.Deze persoon was er zo blij mee, dat ik een monster-makeup tasje met Dior spulletjes kreeg! Superleuk!

het was een vertegenwoordigster in Dior spullen, mazzel
voor mij!

Laatst vroeg er een Turk of er hier in het stadje nog een supermarkt open was rond deze tijd. Ja, loog ik. Maar rond deze tijd is de buurtsuper een tijdje gesloten want het is avondetenstijd, over een half uurtje gaat ie weer open. Ik kijk op mijn horloge en zeg; tja ik denk dat ze net gesloten zijn. Eigenlijk moet je weer over een half uur terug komen.

Ha, die Chris;

Nee hoor, dat vind ik flauw. En dat recht is trouwens alleen voorbehouden aan mensen die de bezetting hebben overleefd.

Wijs jij wel eens met opzet iemand de verkeerde weg en waarom doe je dit?

Soms, hangt er van af hoe ze zich naar mij toe gedragen. Ik heb wel eens een buitenlander ruim 100 km de verkeerde kant opgestuurd, puur om het feit dat hij me vroeg: "Jij MOET mij zeggen hoe ik naar Alkmaar moet komen", en dan ook nog met een arogante kop. Ik moet dus niets. Normaal gesproken help ik altijd iedereen.