Waarom gaat de telling van de km.paaltjes op de A12 bij Veenendaal plotseling van 92 naar 102?

Met een ‘hectometersprong’ wordt de rek en krimp van rijkswegen opgevangen.
Rijkswaterstaat zegt hierover:
"Stel, we leggen de snelweg om met een kleine boog, dan neemt de lengte van de weg toe. Voor een exacte plaatsbepaling om de honderd meter zouden we dan alle bordjes na de boog moeten verplaatsen. Met een hectometersprong, die als buffer dient, vangen we het afstandsverschil op en hoeven we maar een paar bordjes te vernieuwen.”
Maar wat gebeurt er als jullie een weg verlengen en er is geen buffer ingesteld door middel van een hectometersprong? „Dan moeten we alsnog alle bordjes verzetten. Op snelwegen met een grote lengte, denk aan de A2 van Amsterdam naar Maastricht, is dat een ingrijpende operatie.”
Door de snelle groei van het wegennet in de jaren zeventig kwam het voor dat één rijksweg op verschillende locaties hetzelfde hectometernummer droeg. „Dit was zeer onduidelijk voor de hulpdiensten. Daarom is begin jaren tachtig de hectometersprong ingevoerd op punten waar men in de toekomst wegreconstructies verwachtte. Met als doel de dubbele nummers op te heffen en ze in de toekomst te voorkomen.”
Waar zijn de bordjes eigenlijk goed voor? „Hulpdiensten en wegwerkers kunnen met behulp van de paaltjes makkelijk een positie langs een provinciale- en rijksweg lokaliseren.”
________
Wikipedia:
Een hectometersprong is een plaats langs de autosnelweg of provinciale weg waar de nummering van de hectometerpaaltjes een aantal honderden meters lijkt over te slaan. Een voorbeeld is de A12 bij Veenendaal waar hectometerpaal 92,1 wordt gevolgd door 102,2.
Rijkswaterstaat heeft in de jaren zeventig besloten om op het hoofdwegennet deze hectometersprongen in te voeren. De reden daarvoor is dat bij een verlegging van de weg alleen ter hoogte van de hectometersprong de bordjes vervangen hoefden te worden.