wat is de geschiedenis van westernrijden?

De uitdrukking westernrijden doet vele mensen direct denken aan cowboys, rodeo's en westernfilms. Hoewel westernrijden nauw verbonden is met het werk van cowboys kun je het paardrijden zoals je dat ziet in westernfilms of op rodeo's nauwelijks vergelijken met de manier van paardrijden in westernstijl. Zelfs de gedachten dat de westernrijstijl in Noord-Amerika zou zijn 'uitgevonden', berust op een denkfout, want de westernrijstijl is eigenlijk niets anders dan een variant op een oud thema.

Vermoedelijk één van de eerste western trainers was de Griekse cavalerieofficier Xenophon, die leefde rond 400 voor Christus. Hij trainde zijn paarden zo, dat ze met hooguit één hand gereden konden worden, waardoor hij zijn andere hand kon gebruiken voor zijn wapenuitrusting. Deze rijstijl bracht hem in veel veldslagen de overwinning, omdat zijn cavalerie het grote voordeel van snelle wendbare soldaat/paard combinaties had, in een tijd waarin zijn vijanden allemaal uitsluitend met zware strijdwagens op het slagveld verschenen.

Vele jaren later gebruikten de Arabieren dezelfde rijtechnieken in hun veldslagen tegen de Europese Kruisvaarders. Hoewel deze laatsten veel beter bewapend waren, hadden ze nagenoeg geen kans tegen de zeer wendbare en snelle Arabische lichte cavalerie op hun Arabische Volbloed paarden, die vaak met losse handen werden gereden door gebruik te maken van 'lichaamsgewicht'. Met de gedeeltelijke verovering van Spanje door de Moren, kwam deze (Arabische) rijstijl naar Spanje, hetgeen resulteerde in de fameuze Spaanse school. De Rejoneador (Stierenvechter te paard) is in feite de grootvader van de Noord-Amerikaanse cowboys.

Toegevoegd na 30 minuten:
Het Western rijden in Amerika zoals wij dat nu kennen is via de Spanjaarden tijdens hun ontdekkingstochten naar Amerika gebracht. De doma vaquero (letterlijke betekenis: training van de veehoeder) was een rijstijl die was ontstaan op het Spaanse platteland en nog steeds wordt gebruikt bij het hoeden van het vee.