Wat voor nut hebben die 'nabeschouwingen' altijd na een voetbalwedstrijd?

Omdat die goed bekeken worden, kan er lekker veel reclame omheen uitgezonden worden, en is het een fijne melkkoe voor de zenders en/of omroepen.

Om te kijken wat er verkeerd ging, wat er de volgende keer beter kan gaan. Hoe spelers dingen benaderen. Hoe goede samenwerkingen tot stand zijn gekomen. Hoe er een betere samenwerking kan worden gevormd. Noem maar op.

Dat is speciaal voor de mannen die echt fanatiek zijn, en nog wat willen nagenieten met een biertje!

Een analyse van de gespeelde wedstrijd... heerlijk voor de liefhebbers om naar te kijken.... ik vind het niet echt wat, maar mijn vriend volgt ze allemaal tot in de late uurtjes. Alles wordt besproken... strategieën, spelers, minpunten en pluspunten, kansen, rode en gele kaarten.... Er worden discussies gevoerd maar ook veel onzindingen verteld. Het nut? Mensen interesseren zich hier blijkbaar in... een uurtje vol op tv, met name voor de voetballiefhebbers leuk om mee te denken met de analysten. In sommige programma's kunnen kijkers ook vragen stellen, deze worden dan behandeld.

De "kenners" kunnen dan zeggen ze weten er niks van.!! De "niet kenners " zeggen nou snap ik er wat van. Officieel is het de ingekochte zendtijd vullen.!!!!!!!!!!!!!

omdat veel mannen altijd in slaap vallen voor de tv als er een wedstrijd bezig is. zo kunnen ze naderhand nog even kort bekijken wat ze nou allemaal gemist hebben.

Ha, die Bertie; Het nut van nabeschouwingen is dat mensen die nix om voetbal geven tijdens de wedstrijd zelf iets anders kunnen gaan doen, dan de nabeschouwing nog even meepikken en de volgende ochtend toch gewoon lekker mee kunnen kletsen bij het koffieapparaat.

Zo kan je nog een keer genieten van het doelpunt, bepalen of het nou wel of niet een penalty was enzovoort. Vaak geeft de trainer nog een analyse. Het is voor een fan een goed moment om te kijken of je het eens bent met de trainer of niet. Daarnaast zit je zo in de adrenaline van de wedstrijd dat het soms ook erg prettig is om sommige situaties nog eens terug te zien omdat je de situatie niet meer kan herrineren.

geen

"Post factum" na de gebeurtenissen weten de analisten het altijd hoe het niet moest, en waarom dit ging gebeuren zoals in de financiële crisis. Het is een soort van nakauwen, verteren, verwerken van de ongelooflijke dramatische taferelen van twaalf mannen die achter het ronde leder hollen met een welbepaald doel voor ogen. Het nut is een exponentieel groter aantal groep betalenden tov de niet betalende, de bekende twaalf ,een zich herhalend plezier te verschaffen door middel van commentaren die daarna gretig geïnterpreteerd worden in kleine lokalen vol met gerstenat.

Eigenaardig dat die voor- en nabeschouwingen bij het voetbal pas echt tot volle bloei komen. Bij andere sporten voor het massapubliek doen ze daar ook wel aan geloof ik, maar dan blijft het allemaal toch iets ingetogener. Waarschijnlijk is voetbal de ouwehoer- en borreltafelsport bij uitstek. En iedereen heeft er verstand van, dat scheelt. Dat blijkt ook wel bij de uitgenodigde gasten bij zo'n beschouwing. Dat zijn vaak cabaretiers, zangers, schrijvers, presentatoren of andere bekende Nederlanders. Maar zelfs die gasten kunnen moeiteloos het complete curriculum vitae van zo'n voetballer ophoesten. Ik vind dat knap.

Dan als er geprutst word in de wedstrijd, kan je dan zien wat ze eigenlijk van plan waren. =D