Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Waarom vinden kinderen (en volwassenen) het belangrijk dat hun ouders trots op ze zijn?

En als de ouders niet trots (kunnen) zijn, of dat (kunnen) uiten, zal je die behoefte dan ergens anders vandaan halen? Of er anders tegenaan kijken?

Toegevoegd na 7 minuten:
Ik merk nu dat ik veel jaren mijn best heb gedaan om mijn ouders trots op me te laten zijn. Nooit hebben ze me dat (kunnen) laten zien en ik begrijp dat het ook niet meer zal komen.
Waar komt die drang vandaan om je ouders trots op je te laten zijn. En kan je dat gemis vullen met wat anders? Of misschien een hele andere gedachtengang?

Kinderen willen graag goed zijn in iets (een sport), een mooi tekening maken, je strik- of zwemdiploma halen. Goede cijfers.
volwassenen willen graag een goede baan, of het goed doen in de maatschappij. Misschien wel een gezin en kinderen. De ouders kleinkinderen geven.
Ik zeg niet dat al deze acties het gevolg zijn om je ouders trots op je te laten zijn, maar voor sommigen is het volgens wel een diepere reden.

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
3K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Je wilt gewaardeerd worden om wie je bent.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De kern, losgekoppeld aan de daden. Helaas leer je, omdat je zo jong bent, om het te koppelen aan wat je doet. Mooie tekening, schrift vol stikkers, enz.

Andere antwoorden (7)

Omdat je blij bent als je ouders(mensen waar de meeste mensen veel om geven) trots op je zijn. diegene waar jij van houd wil je graag blij maken en zeker niet teleurstellen...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ALs een ouder trots is, is een ouder blij.
En een kind wil juist dat zijn ouders blij zijn, DAT geeft hem/haar een goed gevoel.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Je ouders hebben je grootgebracht. Onder hun leiding (en goed- of afkeuring) heb jij van alles geleerd, denk bijvoorbeeld aan lopen, fietsen en tekenen. Hoe zeldzamer de complimenten hoe meer je ernaar verlangt.
Als je je bovendien in je pubertijd niet hebt afgezet, of later niet meer bewust bent geworden van die behoefte aan trotse ouders, blijf je er als volwassene naar verlangen.
Soms beperkt die behoefte naar goedkeuring je in je functioneren als volwassene. Dan wordt het tijd om te ontdekken dat je ook zonder kunt. Dan moet je leren jezelf te waarderen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
dat schouderklopje en de woorden ..kind wat ben ik trots op je..laten je lopen over wolken het is het ultieme woord voor waardering voor je werk en je tijd wat je dan in iets gestoken hebt
dus trots zijn is voor mij waardering
welke ik ook op onze kinderen heb overgedragen hun de waardering geven die ik ook kreeg als kind ...heerlijk trots zijn
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik denk dat het heel simpel ligt

Je ouders zijn een voorbeeld voor je ook al zou je dit niet zo snel toegeven diep van binnen is het wel zo

en iedereen wilt erkent worden door de gene tegen wie ze opkijken en dat gevoel krijg je wanneer je ouders je complimenten enzo geven en laten zien dat ze trots op je zijn
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ha, die Gdanonym;

Ik heb dat zelf ook nooit zo begrepen. Het hele idee van trots doet mij dan ook niet zoveel. Ik probeer mijn kinderen altijd duidelijk te maken dat ik niet trotser op ze kan worden dan wanneer ik ze hun eigen keuzes zie maken en tot verantwoordelijke sociale mensen zie opgroeien. Ze hoeven van mij nergens goed in te worden of in uit te blinken, als ze hun talenten maar niet vergooien, achter hun keuzes staan en dingen doen waar ze voldoening aan beleven.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik vind het zo fout, dat je door presteren mee gaat tellen, en dat ouders dan pas trots op je kunnen zijn.
Op die manier ga je leven in een soort van kramp, om je ouders maar te behagen, en om er maar bij te horen.
Je ouders mogen trots zijn om wie je bent, niet om wat je presteert.
Liefde kent geen voorwaarden, en is absoluut onvoorwaardelijk.
Ik hou van mijn kinderen, omdat het mijn kinderen zijn, liefde is het wat ons verbind.
Graag mag ik advies geven, bij de levenshobbels die ze tegenkomen op hun weg, zodat er geestelijke groei en rijpheid is.
Relaties kunnen enorm beschadigd worden, door een veel te hoge verwachtingspatroon van je kinderen te hebben.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding