Tijdens het mediteren schrok ik zo omdat ik aan het plafond leek te zitten, hoe kan dit?
Na een paar keer te hebben gemediteerd een aantal jaar geleden, durfde ik niet meer vanwege het gevoel alsof ik hoog bij het plafond kwam te zitten.
Dit gebeurde dus een keer van de drie, vier keer totaal.
Mediteren ging in een ontspannende sfeer, ik probeerde nergens aan te denken wat ook lukte op een gegeven moment.
Ademhaling werd langzamer en ik leek van binnenuit te voelen dat ik van voor naar achter bewoog met onzichtbare armen, kan het niet goed omschrijven.
M'n ogen waren dicht en deze rolden wat.
Dit alles ging eigenlijk vanzelf.
Op een moment na een minuut of tien schrok ik mij kapot gezien ik even boven aan het plafond te zitten.
Het was gelijk over want de schrik was kennelijk zo groot.
Dit is toch geen gewone meditatie.
Of is dit een vorm ervan of iets dergelijks?