Toegevoegd na 1 minuut:
als een bekende sterft en jij ben gewoon thuis en diepe rust
Deze ervaring heb ik ook gehad en ik heb er geen verklaring voor. Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden en volg je vraag.
+ daarvoor!
@Troubles, zoek eens op deze site (Goeie Vraag dus) naar vragen over hoe je kunt voelen dat er iemand naar je kijkt. Dan zul je ontdekken dat je dat helemaal niet kunt voelen. Je kunt ook lezen hoe het komt dat je er desondanks van overtuigd bent dat je het wél kunt voelen.
alles is verklaarbaar, soms is het gewoon moeilijker verklaarbaar of mis je gewoon een aantal puzzelstukjes om het geheel te begrijpen. Tijd, ruimte en afstand spelen hierin een grote rol... die spelen meer dan eens met onze voeten zonder dat wij het doorhebben - hahaha Ik geef nu zonder enige vorm van verklaring een + voor deze vraag.... of zou dat eerder aan het toeval te wijten zijn ;-) Have Fun Any Way want het leven stopt écht niet bij de dood... we gaan via level dood weer naar een ander level waar het bruist van leven.... daar ben ik meer dan ooit zeker van... "Het Leven" is een continuïteit-spel en dus een never-ending story.... Geniet ervan door in alles de constructieve reden van bestaan te herontdekken want daarvoor is dit alles bedoel! Liefs
PRECIES, GerdaMaria. Tijd en ruimte, en vooral onze beleving daarvan, spelen vaker met ons dan wij ons realiseren. Het zou goed zijn wanneer we ons dat zouden realiseren. Die kennis brengt ons tot inzicht. Daarmee kun je over je eerste ervaring heenstappen. Die ervaring blijft natuurlijk, maar je kunt die in een zo enorm veel bredere context plaatsen... Leer jezelf kennen. Leer je omgeving kennen. Leer de wereld kennen. Inclusief tijd en ruimte. En inclusief onze interactie met dat alles. Door dat te doen, zullen wij heel geleidelijk steeds meer begrijpen van de wondere wereld waarin wij tot leven zijn gekomen.
Dit is de 'hindsight bias'. Je hebt heel regelmatig gevoelens over iemand, zomaar vanuit het niets. Soms heel blije gevoelens, soms heel trieste gevoelens. Normaal gesproken, als je ineens het gevoel krijgt dat iemand sterft of dat iemand heel ziek wordt, vergeet je dat weer - het is immers niets bijzonders. Alleen als het gevoel heel heftig is, denk je de volgende ochtend nog wel eens: "Heh bah, ik had toch zo'n onaangenaam gevoel afgelopen nacht! Ik hoop dat ik komende nacht beter slaap!" Maar daarna vergeet je het al snel. Als jij weet dat iemand op sterven ligt, is het logisch dat je eerder zo'n onaangenaam gevoel krijgt. Ook dat is wellicht al vaker gebeurd, zoals ik hierboven beschreef, maar dat ben je al vergeten. Als jij dat gevoel krijgt en stomtoevallig blijkt dat je gelijk hebt, dan vind je dat heel bijzonder en zul je die gebeurtenis onthouden. Als je jouw gevoel al vooraf kreeg, kun je ervan overtuigd raken dat je dit hebt kunnen voorspellen. Als je jouw gevoel op het juiste moment kreeg, kun je ervan overtuigd raken dat je dit echt hebt gevoeld. Als je jouw gevoel achteraf kreeg, kun je ervan overtuigd raken dat de geest van de overledene jou gedag is komen zeggen. Wat er dus gebeurt is: -- Het gaat om een gedachte die regelmatig voorkomt. -- AL die gedachtes vergeet je. Behalve ... -- ... die ene keer dat het toevallig klopte: die onthoud je. -- Je vindt het heel bijzonder, ook als het tijdstip niet klopte. Het is dus een vorm van selectief geheugen. Heel menselijk, heel logisch - maar in werkelijkheid is er dus niets bijzonders aan de hand, het is slechts onze uiterst selectieve waarneming die het zo bijzonder maakt. In dit geval wordt dat gevoel van bijzonderheid nog versterkt doordat het om een overlijden gaat.
klinkt leuk wat je schrijft maar ik blijf erbij dat je t kan voelen. mijn ex is overleden in een autoongeluk, die nacht kon ik niet slapen en voelde me zooooooooo slecht, bleek ie op het moment dat ik me het ergst voelde overleden was in het ziekenhuis. dit voel ik niet elke dag hoor en blijf ook niet wakker van ellendig gevoel bij iedere dode......... ik weet zeker dat t kwam door onze verbinding................. Umria
Ondanks de ook realistische manier die Cryofiel hier al noemt, wil en kan ik niet voorbijgaan aan wat Umria vanuit deze nare ervaring vertelt...
Mensen (zelfs dieren) kunnen onderling wel degelijk een soort diepere verbinding onderling hebben die dergelijke voorvallen "beschrijven".
Het hoeft ook zeker niet een NARE ervaring te zijn, maar dit soort voorvallen kunnen ook in de minder opmerkelijke, leukere, zelfs humoristische sfeer liggen.
Sterker nog....zelfs ZONDER enige binding met 'iemand' kan je indirect nog van alles voelen en blijkt pas later alle exactheid en details echt te kloppen en omdat me dit deze week is overkomen kan ik (voor wie wil) met getuigen of details nog komen!
Dit grotendeels wel via Pb omdat ik het rot voor de nabestaanden zou vinden als zer dit op een open site als GV zouden lezen en bv vrienden/familie zijn ;)
Maar eergisteren was het dat ik al in de avond met heel naar spontaan voelde, bijna ziek , maar zonder ziek ZELF te zijn (op den duur kan je dit verschil voelen en noem dit on-eigen gevoel/emoties of bv pijn).
Kon er niet van slapen ondanks de ongekende moeheid die ik OOK voelde...en belde toen een vriend die ik nog vrij laat kan bellen ;)
Heb hem exact genoemd wat ik voelde, en tot aan fysieke details toe die niet bepaald veel voorkomen.
Dag later werd ons beiden duidelijk: zijn stiefmoeder was die nacht vrij plots overleden...
Zelf heb ik niet eens een foto van haar gezien, gesproken/gekend en vriend zelf had haar tevens al zeker 10 jaar oid niet meer gesproken. (Geen wederzijdse interesse meer zonder ruzie enz).
Zelf kan ik dit ook niet verklaren dus ;)
@conqie
Wat is er 'naar' aan zo'n ervaring?
Persoonlijk vind ik het boeiende en leerrijke ervaringen die mij steeds meer inspireren om nog meer te willen begrijpen van de wondere wereld waarin wij tot leven zijn gekomen ;-)
Liefs
@GerdaM?
Met woordje "naar" haakte ik in, niet op mijn ervaringen op ook dit vlak, maar op de ervaring van Umria die die nacht zo nabij voelde dat haar echtgenoot het leven verloor aan een pijnlijk ongeluk ;)
Eronder schreef ik immers:
Het hoeft ook zeker niet een NARE ervaring te zijn, maar dit soort voorvallen kunnen ook in de minder opmerkelijke, leukere, zelfs humoristische sfeer liggen.
(erna dan de beleving van zeer recente datum, maar kan rustig daar in variaties stuk of 15 nog wel aan toevoegen hoor:)
Of bedoel jij nu weer iets heel anders haha?
@conqie
Misschien redeneer ik in deze kwestie een ietsje anders omdat ik meer dan ooit geloof in leven tijdens de zogenaamde dood.
Sterven is vanuit mijn standpunt bekeken een reden om te vieren want dat betekent dat iemand jou is voorgegaan op de reis naar het onbekende en indien je het sterven (zelfs van iemand waarmee je een heel intieme band hebt) als iets naars ervaart dan vertroebel je het contact en/of de verbindingsweg met de sterrenreiziger (= zogenaamde dode), begrijp je?
Maar als ik even terugkoppel naar mijn oud geloof en/of mijn oude voorstelling van dit soort ervaringen dan begrijp ik je 'plots' wel hoor. Dus ja, vanuit dat standpunt bekeken zal je dat best wel eens als (héél) naar kunnen ervaren.
Bedankt om me even met de 2 voeten op de grond
te brengen... je deed/doet het met humor dus maakte ik een zachte landing ;-) ;-)
Liefs van me
GM, zoals jij in het geloof staat en de dood/leven, is niet 'te volgen' voor me (maar ben van nature al niet type volgzaam :))
Geeft verder niet, juist de verschillen maken het vaak boeiend als we over ook dit soort onderwerpen hebben.
Wel begrijp ik oosterse landen waar men niet echt rouwt of treurt als iemand sterft, en waar men de overledene voor de verbranding bezingt, danst en bejubelt kleurrijk en 'blij voor deze ziel is dat deze dit aardse tranendal mocht verlaten' ;)
Beetje dan met idee erachter: de aardse taak of doel is volbracht of zo.
Daar kan ik me wel goed in vinden en ook al kan ook ik iemand een tijd intens missen en rouwen die al heenging; ik besef mijn "egoïstische gedachtegoed" ook...
Misschien ben ik simpel en zeg liever: de natuur en de liefde zullen je steeds blijven geven en ook weer je iets ontnemen?
@umria, dat is natuurlijk heel heftig, zo'n plotseling ongeluk waarbij je ex overlijdt... Dan weet ik even niet wat ik moet zeggen...
Maar toch... je vergelijkt nu iets dat je je heel goed herinnert, met iets dat je je niet meer herinnert (al die keren dat je je slecht voelde, wakker lag, en vervolgens weer bent ingeslapen, maar waarbij er niets bijzonders bleek te zijn gebeurd zodat je dat nu bent vergeten).
@conqie, ook jouw verhaal valt in deze categorie (sorry voor deze nogal technische woordkeuze, maar ik kan zo snel geen betere omschrijving verzinnen).
Laat ik eens een voorbeeld uit mijn duim zuigen:
-- Je voelt iets. Iets naars of iets fijns, dat maakt niet uit. In principe niet heel bijzonder. Dit gebeurt wel 30 keer per jaar. Heel gewoon dus.
-- In al die gevallen hoor je achteraf niets bijzonders. Er is niets dat je met dat gevoel in verband zou kunnen brengen.
-- Dus: je vergeet dat gevoel. Het was immers niets bijzonders.
Maar nu komt het:
-- Eén keer hoor je, een paar uur nadat je een bepaald gevoel had, dat er op dat moment iets heel speciaals is gebeurd.
-- Je brengt die gebeurtenis direct in verband met het gevoel dat je had.
-- Het leggen van dat verband is zelfs vrij makkelijk. Want als het tijdstip ongeveer klopte, zeg je: ik voelde het! Als je het gevoel al wat eerder had, zeg je: ik voelde het al aankomen! Als je het gevoel pas veel later had, zeg je: ik voelde de gevolgen! Of: de overledene kwam nog even afscheid nemen!
-- Het verband is dus altijd wel te leggen.
-- Nu vind je jouw gevoel ineens heel bijzonder.
Laten we zeggen dat dit de afgelopen tien jaar zo is gegaan. In die tien jaar heb je dus 300 keer een bepaald gevoel gehad (gemiddeld 30 keer per jaar). Van die 300 keer ben je er nu 299 vergeten. Dat ene geval waarin je een verband kon leggen (of dat nu bestond of niet), onthoud je - sterker nog, je onthoudt het extreem sterk, omdat je er iets heel speciaals van maakt.
Nu kijk je terug op de afgelopen tien jaar. Die 299 keren dat er niets aan de hand was, zie je niet meer. Maar die ene keer, die weet je nog goed te herinneren.
Welke conclusie trek je dan?
"In alle gevallen die ik me kan herinneren, voelde ik iets aan dat ik nooit had kunnen aanvoelen!"
En dat is wat we "hindsight bias" noemen.
Heel logisch allemaal Cryo! En snap als geen ander hoe vanuit ons geheugen en dus psyche "van alles bedacht, vervormd, of zelfs 'omgekeerd ingevuld' kan worden!"
Achteraf-wijsheid" (vrij vertaald) KAN altijd en overal OOK plaatsvinden en ook bij volle bewustzijn overdag.
Hoe vaak horen we niet iemand (of jezelf!) niet hardop zeggen: zie je wel: ik WIST het, of ik-ZEI het-je toch-verhaal en ga zo maar door...tot in de rechtszaal toe en in situaties waarin 'een bevestiging of gelijk te krijgen' graag wil worden gehaald'?
En soms om aan te tonen dat je niet faalde etc.. Allemaal vanuit associaties eerder en ook menselijk en dus NIET uit te sluiten ;)
Dan kom jij met je voorbeeld en om het sluitend te maken:
(....— Je voelt iets. Iets naars of iets fijns, dat maakt niet uit. In principe niet heel bijzonder. Dit gebeurt wel 30 keer per jaar. Heel gewoon dus.
— In al die gevallen hoor je achteraf niets bijzonders. Er is niets dat je met dat gevoel in verband zou kunnen brengen.
— Dus: je vergeet dat gevoel. Het was immers niets bijzonders.
Maar nu komt het:
— Eén keer hoor je, een paar uur nadat je een bepaald gevoel had, dat er op dat moment iets heel speciaals is gebeurd.
— Je brengt die gebeurtenis direct in verband met het gevoel dat je had......)
Wat betreft dan die zeer recente ervaring en voor mij een geheel 'gebeuren' waar geen greintje herkenning of een persoonlijke emotie/herinnering aan kleeft ?
En dan ook geen associatie zoals in de laatste regels van je voorbeeld?
De 'fysieke dingen die ik onlangs voelde' en aan de foon met vriend beschreef en zelfs woordelijk overeenkomen, zou ik niet eens kunnen 'hebben bedenken'... temeer omdat deze oude dame niet vrij acuut terminaal (had zo ook nog wel maanden bv kunnen voortduren) was en familie er die avond voor ze stierf bij haar op bezoek was.
Maar goed... ik laat het hierbij omdat het denk ik geen nut heeft om jou of anderen "te overtuigen" dat het heeeeeeeeel soms ook nog 'anders' kan...
En omdat ik gezien meerdere andere ervaringen die soms nog specifieker/aparter waren dan deze (ook wel met aanroepbare getuigen) zelf ook niet 'psychologisch of wetenschappelijk' kan weerleggen of verklaren!
Niet dat die MOET of zo, want soms is het nog een kwestie van 'tijd' voor er iemand eens aankomt met een totaal andere visie dan de jouwe of mijne en de mensheid weer fris en fruitig zich kan verdiepen in heel andere verschijnselen? :)
@Conqie: overtuigen van anderen heeft geen zin vind ik, waarom zou je ook? Tenzij je het wetenschappelijk kan "bewijzen".... maar helaas. Dan hadden we allang bij meneer Randi gezeten, toch? ;-))
Wat ik, met jou, wel heel interessant vind is, of er andere mogelijkheden zijn. Ik heb ook ervaringen, die ik tot nu toe, ook met "hindsight bias", zelf niet kan verklaren. Zoooooooo jammer, want ik wil graag weten en begrijpen.... maar misschien mis ik iets, in ieder geval mis ik de kennis op wetenschappelijk gebied (ben geen wetenschapper bedoel ik).
Mooie uitleg Cryo!
@Wendy, die kennis mis ik ook wel hoor :)
Snap heel goed wat Cryo bedoelt en zeker ook daar is 'geen speld tussen te krijgen' en weet zelf ook "zeker" dat dit een logische redenering/verklaring is voor tal van dergelijke verschijnselen.
Zoals ook wel Cold reading geoefend kan worden en toegepast (helaas), maar voor mij althans ook zeker is dat NAAST cold-reading ook nog veel andere opties bestaan ;)
Helemaal eens met je!
Maar er zijn situaties/ervaringen, waarop ik cold reading/gevoeligheid etc. danwel hindsight bias niet kan toepassen..... en dan wil ik zoooooo graag weten wat dan wél. Wat zou dan wel een verklaring kunnen zijn. Daar ben ik naar op zoek ;-)
Toeval. Ofwel heel veel mensenkennis, dat je onbewust weet dat het niet goed gaat met die persoon en misschien wel gaat sterven. Zesde zintuig kan ook, maar dan maak je dit wel vaker mee zodat het niet meer over toeval gaat.
Dat komt om dat je op dat moment op een sterk synchrone golflengte zit met de ander. Daarmee bedoel ik dat jullie electro-magnetisch geladen ervaringspatronen (synchrone ervaringsvelden) sterk gelijkend zijn. Velen schrijven dit aan 'toeval' toe doch er zijn duidelijk herkenbare en logische redenen voor. Daar kom je zelf experimenteergewijs, of na een x-aantal zogenaamde toevalligheden wel achter. Je hebt constant van dit soort ervaringen doch omdat ze elkaar zo super snel opvolgen en/of afwisselen sta je er zelden of nooit bij stil. Pas wanneer het zich zo duidelijk voordoet zoals bij jouw voorbeeld dan ga je er wat langer bij stil staan en dan ga je er over nadenken en er vragen over stellen. In slaaptoestand zijn we doorgaans relaxer en dan zijn we meer ontvankelijk voor duidelijke gelijklopende waarnemingen en/of synchrone ervaringen. Je kan jezelf ook overdag extra tijd en rust gunnen en dan zal je merken dat je dit soort ervaringen kan manipuleren en/of sturen zoals Jij het wil. Maar ook zonder er bewust mee bezig te zijn dringen er steeds meer van dat soort ervaringen tot jou door. Je hoeft er dus niks speciaals voor te doen als je dat niet wenst.... vroeg of laat ervaar je ze toch bewuster. Door er bewuster mee bezig te zijn krijg je wel sneller duidelijkheid over de logica van één en ander. Je kiest dus zelf wat je hiermee aanvangt. Geniet hoe dan ook van de wonderen des levens want ooit zal ook voor jou duidelijk worden dat zelfs sterven niet écht definitief verdwijnen is ;-) Liefs en succes ermee!
GM: "Dat komt om dat je op dat moment op een sterk synchrone golflengte zit met de ander." "Golflengte", zeg je. Golflengte *waarvan*? "Een golflengte", zeg je. Dus jij brengt het hele complexe wezen dat de mens is, terug tot één enkel golflengte-getalletje? GM: "Daarmee bedoel ik dat jullie electro-magnetisch geladen ervaringspatronen (synchrone ervaringsvelden) sterk gelijkend zijn." "Electro-magnetisch geladen", schrijf je. Wat is dat? Zoals je het schrijft komt het over als het overnemen van wetenschappelijke termen waarvan je geen flauw benul hebt wat de betekenis ervan is. Vervolgens ken je er stiekem een totaal *andere* betekenis aan toe. Maar dat zeg je niet, dus het lijkt net alsof je aansluit bij de wetenschap. In werkelijkheid ken je er een heel andere betekenis aan toe, maar niemand kent die betekenis. "ervaringspatronen", schrijf je. Wat zijn dat? Bedoel je ervaringen, of bedoel je iets anders? Hoe kunnen "ervaringspatronen" (waarvan we niet weten wat het zijn) "electro-magnetisch geladen" (waarvan we niet weten wat het is) zijn? "ervaringsvelden", schrijf je. Wat zijn dat? -- Vind je het vreemd dat sommige mensen zulke taal als zweverig zien?
Ik wou er net wat over zeggen, maar zie dat Cryo me al voor is geweest. Ik sluit me daar maar bij aan.
@GerdaMaria: je schreef: "Door er bewuster mee bezig te zijn krijg je wel sneller duidelijkheid over de logica van één en ander." Voor mij is het grote punt juist, dat ik geen enkele logica zie in mijn ervaringen.
@Cryo, Widar & Wendy Bedankt voor jullie reacties. Het staat iedereen vrij om ervaringen te benoemen zoals die wil. Daar is niks stiekems aan dat is gewoon in volle vrijheid gebruik maken van datgene wat ons door de gemeenschappelijke bron van alles (wie of wat deze bron ook moge zijn) ten dienste wordt gesteld. Zo staat het ook jullie vrij om mijn reacties op eender welke manier te interpreteren. En ja, ik breng ook de mens terug tot een combinatie van oerbewuste en/of intelligente vibraties die ons onder andere de illusie geven dat wij intelligenter zijn dan bijvoorbeeld dieren of voorwerpen. Pas als er aan bepaalde interactie-voorwaarden is voldaan kunnen we onszelf, of alles wat we buiten onszelf wanen, waarnemen. Niemand hoeft het met mij eens te zijn, het gaat immers om de ervaringen die je zelf op doet en het geloof dat je er zelf aan hecht of wenst te hechten. Wat dat betreft hebben wij een keuze-vrijheid. Echter, elke keuze heeft automatisch een gevolg. Dus... ook mijn manier van zijn kon enkel tot stand komen door onder andere jullie manier van zijn. Zonder jullie zou ik er niet zijn zoals ik nu ben en vice versa. Liefs en geniet van het anders zijn en het anders verwoorden van anderen want daarvoor is dit win-win-experiment "Het Leven" mijns inziens bedoeld ;-)
Uh... ik schreef alleen maar, dat ik geen logica zie in mijn ervaringen en die juist zo graag wèl wil zien?????
Kijk, OF je geeft bewust een andere betekenis aan gangbare wetenschappelijke termen, OF je kent de gangbare betekenis niet. In het eerste geval kun je dat stiekem noemen. In het tweede geval is het hele antwoord niets waard. Anders verwoorden door andere betekenissen te geven aan gangbare termen is niet zinvol. Daarmee creëer je alleen maar verwarring. Of de schijn dat je ergens verstand van hebt (goh, ze gebruikt zoveel moeilijke woorden, maar ik heb geen idee waar ze 't over heeft, 't zal dus wel goed zijn!).
@WendyH Geduld meisje, geduld. Na x-aantal ervaringen volgt die logica vanzelf. Dat overkomt je soms op de meest onverwachte momenten... vaak als je volop van iets heel anders aan het genieten bent... dus genieten maar, van jezelf en ook van de huidige chaos ;-) Liefs van me
@Widar
Zelfs de zogenaamde gangbare wetenschappelijke termen worden op internationaal vlak door de wetenschappers onderling anders ingevuld of anders geïnterpreteerd. Ga maar eens lukraak naar één of ander internationaal wetenschappelijk congres in binnen- of buitenland en stel je bewust als zo neutraal mogelijke observator op en je zal onmiddellijk begrijpen wat ik bedoel.
Er bestaat dus niet zoiets als een geijkte uitspraak voor eender wat. Dat zouden sommigen wel willen en zo doen vele boeken het ook overkomen doch in de praktijk verloopt dat dus heel anders en daardoor blijft een eensgezind gevoel over vele zaken uit.
Van zodra (ook door wetenschappers) uitdrukkingen of zogenaamde geijkte woorden of termen als het ware 'ondergeschikt' maken aan de ervaringen waarvoor ze staan dan verlopen de gesprekken veel vlotter.
Ik zet 'ondergeschikt' tussen aanhalingstekens omdat er in wezen niets ondergeschikt is aan het andere maar ik vermoed (hoop) dat je begrijpt wat ik hier duidelijk wens te maken.
Met andere woorden, pin je niet vast op één ervaring-gerelateerd woord of evenmin op één woord-gerelateerde ervaring, snappie ;-)
Indien je mij niet begrijpt dan rest er enkel nog de optie om zelf naar een internationaal wetenschappelijk congres in binnen- of buitenland te gaan en zelf te ervaren wat ik bedoel.
Have Fun Any Way!
Oh mensen zullen vast hier en daar afwijken van de gangbare betekenis, maar dat wil nog niet zeggen dat je dat dan zelf ook maar uit volle overtuiging moet gaan doen. Daar schiet niemand wat mee op, zoals ik al zei. Als iedereen maar elke willekeurige betekenis aan willekeurige termen gaat koppelen, dan is een gesprek volstrekt zinloos, omdat je gewoon niet meer weet waar iemand 't over heeft. Jouw antwoord zoals 't hier staat, zegt mij dus geheel niets.
"Geduld meisje, geduld" kan en zal je vast heel lief bedoelen.... ergens krijg ik ook een "ieks"-gevoeletje: komt het wat denigrerend op me over.
Dit meisje (dank voor je compliment overigens hahaha) staat al (relatief) heel lang met haar 2 platvoeten in de volle klei op deze aardkloot en ik heb al vele vele ervaringen gehad.... vele te verklaren, maar veel meer niet dan wel.
Enneh: voor mij geen logica te bespeuren in die niet te verklaren ervaringen....
'ergens krijg ik ook een "ieks"-gevoeletje: komt het wat denigrerend op me over." Zie je dat ik niet de enige ben die 't zegt ^^
Ik heb het vaker bij GerdaMaria, dat gevoeletje.... overigens ook bij vele anderen, maar dat wil niet zeggen, dat ik gelijk heb, noch jij. Het kan op ons (soms) zo overkomen, maar hoeft vanuit haar niet zo bedoeld te zijn.
Daarbij is het vak van schrijven een Kunst met een grote K en zien we hier alleen de letters, niet de persoon die ze schrijft. Daar hou ik altijd rekening mee.
Kijk Widar: jij weet ook niet dat ik jong, blont, beeldschoon en buitengewoon intullegent ben, typend met 8 handen.... als spin zijnde dan natuurlijk hè. Want dan zou je me toch echt wel met U aanspreken, om maar IETS te noemen.
LOL!!!!
Dat weet ik allemaal wel Wendy, alleen hadden Gerda en ik hier eerder al een discussietje over en toen was 't haar stelling dat alleen ik 't zei. (Of alleen ik en Cryofiel, dat weet ik niet precies meer.) Dus vandaar even mijn reactie. Natuurlijk is schrijven best wel een kunst. Een kunst die ik ook lang niet altijd in de vingers heb. Met u aanspreken doe ik uit principe niet. Iedereen is gelijk voor mij. Daarnaast ben ik 't gewoon niet gewend vanuit 't Twents/Saksisch, omdat je daarin, net als het Engels, gewoon geen u-vorm hebt.
Twents is ook Nederlands en in die taal hebben we weldegelijk een U-vorm. Ik gebrUik die alleen, als de persoon tegen wie ik spreek dat graag wil.... en aangezien ik het helemaal met je eens ben, dat niemand boven iemand staat, wil ik dan ook met U aangesproken worden... *proest*.... Laatste stukje van mijn vorige reactie was een grapje Widar. O, en het laatste stukje van deze ook!!! ;-)))
@GerdaMaria, je schrijft dat gangbare wetenschappelijke termen door wetenschappers anders geïnterpreteerd kunnen worden. Kun je daar een voorbeeld van geven? Ik ken wel enige voorbeelden, hoor. Bijvoorbeeld het woord 'lading'. Voor een natuurkundige betekent dat de elektrische lading, uitgedrukt in Coulomb, of in elementaire eenheden ("deze magnesium-atomen zijn 2+ geladen"). Voor een socioloog betekent hetzelfde woord de lading die een opmerking kan hebben: "Door over zwartjoekels te spreken, gaf hij zijn woorden een racistische lading". Een vrachtwagenchauffeur bedoelt weer iets heel anders met het woord 'lading'. Maar: in al die gevallen is *precies* duidelijk *welke* betekenis dat woord heeft. Mochten er toch misverstanden dreigen, dan kan de juiste context makkelijk worden gegeven door een korte uitleg: bijvoorbeeld "elektrische lading", "emotionele lading", "breekbare lading". Wat jij doet is echter iets heel, heel anders. Het eerste verschil is dat jij bestaande woorden kiest, en dat je net doet alsof je ze gebruikt in de bestaande betekenis, zonder dat dat zo is (is dit misleiding? onnadenkendheid?). Het tweede verschil is dat niemand weet wat de betekenis is die jouw woorden dan wel zouden hebben. Zelfs jij weet dat niet... Dat draagt niets bij aan ons inzicht. Sterker nog, het zorgt alleen maar voor verwarring en irritatie. Conclusie: de positieve component van jouw bijdrage is nul, de negatieve component is nadrukkelijk aanwezig. Dan kun je nog zo krampachtig glimlachen, in werkelijkheid is het eerder een grimlach.
Ik zou zeggen "woer kom ie vort dan?", maar vooruit: ut Riessen.
@Wendy: "Twents is ook Nederlands" Euh nee, Twents is een (Neder-)Saksisch dialect, geen Nederlands dialect. Zie Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/Nedersaksisch Of een kaartje: http://lowlands-l.net/map.htm "Laatste stukje van mijn vorige reactie was een grapje Widar. O, en het laatste stukje van deze ook!!! ;-)))" Weet ik, maar dat belet mij niet er lekker serieus op in te gaan :)
Ben je met me eens, dat Nederlands de taal is, die we in Nederland spreken en dat er binnen die taal streektalen/dialecten zijn?
Vaag staat me ergens bij, dat er het 1 en ander veranderd is sinds ik de school heb verlaten op dit gebied, dus misschien zit ik verkeerd? Dan lees ik dat graag.
Als het nog steeds zo is als ik geleerd heb in de Middeleeuwen, dan behoort Twente bij Nederland en dus is U ook daar U (inmiddels zonder hoofdletter???). Binnen het dialect misschien niet, maar binnen de Nederlandse taal wel....
Van mij mag je er lekker serieus op ingaan uiteraard, maar dat is dus net het punt hè: ik zie je niet, ken je niet en dús neem ik het zeker voor het onzekere en vertel je even, dat het een grapje was.... voor hetzelfde geld had je dat om welke reden dan ook niet door ;-))
Hoewel: die 8 handen waren wel duidelijk lijkt me LOL.
En volgens mij zijn we nu behoorlijk off topic....
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?