De henotheïstische culten waren concurrent van het christendom. De Isis-cultus, Mithras-cultus, en Sol-cultus werden beschouwd als de grootste vijand ervan. Het christendom was het enige geloof dat niet toestond dat de aanhangers ervan meededen aan de rituelen van andere religies. En het was de enige religie die actief missie bedreef en zoveel mogelijk mensen bij de religie wilde betrekken. De andere culten hadden alleen een individueel doel, namelijk het verlossen van de volgelingen die daarom vroegen. Het was wel de plicht van gelovigen hun religie te verspreiden, maar dit werd niet centraal gecoördineerd.
Juist door de strijd die de christenen voerden was hun geloof sterker dan dat van de aanhangers van andere culten, en kregen veel mensen bewondering ervoor. In de vierde en vijfde eeuw konden christelijke schrijvers het zich permitteren om de heidense culten te bespotten en uit te schelden. Ze wisten dat ze gewonnen hadden en dat de heidense culten op den duur zouden verdwijnen.
- Bronnen:
-
http://www.ethesis.net/duivel/duivel_inhoud.htm