Ik wil niet naar de kerk omdat ik niet geloof, wat moet ik doen?

Er met je ouders over praten, maar de kans dat je daarmee onder de kerk uitkomt is klein.
Je ouders hebben namelijk bij jouw doop beloofd dat ze je kerkelijk zouden opvoeden.

Ik vermoed dan ook dat je nog enkele jaren je tanden op elkaar moet zetten en wachten tot je zelf mag beslissen.

Het is je ouders vrij om te kiezen hoe ze je opvoeden. Ik denk dat je weinig keus hebt dan met ze mee te gaan naar de kerk zolang je nog geen 18 jaar bent. Op die leeftijd ben je vrij om je uit te schrijven en kunnen ze je niet meer verplichten om mee te gaan.

Persoonlijk zou ik mijn kinderen vrij laten om zelf te kiezen of ze al dan niet een geloof willen aanhangen. Jij hebt gewoon pech, meer kan ik er helaas niet van bakken.

Sterkte in ieder geval!

Misschien zou je je kunnen opgeven als oppas voor de kleine kinderen. Dan ben je toch bij de kerk betrokken, maar hoef je niet direct in de kerk te zitten. Misschien kunnen je ouders daarmee instemmen.
Of kun je in het plaatselijke ziekenhuis mensen in bedden naar de kerkdienst brengen of zo, ik weet dat jongeren in de plaats waar ik vandaan kwam dat wel deden.

Praat er eens over met de pastoor of priester die de kerkdienst leidt. Misschien kan hij er voor zorgen dat je het wel gaat willen of je ouders overtuigen dat ze je het geloof niet moeten opleggen maar dat het uit vrije wil moet zijn. Vertel hem er eventueel bij dat het voor jou hypocriet voelt om te doen alsof en je afstand tot het geloof daardoor alleen maar toeneemt.

Ook al geloof je niet, dan kun je nog wel wat op steken van de kerkdienst, al weet ik uit ervaring dat sommige kerkdiensten (is erg afhankelijk van welke richting) erg saai kunnen zijn. Maar als je het kunt opbrengen om de kerkdienst toch een beetje te volgen, dan kun je er over mee praten. Dan krijg je later niet te horen : Hoe weet jij dat nou, jij ging nooit naar de kerk. Maar als je moet zul je wel moeten. Misschien kun je wel een compromis sluiten door af te spreken dat je één keer per twee weken gaat, in plaats van iedere week. Dat scheelt toch al weer de helft. Persoonlijk vind ik het jammer als ouders hun kinderen verplichten om naar de kerk te gaan. Als je je kinderen dwingt om naar de kerk te gaan, kan het juist het averechtse effect hebben, zoals ik in mijn directe omgeving heb gezien.

Ga naar de kerk en open dan de kerkdeur.Daarna kijk je wie er op het altaar staat en dan vervolgens met je vriendin Lekker de stad in.Als ze dan thuis vragen wie er op het altaar stond heb je een antwoord en het onderwerp waar de preek over ging verzin je gewoon.Zo deden wij dat ook en ik ben al 54 en nooit viel het op.

Ze doen het voor je eigen bestwil. Omdat ze (waarschijnlijk) willen dat je bekeerd. Je weet vast niet waar ik het over heb maar je ouders snappen niet dat dst nooit gebeurd als je tegen je wil naar kerk gaat. Marja ik denk dat je maar naar de kerk moet gaan als je dat moet.
Anders stel je je een keer open voor wat er gezecht word. Afhankelijk van watvoor kerk het is doe het miss iets met je of probeer een andere kerk mischien mag dat van je ouders.

Naar de kerk gaan en een leuk boek meenemen en gaan lezen. Mocht dat tot een ruzie lijden dan aangeven dat zoals jij de levensopvatting van je moeder respecteerd zij jouw, in haar ogen, andere levensvisie dient te accepteren

Mocht je moeder ondanks dat toch nog een enorme plaat voor haar kop hebben dan het volgende;

Mocht je een meisje zijn, zoek een 'bevriende' Marokkaanse klasgenoot, of als je een jongen bent een Marokkaans meisje (met hoofddoek!) en vraag hem/haar of zij voor een paar weken wil meespelen met een toneelstukje. Namelijk hem/haar regelmatig bij je thuis uitnodigen, helpen bij huiswerk. Naar de bios, samen de stad in. Mag hij/zij blijven eten (sorry ma, wel halal). En geef aan dat je met hem/haar op vrijdag bent meegeweest naar de moskee. En hoe leuk intressant jij dat vond.

Vooral melden dat volgens de Koran een moslim geen andere goden mag verafgoden. Dus een zondagse kerkgang een probleem zou kunnen worden....

Bekijk hoe je moeder reageert. Wat heeft ze liever? Dan maar geen geloof? Of een huwelijk in Rabat

leg aan je moeder uit welke redenen je hebt om niet naar de kerk te willen gaan en vraag haar om er begrip en tolerantie voor te tonen!

Ja ik ben zelf ook geen voorstander van ouders die de kinderen verplichten mee te gaan. Zelf denk ik dat door de verplichting kinderen juist een afkeer krijgen.

Probeer je ouders uit te leggen dat je zelf de keuze wil maken of je naar de kerk gaat of niet. Door geloof op te dringen maak je de keuze niet zelf. Dat is denk ik niet de bedoeling van alle godsdiensten hier op aarde. Probeer wel open te staan voor het geloof of een ander geloof. Probeer het van een andere kant te zien. Ik zelf ben ook niet gelovig, maar een geloofsgemeenschap kan je wel het een en ander bieden. Verder hangt het natuurlijk wel af van je leeftijd. Alhoewel ik ben van mening dat ouders ongeacht je leeftijd jou mening moeten respecteren. Ik hoop dat ze er begrip voor op kunnen brengen en anders wachten tot je18e(zoals hierboven dus ook al werd gezegd). Suc6

Jammer dat je je leeftijd niet hebt vermeld...
Ben je een jaar of 10? Dan kun je het beste je verstand op nul zetten bij het verplichte kerkbezoek, maar evengoed dagelijks je ouders blijven melden dat je niks met het geloof en de kerk hebt, en er elke keer met tegenzin naartoe gaat.

Ben je een jaar of 15? Dan zou ik in jouw plaats echt mijn kont tegen de krib gooien en weigeren nog langer je tijd te verdoen op een plek waar je niks mee hebt. Ze kunnen je toch moeilijk aan je haren naar de kerk slepen?
(Desnoods zet je je ipod op in dat geval!)
Hard kans dat dit alles tot een conflict met je ouders leidt, maar dat is soms de enige manier om bepaalde ouders duidelijk te maken dat je een eigen mening en gevoel hebt.

Hopelijk zullen je ouders op een dag gaan beseffen dat niemand tot het geloof kan worden gedwongen. Welk geloof dat ook is.

lastige situatie.
je kunt:
-erover praten en het uitleggen
-toch meegaan en kijken wat het dan inhoudt
sterkte!

Ik vind het een nadeel dat je je leeftijd niet aangegeven hebt..

Welke je mogelijkheden zijn, hangt namelijk sterk af van hoe oud/jong je bent.

Ik ga er maar even vanuit dat je omstreeks veertien/vijftien jaar bent.. en je dus alles wat dwangmatig toegaat..afwijst.

Kerken vinden doorgaans dat jongeren zelf niets te zeggen hebben omtrent hetgeen ze willen geloven..

Daarom hebben je ouders destijds, ten tijde van je doop, de belofte afgelegd jou 'voor de kerk op te voeden'

Dus vindt de kerk ook dat jongeren tot hun achttiende jaar door de ouders 'in de richting van de kerk geduwd' dienen te worden.

Men hoopt daarbij dat de jongere 'de ogen opengaan'..

Maar ziet men echter over het hoofd dat bij veel jongeren juist de aversie tegen het opgedrongen geloof..zodanig toeneemt..dat die jongeren op hun achttiende levensjaar de kerk met graagte de rug toekeren.

En dat de kerk juist het omgekeerde bereikt van wat zij hoopte te bereiken.

Als jij echt geen zin hebt om de kerk voor jouw gevoel 'volstrekt nodeloos te bezoeken'..praat dan eens serieus met je ouders en..laat hen desnoods dit stukje lezen.

Wellicht kunnen jullie met elkaar tot een soort compromis komen door bijvoorbeeld af te spreken dat je niet elke dienst bezoekt..maar b.v. eens per maand.

Sterkte en succes..

Groet,

Ton

Zolang je bij je ouders thuiswoont, heb je je vermoedelijk nog wat te houden aan de regels van het gezin. Als je eenmaal op jezelf woont, kun je de keuze maken de kerk niet meer te bezoeken. Voor ouders heeft het echter ook nog wel eens met gezichtverlies te maken, of iets moeten uitleggen aan de gemeenteleden als een dochter/zoon ineens niet meer in de kerk komt. Vrije keus atheïsme zijn binnen de gemiddelde kerk niet de meest populaire onderwerpen.

In de tussentijd kun je wel proberen het gesprek met je ouders - en eventueel met een dominee - aan te gaan ; misschien staan je ouders er open voor dat jij een andere keuze wilt maken. Reken er echter niet al te veel op.

Ik heb het zelf indertijd opgelost door de laatste twee jaren dat ik nog mee moest , me op te geven als oppas in de crèche. Wel mee op zondag, niet in de kerk. Dat was de ideale oplossing, en nog leuk ook.

Woon je bij je ouders en ben je jonger dan 18, dan zou ik gewoon gaan praten en je mening over het geloof uiten! En vertellen dat je het zelf eigenlijk niet zinvol vind!

Ben je 18+ dan zou ik je mening laten weten, en vervolgens een punt achter de kerk en het geloof te zetten!

gewoon ergens achterin gaan zitten en een bietje met je mobiel klote doe ik ook en als echt niet wil gewoon de kerk uitsluipen

Je moeder heel duidelijk laten merken dat je niet naar de kerk wilt (niet gelovig opgevoed wenst te worden) en daarbij de voor voor jou geldende argumenten aanvoeren.
Je wilt niet op jeugdige leeftijd gehersenspoeld worden en je wilt vrij zijn om op volwassen leeftijd onbevangen te beslissen of je wel/niet een geloof en welk geloof aan wilt hangen.
Je moeder zal dit waarschijnlijk niet begrijpen, daar ze ook op jeugdige leeftijd gehersenspoeld is. Juist daarom dien je vol te houden.
Gelovige mensen zijn niets beter dan ongelovige. Dus waar hebben we het over.
Sterkte.