ik zou graag de vraag anders willen stellen.,,,, zou iemand een leven hebben kunnen, ooit zonder risicos te kunnen nemen?

Ik neem aan dat je wilt vragen of je zo kunt leven, dat je geen enkel risico loopt op enig onheil.
Dat lijkt mij bijna niet mogelijk, maar je kunt natuurlijk wel een heel eind komen.
Koop een hutje op de hei, blijf daar vooral zitten, en zorg
er vooral voor dat je niemand anders meer ontmoet.
De kans dat je iets overkomt in het verkeer, of slachtoffer wordt van zinloos geweld, wordt dan nihil. Als je ook zorgt dat je geen gas of elektriciteit hebt, wordt de kans, dat je hutje afbrandt ook bijna nihil, mits je een beetje uitkijkt met je kaarsen.
Een burnout zul je ook zeker niet krijgen, en als je gezond eet, veel slaapt, en wat wandelt op de hei, dan loop je ook bar weinig gezondheidsrisico's.

Het enige risico dat je dan nog loopt is dat er een meteoriet op je hutje valt, of dat tijdens een orkaan je hele onderkomen wegwaait. Maar dat is ook te voorkomen, door je hutje ondergronds te bouwen, en daar vooral helemaal niet meer uit te komen.

Misschien kun je de vraag beter wat anders stellen.
Heb ik nog een leven als ik alle risico's vermijd, of probeer te vermijden? Het antwoord daarop lijkt mij duidelijk.
Je hebt gewoon geen leven.

Leven is risico's nemen, en sterker nog: door risico's te nemen leef je ook pas echt. Want een risico is niet alleen negatief. Door risico's te nemen kun je juist ook heel aangename dingen meemaken, en zul je de kans dat het eens verkeerd uitpakt moeten aanvaarden. De kunst is om zo te leven, dat de risico's die je loopt te overzien zijn, en er op voorbereid bent dat het ook weleens mis kan gaan.