Waarom is het voor mij zo moeilijk om iemand los te laten die zo belangrijk voor me is?

Tricky question.

Meestal ben (was) je bij iemand, omdat je liefde voor diegene voelt (ik ga even niet bediscussiëren of en wat liefde is). Als je het gevoel hebt dat die persoon het voor jou is, dan kan het moeilijk zijn om los te laten. Immers, de warmte die je bij elkaar voelt, de zekerheid (soms ook gewoon de 'gewoonte' of 'sleur'), die raak je allemaal kwijt. Dat houdt in dat je naast de pijn van het verlies ook nog eens de onzekerheid (en 'kou') tegemoet gaat. Dit kan zorgen dat je niet 'los kunt laten' (dus eigenlijk meer niet wilt).

Het is ook mogelijk dat het niet zozeer om die ander gaat (je geeft al aan dat de relatie 'waarschijnlijk' niet hetzelfde voelt), maar om het beeld dat je van jezelf hebt. Als jij opstapt, 'geef je op'. Als jij los laat, zeg je eigenlijk 'ik heb een verkeerde keus gemaakt'. Als je dit niet makkelijk verwerkt (graag gelijk hebt), dan blijft zo'n persoon in je hoofd en in je hart rondspoken. Omdat je onbewust liever vasthoudt aan het beeld dat je van jezelf hebt, namelijk dat je gelijk hebt en de relatie wel de juiste is, dan aan je werkelijke ik: Dat je ook echt wel een fout kunt maken in het leven en dat je daar mogelijk wel sterker van wordt dan je denkt.

Daarnaast zijn er nog allemaal mogelijke stoornissen waardoor mensen anderen niet los kunnen laten (na een relatie of uberhaupt), maar die laat ik even buiten beschouwing, aangezien ik uitga dat je een gezond persoon bent.