wie heeft het drieslagstelsel bedacht/ontworpen?

Gewassen gebruiken voedingsbestanddelen uit de bodem. Wanneer een gewas in het wild sterft, valt het op de bodem en verweert. De voedingsbestanddelen die daarbij vrijkomen maken de boden weer vruchtbaar.

Maar bij landbouw wordt dit proces doorbroken. De gewassen worden geoogst en leveren dus geen voeding aan de bodem. Een landbouwer moet er daarom zelf voor zorgen dat zijn akkers weer vruchtbaar worden voor de volgende zaaiperiode. In de eerste eeuwen van de landbouw had men al ontdekt dat dit kon door braakligging: door een akker enkele jaren braak te laten liggen kan deze zichzelf herstellen.

In de middeleeuwen gebruikte men eerst het tweeslagstelsel. De landbouwer verdeelde zijn landbouwareaal in twee gebieden. Elk jaar liet hij één gebied braak liggen. Dit kreeg rust om de bodem te laten herstellen. Het jaar erop werd het braakliggende terrein weer gebruikt en liet men het andere deel braak liggen.

Al doende leert men, er werd daarna ontdekt dat het drieslagstelsel meer opleverde. Het landbouwareaal werd in drie gebieden verdeeld. Dan kon er bijvoorbeeld winter -en zomergraan worden geteeld, en het derde gebiedsdeel lag braak.

Dit stelsel is dus niet door iemand bedacht, maar het is als vanzelf voortgekomen uit de manier waarop de landbouwers men hun grond omgingen.