Hoe kunne mensen in de zelfde dingen geloven (zoals God, spoken, aliens)terwijl ze in verschillende lande die nog nooit elkaar hadde gecommuniceerd ?

Twee redenen : mensen lijken veel meer op elkaar dan dat ze van elkaar verschilllen, en overlevering.

Toen de mens zover doorontwikkeld was dat hij behoefte kreeg aan antwoorden op vragen over de wereld om hem heen, en het fenomeen religie en spiritualiteit gestalte kregen, was alles dat niet verklaarbaar was god of goddelijk. Die eerste godsbeelden - in de regel meerdere goden trouwens - duiken in allerlei vormen op alle mogelijke plaatsen op. Ze zijn het enig mogelijke menselijke antwoord op ingewikkelde vragen waar we mee kunnen komen(onze fantasie is vrij beperkt) en de volstrekte afwezigheid van wetenschap is een geweldige voedingsbodem voor die werkwijze.

God,spoken, hiernamaals en en aliens heb je helemaal niet nodig om ze te bedenken. Ze zijn namelijk allemaal variaties op één thema : een entiteit achter voor ons onverklaarbare verschijnselen. Vroeger waren dat eenvoudige zakenals dag en nacht, seizoenen, regen, bliksem, groeiende gewassen, ziekte, geboorte en dood. Tegenwoordig hebben we die redelijk onder de pet, en zoeken we antwoorden op nieuwe vragen. Echter, dezelfde ondefinieerbare entiteiten voldoen voor de meeste mensen nog steeds uitstekend als verklaring.

Het mooie van ontastbare entiteiten is dat je ze structureel kunt gebruiken om mensen angst aan te jagen en zo op eenvoudige wijze hele bevolkingsgroepen onder de duim te houden. Gewoon doen alsof jij er als enige mee kunt communiceren, en je hebt meer macht dan gezond is voor een mens.

En hoeveel we tegenwoordig ook weten of denken te weten, hoeveel we ook al kunnen verklaren, uitleggen of voorspellen, er blijven altijd vragen die wij niet kunnen beantwoorden. En we blijven, net als 300.000 jaar geleden, die verklaringen zoeken bij entiteiten waar we geen vat op hebben, niets mee kunnen en proberen met magische rituelen 'gunstig te stemmen'. Zo zijn we nu eenmaal 'geprogrammeerd', en we kunnen niet anders. Eigenlijk zijn het allemaal verschillende namen voor hetzelfde fenomeen ; dat wat we niet zien maar er vermoedelijk moet zijn of zou moeten zijn.