Ouderschap & Opvoeding

None

Het betreft ons zoontje .

Mijn dochtertje in net 2 jaar en doet -zoals veel kinderen- dingen die ze niet mag...lades open maken, knoppen van de tv indrukken....). Ik waarschuw dat het niet mag en meestal heeft het niet veel indruk en gaat ze verder (met brede grijns). ik waarschuw dan nog een keer en zeg erbij dat ze naar de gang moet als ze niet luistert. Vaak is dit dan nodig, maar eigenlijk is deze 'straf' te vaag. Ik zet haar op de gang en zeg erbij dat ik haar over 2 minuten kom halen en dat ze in de gang moet blijven. Ze staat dan achter de deur (met glazen ruitjes) aandacht te trekken en binnen 1 tel heeft ze de deur open en staat ze binnen. Ik zet haar terug op de gang en het spelletje herhaalt zich vele malen (tot groot plezier van mijn dochter). Wat kan ik anders doen hierin? Hoe dring ik beter tot haar door? Hoe maak ik het voor haar duidelijker?

Volgende maand gaan wij op vakantie met onze dreumes van 1 jaar en 9 mnd. Het is een echt weglopertje en ik durf op deze manier amper in de buurt van het zwembad of het strand te komen.
Wie kent een goede en veilige manier (liefst uit eigen ervaring) om hem een tijdje "vast te leggen" o.i.d.?
Alvast bedankt voor jullie reacties !!

Toegevoegd na 40 minuten:
Ik heb thuis wel een tuigje (precies dezelfde als bij Jippies) en zelfs ook nog zo'n (geiten)spiraal, maar ik heb geen idee hoe ik deze aan elkaar moet maken.
Een touw of hondenriem lijkt me niet zo veilig.

hey ,,
het zoontje van mijn vriend ( bijna 4 jaar ) is heel koppig kan heel stout zijn en me echt tot op het kook punt brengen heb al van alles geprobeert met hem maar niets helpt nu ben ik bijna 2 jaar samen en de enig persoon naar wie hij een beetje luistert ben ik maar als ik niet in de buurt ben of hij is alleen met iemand anders begint hij spontaan opnieuw op school net het zelfde met stoelen smijten maar hij is nog maar 4 jaar
je hebt ook niet echt een band met het kindje en krijgt er geen affectie van ben een maand geleden bevallen van een dochtertje en in het beging hadden we bang dat hij jaloers zou zijn maar hij toont totaal geen interesse uit zijn eigen wat kan er mis zijn met hem zou het kunnen dat hij lichte autisme heeft ik weet het niet meer en ons relatie lijd hier wel onder om dat de papa nooit veel zegt kan iemand helpen ben te einde raad