Zal ik de buurman gaan opzoeken?

het is een gevoelskwestie .
als je niet gaat en hij overlijd dan zeg je misschien ,had ik toch maar even gegaan.
luister naar je gevoel en neem een beslissing.

Als je er twijfelt, zou ik het zeker wel doen, al is het alleen voor je eigen gemoedsrust. Ik begrijp dat het moeilijk is omdat hij ook veel kapot gemaakt heeft. Je schrijft dat jullie ook leuke tijden gehad hebben samen. Hou die maar in gedachten. Misschien is het voor hem een troost als je samen aan die mooie tijden kunt denken.

Het is niet leuk ruzie met iemand te hebben, ook al is het helemaal terecht dat je er iets van zei.
Maar op enig moment is er misschien toch een gelegenheid om het goed te maken, en wellicht is dat nu.
Straks is hij er misschien niet meer en is het toch goed dat jullie laatste contact positief was, voor jou en voor hem, veel succes ermee.....

Absoluut gaan! als het straks misschien inderdaad niet meer kan ga je jezelf dit zeker kwalijk nemen. zet dingen recht zolang dat nog kan.
Succes!

Zoek hem op Pruts.
Wees trots op jezelf dat jij het veel beter doe, en niet zo
ben als hij. Denk aan die leuke dingen.
Zoek hem op je zal nog trotser zijn op jezelf.

Ja ik denk dat je je heel opgelucht voelt als je toch nog even bij hem langsgaat.
stel hij overlijdt wel binnenkort dan hoef je je eventueel ook niet schuldig te voelen dat je niet bent gegaan..
Je hoeft niet zo lang te blijven, ga gewoon even langs met een bloemetje, het is toch je buurman.
En misschien heeft hij ook wel spijt van zijn gedrag , heel vaak als mensen bijna sterven hebben ze spijt van dingen die ze niet helemaal goed hebben gedaan, misschien wil hij het met jou ook nog wel goedmaken.

volg je gevoel... niet in het negatieve blijven hangen... ergens zegt je gevoel al dat je moet gaan... als hij er straks nie meer is dan ben je misschien te laat... en wie weet wat voor goeds eruit voort kan vloeien... door lief te zijn voor iemand die niet altijd even aardig is gaat zon persoon soms toch nadenken... ik zou het gewoon doen... je hebt niks te verliezen, en zoveel te winnen... succes met je besluit...

ik zou zeker gaan ja
gezien zijn toestand is hij dat voorval vergeten,maar mocht hij het onverhoopt niet halen dan kan jij zonder gewetenswroeging je leven voortzetten. het kan ook zijn dat hij jou bezoek zeer op prijs stelt.
ik wens jou het beste toe

Zeker gaan Pruts, als dat is wat je werkelijk wilt.

Je moet je zeker niet door boosheid laten weerhouden.
Die ergelijke buurman was niet de buurman maar de alcohol.

In het ziekenhuis zal je 'm niet dronken treffen.

Misschien wel gedrogeerd om 'm kalm te houden.
Want ook in het ziekenhuis zitten ze niet op alcoholisten met afkickverschijnselen te wachten.

Is 't niet boosheid maar angst dat t spel straks weer van voren af aan begint als hij opknapt? Laat ook dat je niet weerhouden.
Je bent al een keer voor jezelf opgekomen, herkent nu makkelijker het patroon en een tweede keer gaat je alleen maar makkelijker af.

Maar.. je hoeft helemaal niks.. als je hart er niet in zit hoef je het voor 't fatsoen echt niet te doen.

Jij bepaald.. niemand anders. :)

Misschien ben je onbewust toch een beetje bang om zelf de kous op de kop te krijgen. Toen mijn moeder terminaal ziek was zei ook iemand tegen mij: "Ik zou ook nog wel graag even naar je moeder willen, maar ik weet ook niet hoe ze zal reageren." Mijn moeder had toen ook een tijdje in onmin met deze persoon geleefd.

Nu heb ik het mijn moeder zelf nog kunnen vragen en die wilde dat zelf ook wel, dus dat heeft wel positief uitgepakt.

Is er in dit geval niet een gezamelijke kennis oid die anders eens zijn licht voor je op kan steken of je buurman er wat voor voelt of niet?

Zoniet, dan zou ik er ook gewoon voor gaan... denk ik. Hangt natuurlijk ook wel af hoe diep het heeft ingevreten wat je met hem had, maar je zegt zelf ook al dat hij toch ergens ook wel leuk was, dus zo heel diep kan dast volgens mij toch ook niet zitten.

Misschien kun je na zijn onverhoopte overlijden er wel troost uit putten door te kunnen denken: "Ok, hij was dan een lapswans die mij altijd de koelkast leegzoop, maar ik heb toch ook leuke dingen met hem meegemaakt, en ik ben blij dat ik er tòch nog even ben geweest voor zijn dood."

Wat heb je te verliezen?

ja ik zou het wel doen.
Misschien praatte hij zo en deed hij zo omdat ie onderinvloed was.
Geen excuses hoor, maar misschien wel een reden?
Ga maar.

Onbewust aan zijn situatie meegeholpen?
Hoeveel drank zat er wel niet elke keer in de koelkast? Zet er een streep onder en ga een paar keer op bezoek en vraag hem wat je voor hem kan doen.
Zonder verdere woorden zal hij het begrijpen.
Veel succes.

Toegevoegd na 20 uur:
Hiervoor geldt: Diep respect dat jij jouw buurman in het ziekenhuis bezocht.

Doe wat je hart je ingeef .
Maar ga er zeker niet heen uit medelijden .
Dat is mijn mening .

Ik ga er altijd van uit dat ieder mens gelukkig wil zijn.
Als iemand drinkt, kost dat hem heel veel in het leven.
Familie, vrienden...en zelfs een goede buur.
Dus het levensgeluk is waarschijnlijk ver te zoeken bij je buurman.
Als je kunt zien dat deze man al veel verloren heeft door zijn levensstijl...en je weet dat die naar zijn einde gaat,
Als je het mededogen in je hart kunt voelen...ga dan!
Dat zou jou, en je buurman heel veel goed doen in het hart!

Doe wat je hart je ingeeft. Bedenk als je niet gaat, je er misschien later spijt van krijgt, maar bedenk je ook dat degene die in het ziekenhuis ligt niet meer de zelfde buurman is! Ik heb in onmin met mijn vader geleefd, en toen hij in het ziekenhuis lag en stervende was, wist ik ook niet of ik zou gaan of niet. Ik ben er plichtmatig heen gegaan omdat mijn omgeving dat van mij "verlangde", maar uiteindelijk ben ik wel blij dat ik het heb gedaan.

Sterkte met je beslissing!

gewoon gaan. je zult fijn gevoel over houden. dat je die stap hebt genomen. Anders blijft het aan je knagen. ik weet
het uit eigen ervaring hoe erg het is. als je ruzie met iemand hebt. die er niet meer is. drie jaar geleden
heb ik ruzie gehad met een vriendin. Die zelfde dag
auto ongeluk heeft gehad en aan is overleden. ik heb zo
spijt van die ruzie. dat ik nooit de kans heb gehad om
haar te vertellen. dat het mij spijt dat ik boos op haar was.
gewoon doen.

Nou Je hebt ondanks dat je twijfelde over het wel of niet gaan je toch van je beste kant laten zien. Je bent geweest.
Ook al schrok je waarschijnlijk van wat je zag.
Je hebt respect en medeleven naar hem getoond.
En dat vind ik super.

Het zou beter geweest zijn ,als je had gegaan toen hij nog bij z'n positieven was en het uitgepraat had. Je bent dan te laat gegaan en het had geen nut voor hem,alleen maar voor jezelf.
Misschien ten overvloede: Ga nooit weg zonder te praten,
dat doet een hart zo'n pijn.Wat je 's morgens hebt verlaten,kan er 's avonds niet meer zijn.