Wat zal jy doen als de omgang je afgewongen is en vader geen alementatie betaald wel of niet mee geven van het kind

Je hebt een geschreven verklaring van hem dat hij niets met het kind te maken wil hebben. Dus ik zou het kind ook niet meer aan hem meegeven. De kans dat hij daar over gaat klagen lijkt me heel erg klein en als dat wel zo is, dan zou ik er een juridische procedure over opstarten om het vastgelegd te krijgen.

Niet meer meegeven, je weet immers geen adres of wat dan ook. De beste optie is als de vader dit graag wil op een neutrale plaats afspreken en hem daar laten praten met je kind. Eventueel neem je een vriend of kennis mee. Als dit een paar keer goed is gegaan kun je hem thuis uitnodigen. De band vader kind is heel belangrijk maar het belangrijkste is dat er een vertrouwens relatie opgeboud wordt tussen moeder en kind en tussen vader en kind. Toegevoegd na 58 seconden: opgeboud=opgebouwd

Wat vreselijk en onbegrijpelijk van een vader dat hij zijn kind niet wilt erkennen. Toen ik mijn kind in mijn armen sloot na zijn geboorte, was ik zo ongelooflijk trots en gelukkig. Het zal voor jou nu een extra moeilijke periode zijn, wat zo gelukkig had moeten zijn, is nu veranderd in een tragedie en verdriet. Ik weet niet hoe Opa en Oma zijn, en of je kind zich daar wel veilig voelt. Juist omdat het allemaal zo moet, wordt het onecht, en dat zal je kind wel aanvoelen. Eigenlijk zou je op een neutrale plek kunnen afspreken op een plek waar je je kind veilig heen kunt brengen, in de wetenschap dat het daar goed is. Verder wil ik je alle goeds toewensen, vertrouw op je intuitie, en voed je kind in alle liefde die je in je heb op. Veel sterkte en kracht toegewenst.

Het allerbelangrijkste is het belang van het kind in dit geval. Er staat een stukje in je verhaal wat mij direct opviel: "Nu word de omgang weer door gezet by opa en oma thuis Kind geeft dan ook aan dat hy het daar niet echt naar zyn zin heeft.... Maar ja nog tejong om zelf tebeslissen en moeder van uit het belang van het kind werkt" Het kind geeft aan dat hij het daar niet naar zijn zin heeft!! Jij zegt dat je handelt in het belang van het kind en dat hij te jong is om zelf te beslissen. Jij moet voor hem beslissen!! Hij geeft aan het niet naar zijn zin te hebben, dus laat hem nier meer gaan. Ik heb genoeg, inmiddels volwassen personen, waarvan de ouders gescheiden waren, gesproken, die vertelden hoe vreselijk ze het vonden als ze weer naar hun vader moesten toen ze klein waren. Het allerergste vonden ze nog dat ze niet serieus genomen werden en er zelfs ziek van geworden zijn.

Ik zie een aantal elementen die van belang zijn: a) het betalen van de alimentatie en de omgangsregeling staan volledig los van elkaar. De vader kan geen omgangsregeling 'kopen' door de alimentatie, en jij kunt de kinderen niet achterhouden omdat de alimentatie niet wordt betaald. b) de vader heeft geen vaste woon-verblijfsplaats c) de kinderen hebben het niet naar de zin (ik begrijp dat ze nog geen 12 jaar zijn omdat ze 'te jong' zijn om zelf te beslissen) Je hebt op korte termijn geen andere keuze dan de kinderen gewoon in de omgangsregeling mee te geven, maar je kunt wel een procedure starten om de omgangsregeling stop te zetten totdat de vader de kinderen kan ontvangen in een eigen stabiele omgeving. Een rechter zal dan wel luisteren naar het verhaal van de kinderen, om zich een beeld te vormen van de situatie. Tegelijkertijd kan je (in een andere procedure) de alimentatie proberen af te dwingen, maar van een kale kip kan je niet plukken lijkt me zo.