minder kwetsbaar opstellen bij een ruzie, hoe moet dat?

Beste,
Ik ben ook vaak de zwakste schakel geweest en vind dat ook niet leuk. Ik heb mezelf een paar trucjes geleerd van vechten. Vroeger (groep 2) beet en kneep ik iedereen die me lastig viel. Dat knijpen doe ik nu nog. Het is niet de beste manier en ik zou het je niet aanraden maar als je het altijd blijft kan je het proberen. Houd jezelf wel in de hand dat je niemand te veel pijn doet. Ik leg hem of haar vaak neer en dan duw ik zijn arm pijnlijk naar achter. Dan zegt het slachtoffer vaak sorry en kan je hem of haar laten gaan. ZO DIE KOMT NIET MEER TE DICHT BIJ ME IN DE BUURT!!

Nogmaals dit is niet de perfecte oplossing alleen in nood!!!!!!!

de kunst is juist om rustig je standpunt duidelijk te maken
vooral als je weet dat je in je recht staat .
inwezen heb je je zelf er mee als je ontploft en wegloopt.
het mooiste is als je op een rustige manier iemand de mond kan snoeren en dat diegene met een mond vol tanden staat.
dan kan je ook weglopen maar wel met een smile van oor tot oor en een voldaan gevoel.
je moet goed op je ademhaling letten dat dat regelmatig blijft dan kom je er wel en zal je merken dat ik gelijk heb.

Waar je bij dit soort momenten voor moet waken is "controle houden". En dat is HEEEEEEL erg moeilijk. Een ander voelt dat je zwak bent, de grip op controle kwijt raakt, er reageert daar op.

Dat doe ik ook bij een uit de hand gelopen conflict. Ik speel daar op in. En als ik merk dat de ander zijn controle kwijt is, geef ik hem/haar nog ff een dooddoener, en dan eindigt het meestal erin dat de ander scheld en weg loopt. Waarom ik dan roep: "Ja loop maar weer weg." Of bij schelden "Het voelt als een douche, glijd zo van me af, en doet me niets." of "klopt, ik ben een trut."

Gevolg de ander word nog bozer, of gaat zich nog k*tter voelen...en mij kan het niet schelen, had je van het begin af aan maar normaal moeten doen.

Dat is vermoedelijk ook hoe de persoon waar jij een conflict mee hebt denkt. Hij/ zij voelt dat je de grip kwijt raakt, en grijpt je dan waar het je het hardste raakt.

Je moet dus voorkomen dat je in die situatie raakt.

Op het moment dat iets zich begint te uiten in een conflict moet je dus al reageren. Je moet dat moment van uit de hand lopen voor zijn.

Dus een voorbeeld:
De buurman komt naar mij toe en zegt "IK HEB LAST VAN JULLIE! jULLIE MAKEN HERRIE EN IK WIL DAT NIET!"

(De buurman heeft al meerdere keren last van ons gehad, maar nooit iets van gezegd. Dus ik weet niet beter dan dat zijn uitbarsting uit het niets komt, van de zotte natuurlijk. Ja ik heb gister avond een keer herrie gemaakt, kan gebeuren, moet je dan zo idioot reageren?)

In plaats van dat ik tegen de beste man ga schreeuwen dat hij eens even normaal moet doen. Begin ik met het maken van excuses voor gister avond. En ik zeg daarbij dit:

"Sorry van de herrie gisteravond, het was niet mijn bedoeling, dat iemand daar last van zou hebben. Maar is het echt nodig om mij op deze manier daarop aan te spreken? We zijn toch oud genoeg om daar als volwassen mensen normaal over te praten?"

Zorg dat je blijft praten, ga niet schreeuwen. Schreeuwen is een uiting van grip/controle verliezen, en dus ZWAK.

Iemand is ergens boos over. Prima, dat kan. Maar blijf praten. Vraag door, zeg in bepaalde gevallen, dat je iemands gevoelens kan begrijpen. Zeg sorry, als jij vind dat je dat moet zeggen etc etc.

Op het moment dat de ander begint te schreeuwen, of te schelden dingen als: "Sorry, maar ik wil zo niet verder met jou praten, je bent nu te boos om realistisch te zijn, kom maar terug als je minder boos bent, dan kunnen we het uitpraten."

tekst is vol, zie reacties....

Mede vanwege je autisme raad ik je aan een training te gaan volgen, bijvoorbeeld een agressie- regulatie training. Dat is een cursus om je woede te leren beheersen en in goede banen te leiden.
Heb je al eens een Sova-training gedaan? Dat is een Sociale Vaardigheidstraining, waarbij je o.a. leert om met je kwetsbaarheid om te gaan.
Overigens: je bent niet de zwakste als je gevoelig bent en/of als je autisme hebt. Dat is iets wat jij jezelf aangepraat hebt of anderen je hebben verteld.
Als je boos bent, dat voel je je kwetsbaar/ onzeker/ machteloos/ wanhopig en vaak zijn dat gevoelens waar mensen met autisme moeite mee hebben.
Als je er op een voor jou goede manier mee leert om te gaan en beter begrijpt wat er precies gebeurt bij jou vanbinnen, dan zal je merken dat het beter gaat.

Hier enkele tips:

- door rechtop te gaan staan verandert je lichaamshouding in een zekere houding.
dus schouders naar achteren, kin omhoog! ;) voeten plat op de grond en een voetbreedte uit elkaar.

- Door de ander recht in de ogen te kijken maak je contact, waardoor je ook zekerder overkomt.

- Probeer rustig te reageren (ik weet dat dit moeilijk is) maar als jij rustig blijft, merkt de ander dat hij jou niet kan beïnvloeden. dus ook niet huilen, ;) dat vind de ander juist leuk.

succes!

als je weet dat het heftig bij je binnenkomt ben je niet de zwakste.

accepteer dat dingen er bij jou in kunnen knallen, en neem hier ff te tijd voor. (heb het zelf ook met andere dingen en geef dan aan: sorry, ik hou me even afzijdig, dit heeft NIETS met jou te maken, maar met mezelf)

als je dan de ontploffing hebt kunnen voorkomen kan je rustig vragen: hoe bedoelde je 'die en die' opmerking?
ik krijg er namelijk 'dit en dat' gevoel bij.

en als je hier antwoord op krijgt waarvan je denkt 'dat vat ik ff niet' vraag je waarom iemand dat zo ziet.

ASS kan lastig zijn (ik heb dit niet uit een boekje) :) en veel mensen met een ASS zijn over gevoelig.

maar hallo, dit maak jou niet zwakker of de zwakkere hoor omdat het rete lastig en moeilijk kan zijn.

ik denk dat acceptatie en aanvaarding dingen zijn waar je nog aan kan werken. en als je dát op de rit hebt kan je manieren vinden om jou eigenschappen toe te passen.

en als dat niet lukt is dat ook geen ramp: geef dan een ander aan waar je moeite mee hebt, en dat het niet zo fair was om zo heftig te reageren en dit zelf ook vervelend vind.

je bent kwetsbaar als iemand jou kan kwetsen met dingen waar jij zelf moeite mee hebt. als jij open kaart speel (hier en daar heb ik moeite mee) is mijn ervaring dat het een heel stuk minder is.

en als iemand hier geen rekening mee wil houden, of hier geen rekening mee kan houden, dan ligt dat niet aan jou: jij hebt het immers aangegeven en doet je best.

(klinkt simpel allemaal, maar het is vallen en opstaan om het zo te kunnen zien)

mocht dit niet jou manier zijn, of je komt er op geen enkele andere wijze uit schakel dan hulp hierbij in.

als je vast blijft lopen hierop zal je enkel onzekerder worden, de nog zwakkere schakel, nog heftiger reageren, en je zelfbeeld en zelfvertrouwen kan hierdoor aangetast worden.

en dat heb je niet nodig, dat ben je niet waard. auties zijn leuke mensen, en overgevoeligheid heeft ook ZEKER mooie kanten.

laat het dus niet overschaduwen door negatieve dingen.
elk mens heeft zijn minder sterke eigenschappen, en bij jou heeft dat toevallig een naam.

Waarmee je alvast kan beginnen, is te stoppen met het vechten tegen jezelf. Je bent in geen enkel geval de zwakste schakel omdat jij degene bent die wegloopt en de ander zegt dat het hem "geen drol boeit". Want dat laatste is ook een vluchtmechanisme, een afweer, omdat persoon in kwestie niet in staat is om een conflict op een volwassen manier te hanteren. Dat betekent concreet : de andere is OOK een gevoelig mens, alleen gaat hij er op een andere manier om dan jij. Jij loopt weg, hij vlucht op een andere manier.
Dat hij dit hanteert betekent dat hij weet dat hij je daarmee op de knieën krijgt. En het werkt, telkens weer blijkbaar.
Dat je "eens goed ruzie wil maken" toont aan dat zich een aantal dingen hebben opgestapeld die je niet kwijt kan door de houding van de ander. Dus je hunkert bijna om serieus genomen te worden, maar je loopt tegen de muur.
Om hieruit te geraken is het belangrijk dat je de dingen op een heel andere manier gaat bekijken. Van daaruit ga je de dingen ook op een andere manier aanpakken, en leidt dit tot een ander resultaat.
Enkele suggesties :
- Stop nu direct met jezelf te omschrijven als "zwak", overgevoelig", "kwetsbaar" of welke andere omschrijving ook die je kracht ontneemt.
- Reageer eens anders dan anders of nog beter : reageer af en toe helemaal niet. Word bv. eens niet boos, maar neem gewoon afstand. Dat werkt vaak veel beter dan boos worden. Bv. je wil iets ter sprake brengen en de ander zegt "het kan me niet schelen" zeg dan "okee". En doe dan iets leuks voor jezelf. Ga elders zitten, spreek met een vriend(in) af, ga in bad... gelijk wat. Niet mokken of zo, gewoon vriendelijk en afstandelijk blijven. En minder beschikbaar voor een tijdje. "Oh, ik eet vanavond elders" "Ik ga vanavond naar de film" etc. zonder dat je hem mee vraagt. Als het maar dingen zijn die jij leuk vindt.
- Stop dus gewoon met telkens persee te willen dat er meteen een oplossing komt of dat de ander zus of zo doet opdat jij een goed gevoel over jezelf en/of de relatie krijgt. Want door dat te willen geef je je macht uit handen. Laat los.
- Stop met geven als je niet krijgt. Een relatie is niet eenzijdig. Onvoorwaardelijke liefde is heerlijk, maar je moet er soms een weg voor afleggen om ertoe te komen dat de ander je respecteert. En respecteer in de eerste plaats jezelf!
- Zoals er in een ander antwoord beschreven staat, kan een assertiviteitscursus of dergelijke zeker ondersteunend werken in dezer.
Succes... je kàn het!

Denk dat er een muur om je heen is waar niks doorheen kan helemaal niks. Zodra je niet bij de eerste opmerking "geraakt" wordt ben je sowieso al sterker, anders krijg je steeds een zetje omlaag bij elke omlaag. Als je sterker wordt tel je meer mee en kan jij wat zeggen waar naar geluisterd wordt.

vraag jezelf af waarom je boos wordt en wat de oorzaak is.
ik snap heel goed dat je nog bozer wordt als je niet de desgewenste reactie krijgt. probeer je standpunten duidelijk te maken zonder je emoties de overhand te laten nemen.
probeer ook vanuit jezelf te redeneren in plaats van met je vingertje te wijzen ;)
succes!