Hoe vertel je iemand dat ze niet elke dag op bezoek hoeft te komen?
Ik vind het storend om elke dag bezoek te krijgen zo net op een moment dat ik een taak wil beginnen. Tegen 10 uur heb ik al een reeks werkjes gedaan en dan wil ik verder aan andere dingen beginnen maar tegen een uur of half 11 krijg ik elke dag bezoek van mijn moeder. Om de dag zou voor mij prima zijn maar hoe vertel ik dit nu zonder te kwetsen.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Je vraagt: Hoe vertel je iemand.... etc. Maar ja, het probleem is dat die iemand niet zomaar iemand is maar je moeder. Hoe vertel jij je moeder nou dat ze niet elke dag hoeft te komen. Dat is moeilijk. En weet je zéker dat om de dag wel goed is? Wees daarin eerlijk tegen jezelf zodat je het niet later nóg eens bij hoeft te stellen. Natuurlijk, je bent blij dat ze er nog is en kán langskomen, maar het zou vreugde moeten brengen, en dat is al even niet meer zo. Het heeft eigenlijk te maken met loslaten, of meer met niet loslaten. Jij hebt nu een zelfstandig huishouden, wil je eigen dingen op je eigen tijd doen en dat zou ook moeten kunnen. Je moeder houdt natuurlijk veel van je en is dankbaar dat je zo dichtbij woont en doet daarom ook geen poging meer om iets op te zoeken in de buurt waar ze haar eigen dingen kan gaan ontwikkelen. Jij bent er immers. *Lieve mam, ik begrijp dat je het fijn vindt om elke dag samen koffie te drinken en tot voor kort vond ik het ook heel fijn. Maar ik merk dat ik me nu belemmerd ga voelen. Ik wil soms andere dingen doen. Het is nodig voor mij dat ik ook dagen heb dat ik even helemaal mijn eigen gang kan gaan (of: door kan gaan zonder onderbreking/ of: op mijzelf kan zijn). Ons koffiedrinken is nu een dagelijkse gewoonte geworden, en ik wil er van blijven genieten. Dat kan ik meer als we om de dag (of vul iets anders in, om de twee dagen, 2 x per week) koffiedrinken. Het is niet omdat ik niet van je zou houden, ik hou heel veel van je, dat weet je wel. Ik hoop dat je me kan begrijpen maar als je er verdrietig of boos om bent begrijp ik dat ook heel goed. * Zo zou ik het ongeveer brengen. Ga ervan uit dat je moeder het echt niet leuk vindt, hóe je het ook brengt, maar geef het de tijd en blijf bij jouw behoefte. Blijf lief, wordt niet boos of ga je niet verdedigen als zij misschien vervelende dingen gaat zeggen. Zij moet dit verwerken en dat kost even tijd. Zij zal er later mogelijk blij mee zijn omdat ook zij vast zit in dit patroon van dagelijks koffiedrinken bij jou. Mogelijk geeft het haar later ook meer een gevoel van vrijheid. Maar vermoedelijk voelt zij zich (eerst) afgewezen. Laat haar in haar eigen proces en wees gewoon lief voor haar als ze er wel is. Dan merkt ze vanzelf dat je haar persoonlijk niet afwijst maar echt gewoon meer tijd voor jezelf nodig hebt. Loslaten is altijd moeilijk, dat kan zij hierdoor leren. En jij geeft je grenzen aan, heel dapper, vooral als het om je eigen moeder gaat.
Gewoontes zijn makkelijker aangewend dan afgeleerd. En als je wilt dat je jezelf er niet zo aan gaat ergeren dat de verhouding niet leuk meer is zou je dat rustig kunnen vertellen. Mam, morgen komt het niet zo goed uit dat je komt, kun je een dagje overslaan. Maar komt ze echt maar even een kopje koffie drinken of blijft ze de rest van de dag.
Ik zou er gewoon met je moeder over praten. Wie snapt nou niet dat elke dag op visite komen teveel is. Het is toch niks persoonlijks het gaat erom dat een stukje vrijheid wordt afgenomen als iemand dagelijks verwacht langs te kunnen komen. Ook zou je gewoon niet thuis kunnen zijn, ga lekker je boodschappen doen of iets dergelijks en laat haar voor een dichte deur staan.
Als je moeder komt kan je voor jezelf een koffie- of theepauze inlassen en nadat jullie dat gedaan hebben zeg je dat je weer door gaat met het werk dat je van plan bent te doen. Om het af te bouwen naar een normalere frequentie kan je zeggen dat je wat buitenshuis te doen hebt. Zelf zou ik toch maar subtiel het gesprek aan gaan. Succes.
Lieve Mam ik waardeer het heel erg dat je zo veel aandacht hebt voor mij elke dag. Maar ik wil graag soms door werken als jij komt maar dat vind ik ongezellig voor jou. Nu wil ik je helemaal niet kwetsen of beledigen, maar zou je om de dag willen komen? Dan heb ik mijn werkjes die ik wil doen ook klaar en daar voel ik me prettiger bij, anders moet ik steeds aan die werkjes denken als jij er bent en dan heb ik niet alle aandacht voor jou. En het is echt geen kwetsen als jij je eigen grenzen aan geeft. ALs men rekening houdt met elkaars leefwijze, dan toont men ook respect voor elkaar. De ander creëert een slachtofferrol als hij/ zij jouw wens niet accepteert omdat die ander graag zijn/haar zin krijgt. Ik weet niet hoe jij in relatie tot je moeder staat vandaar een algemeen gegeven en niet doelend op jouw moeder.
Zorgen dat je wat minder vaak beschikbaar bent. Je moeder denkt vast dat je je helemaal dood verveelt omdat je de hele week thuis bent. Ga enkele ochtenden per week werken of vrijwilligerswerk doen en je hebt er geen last meer van. Toegevoegd na 3 uur: En als je echt wil dat ze wat minder langs komt, moet je dat gewoon duidelijk zeggen. "Mam, ik vind het heel gezellig dat je langs komt, maar ik zou liever hebben dat je dat wat minder vaak doet". En stel meteen voor dat je ook eens wat leuks met haar gaat doen, want ik kan me voorstellen dat je bij elke dag bezoek ook wel een keer uitgepraat bent. Onderneem samen eens wat. Of ga bij haar langs.
Op een rustige moment als je alleen met je moeder bent er overbeginnen. Als je het moeilijk vind om te zeggen, schijf je het op en geef je haar het papier. Zet er dan wel bij waarom je het via een brief zegt inplaats van gewoon zo
de beste manier is niet altijd : rechtstreeks, dat klinkt vaak bot (ook al bedoel je het niet zo) en zeker je moeder wil je niet kwetsen. wat je misschien zou kunnen doen, is om 10.15uur een klusje buiten huis beginnen (het gras maaien, onkruid wieden, de stoep/het pad vegen, de ramen lappen) en als je moeder dan net op dat moment voor de deur staat, haar heel rustig vragen of ze de volgende keer eerst wil bellen zodat je je dag/taken kunt organiseren om tijd voor haar(!) te maken...! !) je bent niet kwetsend, want !) je houdt rekening met haar, want !) als ze je belt, maak je tijd voor haar door je klussen/taken anders te organiseren, als jij dat wilt... als je dit een paar dagen hebt volgehouden, en uiteraard niet iedere dag bezoek "geaccepteerd" hebt, zou bij je moeder een lichtje moeten gaan branden. als ze dan iets aan je zou vragen, kan je "eerlijk" opbiechten dat iedere dag misschien toch wel een beetje veel van het goede is... waarschijnlijk is dat ze er erg aan zal moeten wennen, maar zelfs 2.keer in de week zal, al lijkt dat eerst niet zo, op den duur te vaak kunnen (b)lijken. succes !
Of ze denkt jou er een plezier mee te doen (je hebt er nooit eerder iets van gezegd?) of ze heeft verder niets anders om naar toe te gaan? Misschien kan je een leuke hobby voor haar bedenken? Of er is misschien in haar omgeving een oudere club?
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
