Hoe vertel ik mijn vrouw dat ik graag aan kinderen wil beginnen?

Vraag aan haar wat zou jij van kinderen vinden als ze zegt lijkt me leuk of iets anders positiefs vraag het dan

Gewoon tegen haar zeggen, ik denk niet dat je nu al een overzicht moet gaan maken van kosten enzo, dat kan je altijd nog doen. Vraag het eerst maar, daarna de rest ;) Succes!

Toegevoegd na 13 minuten:
Ik lees nu je toevoeging over dat dochtertje van 5.
Ik denk niet dat het veel uit maakt dat ze al een dochter van een ander heeft, ze is nu van jou ;)

als ze de pil slikt zou je kunnen zeggen
voor mij hoeft dat niet meer hoor laten we de natuur zijn werk laten doen lieve schat.....

In plaats van een kostenoverzicht kun je volgens mij veel beter voor de romantische aanpak kiezen. Wacht een geschikt moment af (of creeer het zelf, met een lekker etentje ofzo) en vertel haar dat je je verheugt op een kleine versie van haar. Dat je het ouderschap aandurft met haar, dat je hoopt dat zij ook niet zo lang meer wil wachten. Misschien smelt ze onmiddellijk (wie weet loopt zij met dezelfde wens rond en durft ze er niet over te beginnen!), of ze geeft aan dat ze nog een tijdje wil wachten. Maar dan heb je tenminste wel een antwoord en weet je wanneer je je erop kunt gaan verheugen.
Later komen dan de organisatorische dingen wel (wie gaat minder werken, is het huis geschikt etc)
Succes!

Toegevoegd na 27 minuten:
Je hebt je vraag uitgebreid. Ik denk dat die uitbreiding de situatie wel verandert. Haar dochtertje woont bij jullie en de vader was al voor de geboorte overleden. Dat is nogal wat! Jullie zijn ondertussen 2 jaar getrouwd (dus al 3 jaar bij elkaar misschien?) dus denk ik dat jij een band hebt met haar dochtertje. Dat zij inmiddels ook voelt als jouw kind. Of niet? "Ze is bij ons inwonend" klinkt wel wat afstandelijk. Als jij (onbewust of bewust) moeite hebt met het feit dat het meisje van een andere vader is, zal het voor jouw vrouw misschien heel moeilijk zijn om het aan te durven weer een kind te krijgen. Zij hield van de vader van haar kind, en ze houdt van haar dochtertje. Ze is misschien bang dat een kind van jullie samen een bedreiging vormt voor het dochtertje wat er al is. Zij zal van beide kinderen evenveel houden. Hoe zal dat voor jou zijn? Accepteer jij het kind wat jou als haar vader ziet? Houd je van haar? Voelt jouw vrouw dat ook?
Al die dingen kunnen meespelen. Ik begrijp dat je het spannend vindt om er over te beginnen, maar als echtpaar zou je over zoiets wezenlijks wel moeten kunnen praten. Hoe eng ook; waarschijnlijk brengt een eerlijk gesprek hierover jullie dichter bij elkaar.

Koop een zwangerschapstest en pak deze in. Als ze het dan uitpakt, kun je zeggen: 'zullen we eens proberen twee streepjes te maken?'

Als dát geen openingszin is voor de rest van het gesprek, weet ik het ook niet meer!
En het geschikte moment? Ga lekker uit eten en geef haar het cadeautje. U kent haar het beste, dus als zij het type mens is dat iets eerst even op zich in moet laten werken, geef het dan rond het toetje. En als het een enthousiaste flapuit is, al bij de soep!

Enne, over de kosten; jullie hebben beide en prima baan, daar komen jullie vast wel uit. Maar dat soort zaken komt pas later, eerst maar eens een beetje romantisch doen, he 8-)

Ik denk trouwens niet dat het haar iets uit zal maken dat ze al een dochtertje heeft.

En één ding: vaak weet juist de vrouw niet hoe ze moet beginnen, wedden dat zij al stiekem veeeeeeeel langer met het probleem van de openingszin loopt?

Succes, maar vooral veel plezier!!

mijn vriend zegt: haal bij de Prenatal een catalogus, lees die savonds in bed. zeg iets in de trant van: goh, wist jij dat ze bij de Prenatal hele leuke dingen hebben voor de babykamer... En dat opent gegarandeerd de discussie.

Eigenlijk vreemd als je zolang bij elkaar bent, dat je dat niet al weet van elkaar of de ander graag nog een kindje wilt.
Je kunt zeggen, ik ben blij met jouw dochter, maar ik zal het zelf ook leuk vinden om echt een eigen kind te hebben.
Als het goed is, begrijpt zij dat, zij wilde tenslotte wat jaartjes geleden ook een kind.
Dat kostenoverzicht...tjonge... lijkt mij niet nodig, ook kinderen uit een gezin met minder inkomen kunnen gelukkig worden en goed terecht komen.
Succes !

Ik denk dat zo'n belangrijk onderwerp toch weleens ter sprake is gekomen in jullie relatie!
Als jullie goede gesprekspartners zijn, zou ik dit op een rustig moment, dus niet 'smorgens vroeg als het dochtertje van 5 naar school wordt gebracht, aankaarten.
Wie weet staat je vrouw niet echt te kijken van je vraag, en heeft ze er zelf nog niet over "durven "beginnen.
Succes!!

Begin met het gesprek wanneer jullie met z'n twee zijn, en alle tijd voor elkaar hebben. Breng het subtiel, laat weten wat het voor je betekend, onderbouw het dus goed. Dan komt er vanzelf een gesprek op gang. Dan zul je ook merken of het overleiden van de vader van haar dochter een rol voor haar heeft bij het krijgen van een 2e kind. Bereid je op alles voor.

probeer eerst eens te inverstariseren hoe je vrouw over bepaalde dingen denkt.

misschien is ze wel blij ze met een dochter van 5 inmiddels zelf wat vrijheid heeft?

wellicht doet haar baan haar heel goed, en is ze heel tevreden.
ze betekent wat voor de maatschappij, en dat is heel wat anders dan met luiers en fruithapjes in de weer zijn?

daarbij heeft ze nare ervaringen vanwege het overleiden van de vader van haar dochtertje, dus het is beslist niet raar als een gesprek over kinderen haar weet terug laat denken aan die zware periode.

daarom zou ik het persoonlijk niet zo 'pats boem' brengen.
miss dat de opmerking 'ik zou het geweldig vinden als
-naam van je stiefdochter- een broertje of zusje zou krijgen.

een kostenplaatje kan je misschien samen maken, want je weet niet of ze weer aan het werk wil.
de kosten van kinderen kan je op internet vinden.

en wat een juist moment is.... dat weet je zelf waarschijnlijk het beste. het is best een verschil als je dit aan tafel zegt bij het avond eten (confronterender) dan waneer je het zegt als jullie toekijken haar dochter/jouw stiefdochter lekker aan het spelen is in de speeltuin/kinderboerderij etc.

het is in ieder geval geen vraag waar een vrouw over het algemeen meteen een duidelijk antwoord op heeft. het kan voor je vrouw dus best schrikken zijn als jij een mededeling doet en daarna stil valt (en wat is hierop je antwoord?)
enige tactiek lijkt me wel gewenst. ;-)

Als je nou eens gewoon zou zeggen: zou het niet fijn voor 'ons' dochtertje zijn als ze een broertje of zusje zou krijgen?
Ik gun haar dat van harte, jij toch ook?

Met zo'n uitspraak verbind je het hele gezin tot één liefdevol geheel.
Ik wens je veel geluk.

je kan het gesprek langzaam op het onderwerp ''kinderen'' brengen en dan voorzichtig zeggen dat je wel kinderen zou willen hebben en vragen of zij dat ook wil? en dan kan je zeggen dat je eigenlijk ook wel een eigen kind wil hebben, en het liefst op korte termijn al. ik weet hoe uw vrouw zal reageren, helaas. dus ik kan geen verder advies geven daarover.