Hallo, ik ben 22 jaar. Kan ik mij laten adopteren door mijn stiefvader? Zonder toestemming van mijn ' echte ' vader?

Het stiefouderlijk adopteren is niet enkel een kwestie van afstand te doen van de familiebanden met je vader maar OOK van de VOLLEDIGE familie van Jouw vader. Lees hierover meer via toegevoegde link.

Jouw mama dient NIET getrouwd te zijn met jouw stiefpapa.
UITERAARD krijg jij na eventuele adoptie diens familienaam, dat ligt voor de hand, toch?

UITERAARD wordt jouw biologische vader ingelicht. Lijkt me ook logisch, toch? Hoe zou jij je voelen indien jij zonder enige mogelijkheid van verweer aan de kant wordt geschoven? Heel zijn familie wordt ingelicht.

Lees link-artikel maar eens héél aandachtig door en laat ALLES maar eens héél goed tot jou doordringen.

Besef ook héél goed dat 'ouder' zijn een verdomd lastige taak is. Het is NIET omdat jij nu het gevoel hebt dat jouw biologische vader tekort schiet in vergelijk tot jouw stiefvader dat jouw biologische vader daar zelf tevreden mee is.

Er komt ook onderzoek naar de stappen die Jij, Jouw biologische moeder en jouw stiefvader hebben ondernomen om na de scheiding een respectvolle band te onderhouden met jouw biologische vader.
Het volstaat heus niet om op hem af te geven op basis van diens levenswijze na de scheiding.
Onderschat de impact van onverwerkt verdriet geenszins en hou er rekening mee dat jouw biologische vader één en ander héél graag anders had zien verlopen dan het nu verloopt.

Ik begrijp héél goed dat mensen geneigd zijn om het plaatje van de ander naar eigen goeddunken te kleuren doch dat betekent niet dat wij de kleuren in de juiste verhoudingen hebben gemengd of gecombineerd.

Zoals ik reeds schreef.
Laat één en ander maar eens héél goed tot jou doordringen en bekijk héél deze kwestie ook maar eens met de ogen van jouw biologische vader en vanuit zijn 'outcast' positie sinds de scheiding. Ook al zou jouw vader zelf vertrokken zijn, ook al zou er iemand anders in het spel zijn geweest, ook jouw moeder heeft een evenredig aandeel in de wijze waarop jij nu naar jouw vader kijkt en over jouw vader denkt.

Volgens mij is het de taak van elke ouder, al dan niet gescheiden, om de andere ouder in zijn/haar waardigheid te laten en dat doe je onder andere door het bestaand biologisch ouderschap NIET aan te vechten. Doe je dat wel dan doe je dat volgens mij vanuit Blindemanspositie en daar krijg je later hoe dan ook spijt van.

Ik begrijp jouw drang tot afscheiden maar Geloof me, je zal er slechts tijdelijk van genieten. Het kan jaren duren maar wringen gaat dit schoentje zonder twijfel.