het gevoel van mijn man is verdwenen na 21 jaar, hoe vind hij het terug?

Daar is in het algemeen weinig over te zeggen. Welk gevoel? Het gevoel voor jou? Heeft hij iets met iemand anders? Is er iets gebeurd? Gebeurt er juist te weinig? Wil hij dat gevoel zelf ook terugvinden? Zonder jullie te kennen is het moeilijk een antwoord te geven. Misschien helpt het hem zichzelf en zijn gevoelens beter te leren kennen. Daar zijn hulpmiddelen voor, zoals coaching, emotioneel lichaamswerk, toneelimprovisatie en nog veel meer. Maar daar moet hij wel voor openstaan.
En de uitkomst kan ook zijn dat hij ontdekt dat hij iets heel anders wil.
Ik wens je veel geluk.

Ik kan u geen antwoord geven maar wel wat handreikingen om ter zijner tijd tot een oplossing te kunnen komen.

Ik ben bang dat niet u maar uw man deze vraag moet stellen ALS hij er in geïnteresseerd is om daar meer inzicht in te krijgen.
U kunt niet aan hem laten weten hoe hij het anders moet doen om zijn onvoorwaardelijke liefde (als u dat bedoelde) voor u opnieuw te doen bloeien.

Maar als u al zo'n moeite hebt het woord "liefde" uit te spreken, kan het dan niet zo zijn dat u het niet (meer) voor uw man voelt ?

Toegevoegd na 3 minuten:
toelichting op "onvoorwaardelijke liefde (als u dat bedoelde)"
In de reacties op uw vraag zag ik staan dat u het gemiste "zijn onvoorwaardelijke gevoel" noemde.

gevoelens kun je niet dwingen.

wil jou man zijn gevoelens voor jou terug vinden?
of is de uiterste houdbaarheidsdatum van jullie relatie verstreken?

als jullie(ik schrijf jullie, omdat er echt 2 voor nodig zijn) een poging willen wagen, dan zouden jullie eens extra tijd moeten steken in jullie!
ga voor de nostalgie, fotos van vroeger bekijken, bezoek plaatsen waar jullie mooie herinneringen hebben.

ga voor de duidelijkheid bespreken waar het ooit is mis gegaan, voldoet jullie relatie niet aan zijn verwachtingen?
is het allemaal te vanzelfsprekend geworden?is de 1wat meer gegroeid dan de ander? is er respect, vertrouwen,waardering naar elkaar toe?

steek tijd in elkaar, ontdek weer waarom het ooit wat is geworden, doe leuke dingen.

of zijn er oorzaken die dit gevoel hebben laten verdwijnen?
een ander,eigenschappen die niet charmant(meer) zijn, ziekte, ontslag, een besef dat het anders had gemoeten?

dan zou ik jullie willen aanraden therapie te gaan volgen, een therapeut kan jullie handvaten en opdrachten geven, waarbij je helder krijgt wat er aan de hand is, het waarom,en hoe te handelen.
denk aan de gevolgen voor familie, huis en haard.

maar houd voor ogen, dat er echt 2 voor nodig zijn, en de wil.
ik vind het heel eerlijk van je man, er zijn genoeg mensen die maar bij elkaar blijven omdat het zo hoort, met alle gevolgen van dien(vreemd gaan, ruzie,etc etc)
dit is even schrikken, maar het kan de boel wel wakker schudden, en de boel verbeteren.

ik hoop dat jullie hier uit komen, op een respectvolle manier.mocht het niet lukken?bedenk dat je liever iemand hebt die jou ook graag wil, accepteer,en wees dankbaar voor de mooie jaren.(dat wil je vast niet horen nu, maar dat is voor de afsluiting wel het beste)
sterkte en succes!!!

Ik ben zelf vier jaar geleden gescheiden, had ook geen gevoel meer voor die ander, therapie geprobeerd maar kon t niet meer terug vinden. Vrienden van me zaten in dezelfde situatie en hen is t wel gelukt. Hiermee wil ik zeggen dat er geen pasklaar antwoord is op je vraag en dat t van veel afhangt. Ik hoop dat jullie allebei beseffen wat je opgeeft als je ermee stopt, want een gescheiden leven lijkt groener misschien, maar t is erg complex en vol obstakels! Denk beiden goed na over t plaatje zoals t eruit gaat zien bij een scheiding, nu kun je nog vechten, daarna niet meer! Succes!

Helaas kan je niet echt hier antwoordt op geven ik voel wel je angst uit je vraag en is ook wel begrijpelijk .
Dat dit vraagt uit jou gevoel punt het als iemand naar 21 jaar dit laat merken.
Het enig wat voor advies ik je kan geven praten met elkaar want alleen hij zelf kan jou antwoordt geven.
En hij zelf moet bij zijn gevoel te rade gaan en misschien hulp hierbij zoeken .

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe

Je zit in een nare situatie. Dit gebeurt soms met de gevoelens voor je partner. Daar kun je weinig aan doen. Jij niet, maar je man ook niet.
Je gaat trouwen en denkt dat dat voor eeuwig is maar dan komt er ineens die kink in de kabel.
Het best is om samen in therapie te gaan of te praten met een mediator om te kijken hoe jullie huwelijk gered kan worden. Maar je moet wel allebei willen!
Het hoeft namelijk niet meteen een scheiding te betekenen.
Het komt regelmatig voor dat partners weer tot elkaar komen met de daarbijbehorende gevoelens.
Sterkte!

Probeer het weer spannend te maken.
Besteed tijd aan je zelf.
Ga samen uit eten dansen.
Toon interesse in de hobby`s van je man.
Laat hem voelen dat je er voor hem bent en toen jou liefde en bezorgdheid voor hem.
Praat met hem erover dat je hier mee zit.
Ik wens jou dat jou man weer zijn liefde voor jou mag terug vinden.
Het is nog niet te laat dus ga ervoor.

Je schrikt natuurlijk enorm als je daar (ineens) achterkomt, dat de liefde van je man voor jou verdwenen is. Dat is enorm ingrijpend, vooral op het moment dat het uitgesproken wordt, want dan is het ineens echt. Je gevoelswereld staat op z'n kop en allerlei angsten steken de kop op. Want hoe nu verder?
In de eerste plaats zou je je eigen gevoelens naar je man toe kunnen onderzoeken. Hoe sta jij na 21 jaar tegenover hem? Misschien voel je dat er bij jou ook iets veranderd is? Dat de gedachte van onvoorwaardelijke liefde meer een gewoontegedachte is dan vanuit je hart? Dat daarom nu meer je ego heel erg gekwetst is? Of hou je zielsveel van hem en breekt je hart bij de gedachte dat hij dat niet meer voor jou voelt?
Vaak is het zo, dat als één van de twee partners aangeeft dat de liefde niet meer gevoeld wordt, dat er al langere tijd sprake is, meestal al járen, van een ingedut huwelijk, een huwelijk dat drijft op een eens genomen besluit altijd samen te blijven. Dat is voor beiden voelbaar, tot het voor één van de twee te moeilijk wordt, hij/zij wil graag meer in een relatie.
Maar Gast, als mogelijk de liefde bij jou ook geblust is, kan je met je man overleggen om in relatie therapie te gaan, om samen te onderzoeken of het terug kan komen bij beiden (misschien hebben jullie kinderen, dat zou een extra stimulans kunnen zijn).
Of je overweegt om de nieuwe uitdaging aan te gaan en een nieuw leven te beginnen zonder je man.
Als je nog wel van je man houdt kan je natuurlijk ook overleggen om samen in relatietherapie te gaan, met de hoop dat er weer zoveel beweging in jullie huwelijk komt dat zijn liefde voor jou ook weer opbloeit. Uiteindelijk is hij destijds ook op jou gevallen dus waarom niet weer.
Probeer te voorkomen hem te vertellen hoe zijn gevoel "hoort" te zijn. Gevoelens kan je niet in hokjes stoppen. Gevoelens zijn zoals ze zijn en storen zich niet aan "horen" en/of sociaal aanvaardbaar.
Mocht je man niets voor therapie voelen dan zal je je erbij neer moeten leggen dat je huwelijk waarschijnlijk de langste tijd gehad heeft, dat is heel pijnlijk. En toch, ook al is dat nu misschien moeilijk voor je te geloven, ken ik van zeer nabij en weet ik van verschillende vrouwen dat het leven na de eerste hevige schokken en een scheiding ook weer heel fijn kan worden!
Heel veel sterkte in ieder geval!!

In vrijwel elk huwelijk/relatie ontstaat na langere tijd een soort crisis.

Enkele ijkpunten waarop 'het fout kan lopen' zijn b.v. na omstreeks tien jaar..en na omstreeks vijfentwintig jaar.

Men raakt dan als het ware een beetje uitgekeken op de ander.

Als je man ZELF vindt dat hij aan liefde ingeboet heeft en graag de weg terug vindt..mogen jullie beiden eigenlijk heel dankbaar zijn.

Dan is er immers een heel goede kans dat jullie de draad weer samen kunt oppakken.

Ga veel met elkaar praten en laat hem, als je dat wilt, mijn stukje hier lezen.

Probeer samen te komen tot een soort 'tweede verkering' en probeer zo veel mogelijk te genieten van elkaars aanwezigheid.

Met andere woorden herontdek elkaar en probeer weer even veel van elkaar te houden als vroeger..

Groet,

Ton