Heeft iemand tips voor een jaloerse partner in een relatie?

Veel met elkaar praten over dingen. Altijd eerlijk zijn. en jaloezie zal dan steeds minder worden. Je zal vertrouwen in elkaar moeten hebben en bij sommige mensen kan dat lang duren door bijvoorbeeld dingen die in het verleden zijn gebeurd.

Elkaar veryrpuwen. Als ze niet van je hield dan was ze al weg. En praten; veel praten met elkaar. Over toekomst etc...

Als de partner jaloers is door een ervaring in het verleden dan zou je kunnen overwegen om heel open te zijn. Gewoon laten zien aan wie je mailt, wat je mailt, etc. Geduld en openheid in alles, dan zal de jaloezie vanzelf ombuigen naar vertrouwen.
Als de partner van nature erg jaloers is kan je datzelfde doen en hopen dat het helpt om de jaloezie te verminderen. Zo niet, dan moet je voor jezelf nagaan of de liefde voor de jaloerse partner groot genoeg is om dat te willen/kunnen verdragen.

Jaloers zijn wordt vaak aangemerkt als in negatiefs, maar denk er eens aan als je partner het niets uitmaakt wat je ook maar doet. Ik vind dat jaloers zijn een teken kan zijn dat je juist veel om iemand geeft, je wil hem of haar niet kwijt raken. Er zijn natuurlijk wel grenzen. Iemand gedag zeggen of een praatje moet natuurlijk geen problemen op leveren. Maar hier kun je zelf je grenzen stellen.

als je partner het gevoel heeft dat hij/zij op nummer 1 staat dan wordt de jaloezie een stuk minder.

kijken, praten, eens alleen op stap dat moet kunnen.
je moet geen dingen laten die bij jou passen, jij bent leuk om wie jij bent. je kunt niet jezelf wegcijferen voor de lieve vrede.
aanpassen is mooi, maar je moet niet op een dag wakker worden en denken: waar ben ik gebleven?
doe je dingen die jaloezie opwekken? doe je wel eens dingen die jezelf ook niet leuk zou vinden als je partner het deed?(goeie graadmeter)
een beetje jaloezie is niet verkeerd, maar teveel is echt heel vervelend in een relatie. dat ontstaat toch uit onzekerheid, je zou moeten uitzoeken waar het door ontstaat.
pas dan kun je er wat aan doen.
als je partner te jaloers is dan geeft dat een beklemmend gevoel, als jij wel te vertrouwen bent, is het ook oneerlijk.
je partner moet oppassen dat ze je niet wegjaagt..

praat erover en succes!

Het geldt bij veel relatiezaken en hier ook weer.

Jullie leeftijd en hoe lang jullie een relatie hebben speelt hierbij toch ook wel een rol.

Met het risico dat ik nu boze reacties krijg van al die mensen die de uitzondering op de stelling zijn:

Jonge mensen zijn vaak meer onzeker over zichzelf EN over hun relatie. Dat kan tot jaloezie leiden. Ook als een relatie op de één of andere manier niet helemaal in evenwicht is kan dit voorkomen (dat één van beide toch het gevoel heeft dat hij/zij meer van de partner houdt dan andersom bijv, of meer investeert in de relatie).

Mijn tip, ook bij een prille relatie is toch: rekening houden met die jaloezie klinkt mooi maar heeft een hele foute kant als je pech hebt.

Ik had ooit ook een jaloers vriendje (toen waren we allebei ruim onder de 20 jaar). Ik deed veel te mijn best om hem te laten zien dat de jaloezie nergens voor nodig was en hield er dus altijd rekening mee. Na verloop van tijd werd hij wat dat betreft steeds veeleisender en moest ik me steeds meer inhouden en "mocht" ik steeds minder. Zelfs praten met vriendinnen daar kreeg hij al last van.

Ik was toen uiteindelijk mezelf niet meer. Gelukkig zag ik op den duur in dat dit ook geen leven is.

Dus rekening houden met elkaar is OK zolang je jezelf of ju natuurlijke gedrag GEEN geweld aandoet, doe je niet anders voor dan je bent.

Sterkte, het is wel lastig

Jaloezie is niet leeftijd gebonden. Het komt voor bij jong EN oud.
Ik herinner me nog dat mijn moeder, toen weduwe van ruim in de 70, vertelde, dat als ze op een bijeenkomst was en met een man praatte, er in een mum van tijd diens vrouw erbij kwam staan met een duidelijke blik van: Als je maar weet dat dit MIJN man is!! Dat is zelfs en keer gezegd!

Jaloezie heb je in verschillende vormen. Van ziekelijk tot mild.
De ex-partner van een vriendin leed aan de ziekelijke vorm. Ze mocht zelfs niet met vriendinnen bellen. Daar kwam heibel van. Want die tijd ging immers af van de aandacht die ze aan hem kon besteden?!

Ik ga er van uit dat het bij jouw vriendin niet zo erg is. Ze houdt veel van je maar daarbij is ze onzeker. Misschien door een ervaring uit het verleden, en dat hoeft niet met jou te zijn.
Het sleutelwoord is natuurlijk vertrouwen. Straal dat ook uit. Als dat er niet is is het heel moeilijk om dat wel te krijgen.

Onderstaande tips zijn eigenlijk heel normaal in een goede relatie, maar sommigen vergeten dat nog wel eens.

Wees open en transparant naar haar toe. Vertel wie je hebt gezien en gesproken. Wie je gebeld en gemaild hebt enz. OOK als daar een aardige "dame" bij is! Juist dan! Niet verzwijgen omdat je misschien denkt dat het haar pijn doet of ongerust zal maken. Als ze het later toch nog te weten komt zal het erger zijn: "Waarom heb je me dat niet verteld? Moest dat geheim blijven of zo? Waarom zo stiekem?" En dat is veel erger.
Betrek haar overal in (nouja, bijna overal).
Vertel haar regelmatig dat je van haar houdt en laat dat ook merken.

Verder is het echt aan je vriendin. Ze zal door ervaring (moeten) gaan inzien dat ze je kan vertrouwen. Als het goed is zal haar jaloezie gaan verminderen.

Een beetje jaloezie is wel gezond hoor! Helemaal niet is ook niet leuk! Dat kan weer op onverschilligheid lijken.

En als dat niet zo is.Tja, dan moet je je inderdaad gaan afvragen of je genoeg van haar houdt om met haar door te gaan.