Wat moet ik doen?

zie het even los van elkaar.

je hebt een huwelijk en een dame ergens die je boeiend vind.

wat vind je van je huwelijk? is er nog wat te redden of heb je er geen zin meer in. valt er nog wel wat te redden bedenk dan welke stappen jullie moeten ondernemen en kom dan in actie.
zie je het niet meer zitten wees hier dan open en eerlijk over, je bent een kerel toch!
vergeet je niet het roze bril effect (kon je in het begin ook niet met je vrouw praten bijvoorbeeld?)

kies je voor je vrouw is er helemaal niets mis mee als je de andere dame niet uit je hoofd krijgt. lekker aan blijven denken voor zolang het leuk is, want ze blijft heus niet levenslang in je hoofd rondlopen.
maar het wil niet zeggen dat je wat met die vrouw moet doen natuurlijk. (welke vorm van contact dan ook)

stel je eens voor als de rollen omgekeerd waren.
zou jij het begrijpen van je vrouw? en voor wie is het dan eigenlijk pijnlijk?

of je nu sex hebt met die andere vrouw of niet maakt .m.i. in principe niets uit. je deelt dingen die je met je vrouw hoort te delen dus verleg voor jezelf de grens niet (zolang het geen sex is dan is het okay?)

tijd om wat dingen op een rijtje te zetten, wat ruggengraat te tonen en open kaart te spelen. hoef je niemand te bedriegen of aan het lijntje te houden en hou je de eer aan jezelf.

je hebt er 2 (de vrouwen) om mee te praten dus je komt hier vast wel uit met wat ruggengraat.

Hmm, moeilijk, maar je zegt dat je bestaande relatie (met je vrouw dus?) al in een sleur is geraakt voor het trouwen? Haar woorden raken je ook al niet meer? Ik zal nooit de eerste zijn die je een scheiding aanraadt, maar als je er nu al zo over denkt, kun je naar mijn bescheiden mening beter 'verder' met die vrouw die jou wel voor de volle honderd procent begrijpt, maar hopelijk realiseer je je wel, dat ook je contact met haar alleen nog maar minder kan worden...

Deze vergelijking lijkt wel wat bot en ontoepasselijk, maar een nieuwe auto wordt nooit meer zo mooi als wanneer je ermee de showroom uit rijdt... of: Het gras bij de buren lijkt altijd groener.

Mijn punt is, dat je goed moet 'afwegen' met wat je nu hebt en wat je er eventueel voor terugkrijgt en probeer je vooral op de langere termijn te focussen.

En je vrouw begrijpt je gevoelens niet (voor die andere vrouw) neem ik aan, of ze snapt niet waarom je datzelfde niet meer voor haar voelt?

Begrijp wel dat ik zelf alles behalve een relatie expert ben, maar van wat ik van jouw kant begrijp, wat ik hier dus lees, heeft je huidige huwelijk geen eerlijke kans van slagen meer verder, omdat niet jullie allebei (jij)voor de volle honderd procent voor deze relatie lijken te gaan...?

Vind het goed van je dat je dit openlijk met je vrouw besproken hebt, maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden en liefde is soms ook een ander laten gaan, juist omdat je van haar houdt, ook al is het niet meer zoals het was...

Ik weet niet de details en standpunten die je vrouw heeft, maar nogmaals, gebaseerd op wat ik hier lees kunnen jullie er beter een punt achter zetten, wetende dat als jullie echt voor elkaar bestemd zijn, jullie naar verloop van tijd weer herenigd (zullen) worden...

Hoop dat je hier wat mee kunt en wens jullie verder alle succes en wijsheid die jullie nodig hebben

Probeer je schuldgevoel over het feit dat je twee vrouwen liefhebt te overwinnen. Liefde is mooi en het kan prima , zeker als het tijdelijk is , maar je dient wel het één en het ander op een rij te zetten.

Ten éerste die nieuwe vriendin is je nieuwe verovering en jullie ervaren een enorm verliefdheidsgevoel en een gevoel van samen - één zijn . Nou ik kan je verklappen dat dit gevoel niet blijft. Ik heb dit zelf meegemaakt ( mijn vriendin en ik konden niet voorstellen dat het ooit tot een eind zou kunnen komen tenzij door de dood , maar we dreven weer uit elkaar ) .

Wat je zou kunnen proberen is beseffen dat de liefde voor die nieuwe vriendin toevoegt aan je liefde voor je vrouw , niet afpikt. Dat idee van dat zij liefde afpikt , dat is mogelijk een idee dat is ontstaan door het schuldgevoel. Ik kan ook heel goed begrijpen dat je je een beetje onrustig of onprettig voelt bij je vrouw , omdat je die gevoelens voor die nieuwe vrouw voelt.
Echter het gaat veranderen , op de lange duur. Toon je wilskracht en laat je ego niet je huwelijk verzieken . Bedenk dat je heel veel liefde in je hart hebt en dat die liefde niet persé naar één persoon hoeft uit te stralen . Probeer te voelen dat de liefde voor je nieuwe vriendin toevoegd aan de liefde voor je vrouw.

Weet je wat het is , we zijn allemaal anders , toch doen we net alsof er maar één goede manier is om lief te hebben. Maar elke ervaring draagt bij , laat ons groeien als persoon.

Verliefdheid is een fase , jij kan je op een manier verbonden voelen die je denk je uniek is . Zij laat je stralen en streelt je ego.
Het is een fase , dát gevoel gaat over. Doe je best en maak van je leven een succes. Negeer je gedachte dat je de nieuwe vriendin voor jezelf wilt hebben.

Waarschijnlijk had je de nieuwe vriendin nooit leren kennen als je niet je relatie en trouwplannen met je vrouw had gehad en doorgezet.
Je hebt de nieuwe vriendin ontmoet * dankzij* de manier waarop je tot nu toe hebt geleefd.

Hoe is je relatie met je huidige vrouw in een sleur geraakt ? Was dat 100 % HAAR schuld, of was jij daar zelf ook debet aan, doordat jullie beiden nadat de relatie vast was geworden er weinig meer in hebben geïnvesteerd ?

Waarom heb je er voor gekozen te trouwen twee maanden geleden terwijl je toen blijkbaar al niet meer helemaal er voor ging ?

Natuurlijk begrijpt je vrouw je gevoel niet ; dat slaat ook helemaal nergens op, als je nog in de wittebroodsweken zit nota bene !!
En natuurlijk begrijpt die andere vrouw je wel ; die probeert de buit binnen te hengelen, dus zolang zij het slachtoffer niet is, begrijpt ze gewoon even alles. Tot de schoen over een paar jaar aan de andere voet zit ; weg begrip.

Je hebt niemand om mee te praten ?? Medunkt dat je bij TWEE vrouwen je ei kwijt moet kunnen, en zoniet dan zijn ze beiden ongeschikt voor je.

Ga heel goed na wat je ZELF wilt, vooral ook op de lange termijn, en wat je daar ZELF aan kunt doen. Want op deze manier zit je over drie jaar met deze nieuwe dame in dezelfde sleur, ontmoet je weer een spannend nieuw stuk vlees, en begint het spelletje van voren af aan - waarbij je jezelf weer onterecht in de slachtofferrol gaat stoppen. Gelukkig zijn er (deze keer) nog geen kinderen, dus er is nog een weg terug zonder al te veel slachtoffers, maar ook dat is iets waar je in de toekomst wellicht rekening mee moet gaan houden.

Kun en wil je een langdurige relatie aan, OOK als het eerste vuur wat gedoofd is en je het zelf moet gaan opstoken om een nieuwe levensfase in te kunnen ? Of wil je je hele leven het gevoel van de verlovingstijd vasthouden en zo van de ene 'begripvolle' nieuwe vrouw op de andere rollen, die allemaal op een gegeven moment 'als een zus' gaan voelen (want dat hoort nu eenmaal bij elkaar echt goed leren kennen, daar moet je zelf mee aan de slag).

Pas als je zeker bent van het antwoord op die vraag, kun je voor de een of de ander kiezen - maar dan ook wel definitief. Of er voor kiezen eerst nog eens een tijdje op jezelf te gaan wonen, tot je echt weet wat je wilt. En vergeet vooral niet, dat liefde in fasen verloopt, en dat na de eerste verliefdheid (die een half tot 2 jaar duurt) een nieuwe fase aanbreekt,waarin de spanning er af is, maar je zo veel meer moois kunt opbouwen samen. Bij ELKE vrouw. Dat eerste gevoel hou je bij NIEMAND vast.

Sleur is een mooi woord voor mensen die van de stabiele intimiteit zelf niks meer kunnen of willen maken.

het belangrijkste is eerlijkheid, tegen je vrouw, en de andere vrouw.

je wilt duidelijk je vrouw niet kwetsen, maar ik denk dat je haar meer pijn doet met "achter haar rug" dan gewoon eerlijk een gesprek aangaan en breken.

het is denk ik belangrijk voor jullie alle 3!! dat jij snel kiest, anders word je vanzelf in een spagaat gedwongen en breek je en dan ben je verder van huis.

eventjes ernaast, en ik zeg niet dat dit in jouw geval hoeft te zijn.. maar een vrouw die een vent wil, komt al gouw wat meer begrijpend over, met onbegrip scoor je geen bockworst ;)

het aller aller belangrijkste waar jij aan moet denken is: eerlijkheid, tegenover jezelf, je gevoelens, de 2 vrouwen, en hun gevoelens.

succes man *manhug*

Trouwen met je vriendin waarmee de relatie al een sleur is, is een domme zet geweest. Je hebt niet op tijd aan de bel getrokken en de relatie verbeter voordat je ging trouwen. Het is heel triest dat het zo is gelopen maar daar kun je zelf iets aan veranderen.
Zet alles op een rijtje en hak de knoop door of je getrouwd wilt blijven (hoe kort ook) met je huidige vrouw of dat je liever gaat onderzoeken hoe je nieuwe vlam jouw ware is.
Eerlijk naar je vrouw is om eerst de relatie met haar te stoppen en daarna pas verder te gaan met die ander.
Of je gaat in gesprek, relatietherapie oid om je relatie met je vrouw weer te hervinden.
3,5 jaar geleden was je verliefd op Haar, je bent samen gebleven en getrouwd. Wat waren daar de redenen van?
Wat maakt dat dit nu anders is?
Wat kun jij er aan veranderen om het weer een mooie relatie te maken?
Daarnaast zal je vrouw zich moeten bedenken wat zij wil met jou. Misschien heeft zij dit helemaal niet zien aankomen want zij begrijpt je niet (logisch als je 2 maanden geleden nog eeuwige trouw beloofd).
Wees eerlijk, neem verantwoordelijkheid en hak een knoop door die ook recht doet aan je vrouw (de manier waarop).
Kap dus direct met je minnares en bepaal je keus voordat je nog meer pijn veroorzaakt. Dat is niet eerlijk en getuigd van weinig ballen!

Kijk, heel gefragmenteerd staat hier eigenlijk wat geschreven maar eigenlijk komt er veel meer bij kijken, en dan kunnen wij je wel advies gaan geven, maar dat kan een heel vertekend beeld geven. een relatie is niet sex alleen maar zoveel meer. Sex maakt de relatie niet. en een broer/zus verhouding kan ook een heel goed huwelijk zijn, en alles kan eigenlijk wat jij/jullie maar willen zolang het eerlijk kan. Zelf leef ik polyamoreus en heb ik twee relaties. Meeste mensen prefereren toch eentje. Voel je zelf dat je MOET kiezen en er niet uitkomt, dan kun je beter even zonder tv, pc telefoon uit, een weekje op vakantie gaan. gewoon helemaal alleen weg, de stilte in. Dan komen de antwoorden die voor jou bestemd zijn. Niemand anders kan zo'n beslissing voor jou nemen, alleen jijzelf. Bedenk wel dat het gras aan de andere kand van de heuvel vaak groener is en dat je waarschijnlijk voor je vrouw ook ooit zoveel gevoeld hebt als voor de vrouw die nu in je leven is gekomen.
Doe wat goed voelt voor jou.

Het is goed dat je hulp hebt gevraagd. Het is goed als er meerdere mensen meedenken, zodat je het van verschillende kanten kunt bekijken. Je zult wel zelf je eigen beslissing moeten nemen.

Vanuit mijn standpunt zeg ik dit. Je bent getrouwd. Je hebt aan je vrouw beloofd dat je bij haar zult blijven. Dat is de betekenis van het huwelijk. Als je het huwelijk zou beëindigen, dan houd je je niet aan je belofte. Dat is niet alleen nadelig voor je vrouw, maar ook voor jezelf. Je 'geweten' zal gaan knagen ...

Je bent echter verliefd geworden op een andere vrouw, terwijl je relatie met je eigen vrouw wat minder leuk was. Wat ik je nu aanraad is, je NIET te richten op die andere vrouw en die verliefdheid, maar je te concentreren op je huwelijksrelatie. Je hebt er al met je vrouw over gesproken, dat is een goed begin.

Het is niet nodig dat je alles aan je vrouw gaat uitleggen. Het is nu nodig dat je er je best voor doet de relatie met je vrouw weer goed, zelfs BETER te krijgen.

Je denkt dat die andere vrouw je beter begrijpt. Ja misschien toont zij veel begrip voor jou, omdat jij je hart bij haar uitstort. Maar jouw eigen vrouw kan ook (meer) begrip voor je krijgen. Het huwelijk is iets waar je voortdurend aan moet blijven werken. Als je ergens mee zit, bijv. dat je in een sleur dreigt te raken, dan moet je daar z.s.m. met je vrouw (!) over praten. Samen moet je naar een oplossing zoeken.

Als je echter met een andere vrouw over jouw thuissituatie gaat praten, dan begeef je je op een gevaarlijke weg. Dat ondermijnt je huwelijk. Ja, je was daar al mee begonnen en je bent al een heel eind op die verkeerde weg, maar het is nog niet te laat! Je zult die andere vrouw misschien een beetje teleurstellen. Maar als zij wist dat jij getrouwd was, dan kan zij je niets verwijten. Je eigen vrouw heb je echter aan je verbonden door de huwelijksbelofte. Doe je best en maak er wat (goeds) van!

Het gras bij de buren is altijd groener...

Je bent niet voor niets al 3.5 jaar samen, je hebt haar niet voor niets getrouwd. Je hebt er voor gekozen met haar te trouwen... Wat nu als je met de ander doorgaat en je na een jaar daar weer een beetje op uitgekeken bent?

Misschien zou je eens met een een professioneel iemand moeten praten... Misschien is die andere vrouw geschikter, misschien niet. Zou in ieder geval geen overhaaste beslissingen nemen.

Sterkte!

Dit zijn typisch uitspraken die je vaak hoort
Sleur, mijn vrouw begrijpt me niet, de vriendin begrijpt mij 100% en dat heb je nog nooit meegemaakt, je vrouw is als je zus.
Sta je er wel bij stil dat dit in veel gevallen van werkelijk vreemdgaan er zulke uitspraken worden gedaan?
Dit zou je ook hebben als die vriendin je vrouw was en je vrouw die vriendin maar de gevoelens voor beide vrouwen zouden dan omgekeerd zijn vrees ik.
Natuurlijk zegt die vriendin dat ze je begrijpt etc.
Zij leeft niet met je samen en zij wil je wss nog veroveren of het is de spanning die jullie tot het perfecte stelletje doet lijken in fantasie.
Niks staat nog vast tussen jouw en die vriendin, dat geeft veelal van zulke gedachtes die er niet op deze wijze zouden zijn wss als je 10 jaar met haar getrouwd zou zijn.
Op het moment dat mensen verlieft raken zeggen ze gemakkelijk over diegene dat zij nog nooit zulke gevoelens eerder hebben gehad.
Wat je het beste kan doen, ik zou zeggen geen enkel contact meer met die vriendin en je huwelijk als heilig gaan beschouwen.
Want ik neem aan dat jullie geen vrij huwelijk hebben, dan was het wat anders.
Probeer te relativeren en bedenk dat toen je nog happy verlieft was op je eigen vrouw of je toen ook in staat was om gevoelens voor andere vrouwen te hebben zoals nu.
Waarschijnlijk niet dus als het goed is was zij toen ook de vrouw die het was.
Verlieft worden op een ander dat kan gebeuren, maar wat doe je ermee.
Vind het overigens wel snel dat de sleur al is toegeslaan, het zou kunnen dat je niet bij elkaar past en dat deze vriendin je ware is maar is dat niet een beetje heel erg toevallig?

Toegevoegd na 11 uur:
Je zegt dat je vrouw je niet begreep na het gesprek en dat is zeg je pijnlijk.
Zou ze moeten begrijpen dat ze na 3 maanden huwelijk te horen krijgt dat jij twijfelt?
Pijnlijk ja, voor je vrouw...
En wat die zgn vriendin dan voelt tja dat is dan jammer voor haar, ze weet van je huwelijk dus medelijden voor haar vind ik niet op zijn plaats.
Waarom ben je eigenlijk met je 'zus' getrouwd, waarvan haar woorden je niet raken en waarmee je bovendien al langer mee in een sleur zit terwijl je vindt dat ze je niet begrijpt en daarbij deze vriendin al kon?
Je vrouw voelt het een en ander vast aan, hoe kan ze nou genieten van haar witte brood weken en jou steunen?
Jij bent er kennelijk niet voor haar etc. wat doe je zelf aan zou ik zeggen.
Sorry dat ik nogal hard reageer maar heb met je vrouw te doen.