Gaan kinderen na een scheiding van de ouders automatisch naar de moeder?

waarom nu weer die min?

Goeie vraag, overall ben ik het wel eens met je namelijk. Weet niet precies hoe het zit met die leeftijden maar een kind van 16 jaar dat liever bij de vader wilt wonen kan (mits er geen extreem gekke dingen aan de hand zijn) geen stro-breed in de weg worden gelegd volgens mij..

Het hoederecht bestaat alleen in België. In Nederland noem je dat ouderlijk gezag en dat blijft bij beide ouders na de scheiding. Ouders beslissen in Nederland in beginsel samen over de verdeling van de zorg. De term omgang bestaat niet meer in de wet bij ouders.

ik heb geen min gegeven maar ben het niet eens met de zin"vraag het kind waar het wil wonen" . Zo breng je kinderen in een verschrikkelijk dilemma, want houd je meer van je papa of van je mama? ( zo voelt dat voor een kind ). Nee, laat zo'n onmogelijke keus alsjeblieft niet aan een kind over, maar ga als ouders samen in goed overleg om tot een gezamelijke afspraak te komen die je wederom samen met het kind overlegt of hij/zij zich daar fijn bij voelt.

Het kan zelf in je nadeel werken als je je kind dit gaat vragen, maar dat is nog het minst belangrijk. Je mag je kind dit gewoon niet aandoen, het hoeft namelijk geen keuze te maken, jullie als ouder zorgen er gewoon voor dat je kind jullie gewoon beiden regelmatig ziet en dat het gezellig is voor alle partijen.

Je moet als ouders je verantwoordelijkheid nemen en samen kiezen wat de beste verblijfplaats is voor de kinderen. Jonge kinderen zelf laten kiezen is heel slecht voor. Je brengt ze dan in een loyaliteitsconflict. Dat kan bijzonder traumatiserend zijn.

@ absor, "Nee, laat zo'n onmogelijke keus alsjeblieft niet aan een kind over"... Als je als kind een echtscheiding meemaakt, dan verlies je daarmee je ouders en hou je een vader en een moeder over, je hebt dus als kind ook niets te kiezen! Wat ik bedoelde was ook eigenlijk wat jij zegt in je laatste zin, dat je het ook met je kind moet overleggen of die zich daar fijn bij voelt. @wiccalife, "Je mag je kind dit gewoon niet aandoen, het hoeft namelijk geen keuze te maken,.." Helemaal mee eens, je mag dit je kind niet aandoen! Al is het soms beter, maar in principe mag een kind geen echtscheiding meemaken, is echt kut voor een kind. Maar als je als kind een echtscheiding meemaakt dan maak je als kind toch wel een keuze! Als de ouders beslissen dat wonen bij de moeder het beste is dan zal de relatie met de vader minder worden, dit beïnvloed het kind op vele fronten, en daarmee ook de keuzes die hij maakt! Woont het kind bij de moeder en vind het kind het veel leuker om in de weekenden bij de vader te zijn dan maakt het ook een keuze! Je kan wel zeggen als ouders dat het kind geen keuze hoeft te maken maar dan hou je er geen rekening mee dat je het kind, door te gaan scheiden, opzadelt met een hele rits aan nieuwe problemen waarin keuzes gemaakt moeten worden... @Pedro, natuurlijk moet je als ouders je verantwoordelijkheid nemen, denk dan ook goed na voordat je gaat trouwen... Jonge kinderen kunnen zelf heel goed aangeven waar ze zich het prettigst voelen, liever bij moeder die vaak thuis is dan bij vader die alleen 's avonds thuis is is fijner dan andersom.
Loyaliteitsconflict, je brengt ze sowieso in een loyaliteitsconflict! Als je voor het kind gaat beslissen om bij moeder te zijn dan creëer je een loyaliteitsconflict richting de vader en vice versa. En een hele scheiding is traumatiserend! Niet het loyaliteitsconflict! Een mens maakt genoeg loyaliteitsconflicten mee in zijn leven (op werk, in relaties) dat hoort bij het leven, een echtscheiding niet.

@ rsj88
Ik vind dat jij netjes en goed doordacht op de antwoorden in gaat, keurig ;-)
Maar 1 puntje van milde kritiek: natuurlijk moet je als ouders je verantwoordelijkheid nemen, denk dan ook goed na voordat je gaat trouwen… Dit is een opmerking die gauw gemaakt word en vaak onterecht word geroepen. Vaak als je gaat trouwen als er nog geen kinderen zijn, trouw je met je kinderloze partner. Als er daarna kinderen geboren worden leer je je partner van een hele nieuwe kant, namelijk de vader of moeder van je kinderen. Dit is allemaal nieuw en kinderen brengen veel vreugde, maar ook een heleboel stress en spanning......denk aan een huilbaby. En ook schoonouders spelen ineens een andere rol in je leven, die zijn ineens oma en opa van jou kind......Dus ook al denk je 1000x na voordat je gaat trouwen, het is nooit de garantie op een goed huwlijk, helaas.

@wiccalife, ik denk dat het puntje van milde kritiek wel op zijn plaats is. Ik heb een scheiding maar van een kant mee gemaakt, en heb me daardoor misschien wat laten meeslepen.