Wat moet ik doen?

ouders, dat is de puberteit, de puberteit is als je ouders vervelend beginnen te doen.

Je bent pas 17 en naar ik aanneem nog niet van plan om nu al te trouwen. Eerlijk gezegd begrijp ik niet zo goed waar je ouders zich nu al druk over maken. Bovendien is vrachtwagenchauffeur een eerzaam beroep en chauffeurs zijn ook hard nodig om goederen van A naar B te brengen. Je hoeft noch je ouders noch je vriend de rug toe te keren, maar probeer een keer een goed en vooral rustig gesprek te voeren met je ouders over jouw gevoel. Jouw geluk zou voor je ouders toch erg belangrijk moeten zijn en niet de status, die een beroep iemand geeft. Toegevoegd na 15 minuten: "Je mag niet met hem trouwen." Als je 18 bent beslis je daar alleen maar zelf over (met je vriend natuurlijk) en die tijd is niet meer zo ver weg, omdat je nu 17 bent. Zolang kun je toch nog wel wachten, hoop ik.

Je ouders draaien vanzelf wel bij als Ze Zien dat jij echt gelukkig bent! Maar trouwen is een beetje vroeg. Daar krijg je later misschien wel spijt van omdat je dan nooit echt een jeugd hebt gehad..

Kiezen voor je vriend. Het gaat als het ook om trouwen gaat ook echt om toekomst, en als jij gelukkig wordt van je vriend moet je dat kiezen en jou ouders dat accepteren. Mocht het echt op een punt komen A of B, tja dan zou ikzelf voor de relatie gaan. Want je ouders wil je wel voor later, maar daarmee deel je dan niet het bed, ben je niet elke dag bij en dergelijke.

Je bent natuurlijk nog heel jong en gaat nog naar school. Ik zou je ouders niet de rug toe keren, maar je vriend ook niet. Je schrijft toch dat je ouders niks meer met je te maken willen hebben, als je met hem trouwt? Wel trouw dan niet en wacht nog een tijd af. Hou de situatie zoals ze nu is (als dat mogelijk is) tot je wat ouder bent.

Laat de situatie gewoon zoals ie nu is. Je bent immers pas 17 en je zit vast nog op school. Maak eerst je opleiding af en zie dan weer verder. Vrachtwagenchauffeur is trouwens en prima beroep. Als je over een paar jaar nog met hem samen bent, zit het tussen jullie wel goed. Dan hebben jouw ouders er niets meer over te zeggen met wie jij trouwt. Het is jouw liefde en jouw leven. En misschien draaien ze wel bij als ze zien dat jullie serieus en gelukkig zijn. Het lijkt mij dat ze een breuk niet zullen riskeren. Liever een (in hun ogen! minder geslaagde) schoonzoon erbij dan een dochter kwijt. Een paar weken geleden stond op GV een vergelijkbaar probleem. misschien heb je wat aan die antwoorden. Zie: http://www.goeievraag.nl/vraag/ouders-vriend.156573?p=2

Het is jammer dat je ouders zo oordelend zijn over wie hij is. Ik herken dat. Ik zit zelf op de universiteit maar toen ik aankwam bij mijn ouders met mijn huidige vriend die 'slechts' mbo had gedaan was mijn moeder vooral erg oordelend (had niets met leeftijd te maken ik ben nu 27). Over de jaren is dat wel bijgetrokken, maar ik weet nog precies hoe dat voelde. Zij kende hem totaal nog niet en stond meteen met haar oordeel klaar. Nadat ik merkte dat ze af en toe neerbuigend reageerde op dingen die hij zei, heb ik een paar keer met haar gepraat over dat het niet gaat om het opleidingsniveau van iemand of welke prestaties hij allemaal geleverd heeft, maar om hoe je je voelt bij iemand en om hoe je dingen met elkaar kunt delen. Het gaat om iemands persoonlijkheid. Als jij voor hem kiest dan is dat jou keuze, als hij jou gelukkig maakt en hij de persoon voor jou is, dan hebben je ouders daar in principe niet veel over te zeggen. Dat je verkering hebt op deze leeftijd lijkt me overigens vrij normaal, jammer dat je dat stiekem moet doen. Trouwen lijkt me niet zo heel slim om nu al te doen. Je voelt je misschien super volwassen en wijs maar over een paar jaar voel je je misschien anders. Zoals anderen al zeiden, als jij perse wilt trouwen, dan houd niemand jou meer tegen als je 18 bent.

Ok je bent over een jaar volwassen en dan kunnen je ouders dat niet voor jou bepalen , de vraag is of je vriend echt zo leuk is om dan ruzie met je ouders te krijgen als je met hem zou trouwen die vraag moet je jezelf afvragen

Je ouders hebben naturlijk groot gelijk dat je nu nog niet moet trouwen. Maar op het moment dat je dat wel zelf mag beslissen (al zou ik dat ook niet overhaast doen), hebben zij daar natuurlijk niets meer over te zeggen. En als ze zien dat het je goed gaat en dat je gelukkig met hem bent, draaien ze in de praktijk meestal wel bij. Veel ouders zitten nog een beetje vast in het vangnet van de overwaardering voor witte boorden, en willen altijd het beste van het beste voor hun dochter (alsof alle advocaten en huisartsen van die geweldige echtgenoten zijn - voor zover ze hun neus thuis al eens laten zien. Elke man die op een eerlijke manier zijn boterham verdient, mag er zijn, hoor. Alleen : zeg nooit nooit. Als hij chauffeur is, kan er best een moment komen in jullie leven dat internationaal rijden een betere optie is. Maar dat hoeft echt niet meteen de doodslag voor je relatie te zijn, hoor. Als die jongen van je houdt en goed voor je is, en jullie hebben al een paar jaar een goede relatie zonder rare voorvallen, zou ik niet weten waarom je daar over en x aantal jaren (als je je school achter de rug hebt en zelf een baan hebt) niet serieus werk van zou kunnen maken. Uiteindelijk moet je natuurlijk altijd kiezen voor je eigen geluk ; als je ouders je dat niet gunnen, is een breuk met hen wellicht nog niet eens het allerergste. Maar zoals ik al zei : die soep wordt zelden zo heet gegeten als ze wordt opgediend. Gewoon niets overhaasten, en als je eenmaal volwassen bent, je eigen volwassen beslissingen nemen.

U wacht totdat u 18 bent, probeert op eigen benen te staan, mbt huisvesting, voeding en inkomsten uw eigen broek op te houden en slaat uw vleugels uit en verlaat het nest. Dan kunt u samen met hem aan uw toekomst werken.