Hoe weet ik of ik de goede keuze heb gemaakt?

Liefdesverdriet kan lang duren. Over een jaar is het vast al een stuk minder. Sterkte!

Eerlijkheid duurt het langst.

Stuur haar een berichtje met bovenstaande boodschap. Als je haar in je leven wilt al is het als vriendin moet je daar gewoon voor uitkomen.

Mocht zij besluiten dat zij dat niet wil of niet aan kan, dan zal je dat moeten accepteren hoe moeilijk dat ook is.

Het verwerken van een relatie duurt gemiddeld ongeveer de helft van de tijd die de relatie heft geduurd. In jouw geval mag er dus best anderhalf jaar overheen gaan, waarbij het vermoedelijk wel verstandig is elkaar een beetje te vermijden.

Je valt nu in de valkuil dat je je alleen de mooie en leuke dingen nog herinnert, maar het is niet voor niks uitgegaan natuurlijk, en daar stond je zelf ook achter, dus je wist dat het inderdaad niet werkte. Wellicht is het verwerken iets makkelijker als je daar op focust.

Daarnaast lijk je ook meer 'de liefde', 'een relatie' te missen dan specifiek haar. Ook daar loop je een beetje het risico dat wat er was te idealiseren.

Neem gewoon rustig je tijd, probeer voor ogen te houden dat en waarom het echt niet ging, en voor je het weet komt er een nieuwe liefde op je pad die wel werkt. Of waar jullie beiden meer aan willen werken ; dat kan het natuurlijk ook geweest zijn. Relaties gaan niet vanzelf. Als ze wel de ware voor je was, zullen jullie elkaar wel weer ergens tegenkomen en een nieuwe start kunnen maken, maar daarvoor moet je nu eerst wel helemaal van elkaar los.

Ingewikkeld hoor! Wat is het gevoelsleven toch moeilijk he?
Je weet pas wat je mist als je iets (of in dit geval iemand) niet meer hebt.
Zo te lezen wil je dolgraag weer een relatie met haar. Je zal niet de eerste zijn die een relatie een tweede, of eigenlijk een derde kans wil geven.
Ik denk dat je moet uitzoeken of er nog een toekomst in zit met deze liefde. Pas dan zul je rust hebben, en verder kunnen met je leven.
Dat is natuurlijk alleen maar mogelijk als zij er ook voor openstaat.
Bel haar op en vertel haar hoe je je voelt. Vraag haar of ze je nog eens wil zien om te kijken of er nog iets tussen jullie kan zijn.
Als zij dat niet wil, dat houdt het echt op. dat zul je toch je leven op de rails moeten zien te krijgen. Maar: wie niet waagt die niet wint.

Wat ik uit je verhaal begrijp is dat je haar graag terug wil niet als vriendin perse maar als je beste maatje. Misschien kan je haar een brief schrijven met hoe je er over denkt. Jr gevoelens er in melden, gewoon heel oprecht en eerlijk zijn tegenover haar. Ik wens je heel veel sterkte.

Allereerst vind ik het mooi geschreven dit verhaal. Toch jammer dat jullie zulke goede maatjes waren en toch de relatie kapot is gegaan. Helemaal jammer om te lezen dat het meer jouw keuze was terwijl ( als ik het echt goed gelezen heb) zij de persoon was die jou uit een grote dip heeft gehaald en jou weer opgepept en gelukkig gemaakt heeft. Als jullie zo goed met elkaar overweg konden waarom heb je dan besloten het uit te maken?

Nu is zij het gaan accepteren en zul jij het ook moeten doen. Het is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Je zou nu kunnen proberen haar weer een keer op te zoeken en toch te vertellen spijt te hebben van je beslissing omdat je nu pas beseft wat voor moois en liefs je eigenlijk hebt laten gaan wat je achteraf gezien veel te dierbaar was en dat je toch graag nog eens zou willen proberen de relatie weer langzaam op te laten bloeien als zij er ook nog iets voor voelt.

Het feit dat ook zij van mening was dat jullie elkaar beter niet meer konden zien kan ook betekenen dat zij meer dan alleen vriendschap voelt en dat zij ook over jou denkt dat jij er te makkelijk overheen bent (gezien het blijven hangen en geen initiatieven nemen voor nog een versierpoging) en dat zij zich eigenlijk genoodzaakt ziet het te accepteren en verder proberen te gaan zonder jou. Dat ze een gewone vriendschap niet aankan, jou wel zien maar geen liefde samen met jou.

zij zal zich heus niet zo makkelijk hierover heen kunnen zetten dan jij misschien denkt.....jij was net zo goed haar beste maatje en soulmate en hield denk ik net zoveel van jou....

Probeer het gewoon nog een keer....het zal reuze meevallen.

het kan heel lang duren voordat je het hebt verwerkt. denk niet dat je de wereld niet aan kan zonder iemand, of dat je in de put bent puur omdat je alleen bent.
probeer te denken aan de feiten waarom het niet meer ging tussen jullie. een aantal jaar terug ben ik ook uit een lange relatie gestapt, ongeveer op dezelfde manier. Het heeft voor mij jaren geduurt voordat ik er echt overheen was.
Heb vertrouwen in de keuze die je gemaakt hebt, je zegt zelf al dat je er ruim een half jaar over gedaan hebt om uiteindelijk tot je keuze te komen. Dit was niet voor niets! Nu je uit elkaar bent idealiseer je haar misschien, je ziet haar niet vaak meer en hebt dus niet meer op dagelijkse basis last van de eventuele mindere kanten die ze heeft. Maar denk daar eens aan, waarom gingen jullie uit elkaar!
Laat jezelf niet te veel verdrinken in liefdesverdriet, maar focus ook op andere dingen. Natuurlijk heb je tijd voor jezelf nodig om erover te denken, maar als je alleen maar stil zit en denkt hoe moeilijk het is wordt het niet beter.
Praat er met mensen over (zoals hier maar ook met vrienden). Als je weinig mensen hebt om erover te praten zorg dan dat je je verhaal toch kwijt kan, dan maar op internet, of desnoods bij je ouders. Ga dingen doen, plan je dagen voller zodat je meer afgeleid bent. Onderneem dingen.
als je haar als 'gewone' vriendin wilt houden dan moet je het nog meer tijd gunnen om af te laten koelen. Anders is het te gemakkelijk om weer in verliefdheid terug te vallen. Het is ook niet gezegd dat het uberhaupt zal lukken om gewone vrienden te zijn. Maar het kan wel, ik heb zat voorbeelden ervan in mijn omgeving gezien.

U heeft de juiste keuze gemaakt voor HAAR,
indien u tijdens uw relatie alleen maar aan uzelf heeft gedacht, geen schouder aanbood of geen gehoor gaf
toen ZIJ u nodig had.
De liefde moet van 2 kanten komen.

Het is bijna een half jaar geleden dat u een besluit maakte om de relatie te beeindigen.
Onderzoek waaraan uw besluit ten grondslag lag.

Zet het op papier waar jullie geen match meer hadden en
wees eerlijk en spaar uzelf ook niet indien u zelf ook niet brandschoon bent.

Onderzoek ook of het echte liefde was van beide kanten
of dat het wel makkelijk was een maatje voor de wip,
de vaat, de afwas, de was of het gezamenlijke inkomen.

Wat mist u in feite het meeste, en lieg niet.
Bedenk dat u zich heel veel moeite kunt getroosten door
eerst vast te stellen of zij nog ,,vrij,, is, alvorens u onder haar balkon een serenade gaat weggeven.

Velen spelen in loterijen of wagen hier en daar een gokje,
maar zagen niet dat de hoofdprijs naast hun op de bank zat.
Dus de bal ligt weer bij u.
Is er een gerede kans dat u het e.e.a. terug kunt draaien,
grijp die kans dan met beide handen aan en draag haar op
handen en behandel haar als een vorstin.

Mocht het te laat zijn, gebruik dan de adviezen die eerder gegeven zijn op GV en neem de volgende keer een wijzer
besluit.
Leuker kunnen we het niet maken.

jij wil dat jullie weer bij elkaar komen dus zo kan je nooit afstand nemen of vriendschappelijk met elkaar om gaan.

ik denk dat je realistisch moet blijven. jullie waren niet elkaars soulmate, daarom werkte het niet meer. niet na 3 jaar en de poging erna ook niet.

je ziet niemand anders die je kan helpen of waar je mee kan praten want je wacht op haar.
laat het los, het werkt niet. duik niet in de slachtofferrol. jij bent verantwoordelijk voor jezelf, en niemand anders. een ander kan je hulp bieden hierbij maar je moet er voor open staan, het willen zien en het aan willen pakken.
als je dat niet doet blijf je stil staan en ben je zelf de persoon die er voor kiest om het leven aan zich voorbij te laten gaan en zich hierover te verbazen.

je mist haar en dat is prima, dat is een feit, maar dan moet je verder. dat kan niet als je wil en verwacht wat er niet haalbaar is. je zet jezelf in de wachtkamer van het geluk.
je kan pas als vrienden met elkaar omgaan als je weet en ziet dat er verder ook niets meer is of zal gaan komen. van vrienden heb je geen verwachtingen zoals jij ze hebt.
ook hier moet je een hoofdstuk afsluiten voor je verder kan als gewone vriend.

dit kan een prima motivatie voor je zijn lijkt mij.

Je vergeet liefde pas, als je weer liefde vind.