Ik voel me buitengesloten, wat kan ik hier mee doen?

Hallo jij,

Ik lees dat je een emotie omschrijft als "ik voel me buitengesloten".
Meestal komen emoties samen met nog wat andere gevoelens.
Het is voor mij dus moeilijk inschatten welke gevoelens dat zijn maar ik ga je proberen uit te leggen wat veelal gedaan wordt wanneer je je afgewezen, eenzaam en buitengesloten voelt.

In de eerste plaats is het altijd goed om te weten wat er precies is gebeurd, een "waarneming".
wat gebeurde er precies?
Daarna ga je naar het "gevoel de emotie" kijken, die heb je hier ook al een omschreven.
Er is iets waar jij "behoefte" aan had, wat was dat? BV je wilde er graag bij horen, bij zijn.
Kun je ook aangeven wat jij wilde, wat je "verzoek" zou kunnen zijn? BV Ik had graag mee met jullie samen iets ondernomen.

Belangrijk nu is dat je het voor jezelf in kaart brengt.
Als het aan je 'knaagt' zoals je zelf aangeeft, zou je er iets mee kunnen doen door dat te doorbreken.
Dan zou je het kunnen vertellen tegen je zus en broertje hoe jij het hebt waargenomen,
en geef aan wat het met je doet.
Wat jij graag had wilde mag je ook vertellen.
Wat je kunt proberen is het dan wel bij jezelf houden.
Ga niet oordelen en geef een duidelijk verzoek.

ik heb een model op internet gezien van geweldloze communicatie.
Dit zou jou wat meer ondersteuning kunnen bieden in je vraag.

http://geweldloze-communicatie.blogspot.com/

Succes!
Laura

Dit is pure jaloezie. Ik ken dat uit het verleden en uit andere situaties. Aan de ene kant is het naar, dat ze jou niet hebben meegevraagd, maar maak er een leermoment van, want in je latere leven kun je er veel last van krijgen met minder onschuldige gevolgen. Vraag je af, of ze jou hadden MOETEN meevragen, doen ze er iets VERKEERDS mee door je niet mee te vragen en vraag je ook af of er iets is dat jou schaadt. Ik denk dat je steeds nee moet antwoorden en dan moet het jou duidelijk zijn, dat je gewoon niet moet klagen of sikkeneuren. Jaloersheid is een van de ergste relationele ziektes, die je bovendien zelf opklopt.

Als ik terugkijk naar mijn verleden, dan kan ik nu niet begrijpen, waarom ik vroeger in dit soort situaties zo stinkend jaloers was en wat een hoop onguurs die jaloersheid kan opleveren. Je voelt je vertrapt en geslagen, en je wilt niet denken, dat je dat zelf allemaal veroorzaakt.

Je kunt het gevoel benoemen. Rustig zeggen (zonder verwijt) dat je je(even) buitengesloten voelde. (goeie manier: " Ik merkte dat ik me even buitengesloten voelde. Hebben jullie enig idee hoe dat komt? ) Je hoort dan misschien (of niet..vooral als er iets aan de knikker is, zijn mensen geneigd te zwijgen)) waarom de twee samen zijn gegaan.
Dat kan talloze redenen hebben.
-De een had een reden de ander te trakteren
-Een van de 2 had een alibi nodig
-Ze vinden die film allebei leuk
-Ze willen elkaar (eindelijk) eens wat meer aandacht geven
- Ze hadden zin jou even de ogen uit te steken..
Het laatste vast niet en is ook niet te hopen. Zoiets zou voor de hand liggen als je een opdringerige , claimende, jaloerse zus zou zijn, die de familie domineert en overal vooraan wil staan.

Door gewoon kalm je gevoel te benoemen zonder verwijt, drijf je ze niet in de verdediging en is de kans groot dat je meteen te horen krijgt hoe of wat. Zeer waarschijnlijk blijkt dan dat je je geen zorgen hoeft te maken. En de aqnderen weten meteen dat jij het ook wel leuk vindt om mee te gaan stappen.