Hoe kan ik mijn snel beïnvloedbare, over enthousiaste dochter het beste helpen?

Question

Mijn dochter is nu elf, het is een erg druk, actief, gezellig kind, dat overal voor in is. Ze gaat fluitend door het leven, maar komt geregeld al in de problemen omdat ze zo beínvloedbaar is.
Ze kan al over een jaartje of 2 in de pubertijd komen en ik begin me nu al wel af te vragen hoe dat zal gaan met jongens, seks, drank, roken en drugs en wat al niet meer. Ze is zo gevoelig voor prikkels ed, ik vergelijk het altijd met dat je als kind in een hele grote speelgoed winkel staat en van gekkigheid niet weet wat je nemen moet omdat je alles wel wilt.

Het is niet zo dat ik me super bezorgd maak, maar ik wil de eventuele problemen toch wel voor zijn. Een kennisje haar dochter is precies zoals die van mij en die zit toch aardig in de problemen. Loopt achter oudere jongens aan, waar ze om de dag op een ander verliefd is, neemt het niet zo nauw met het zoenen van verschillende jongens op één avond. Drank en drugs is ook al uitgeprobeerd en het meiske is 13.

Ik praat veel met mijn dochter, ze geeft me de antwoorden die ik graag wil horen, maar ondertussen denkt ze jaha mam.
Hoe krijg ik haar met beide benen op de grond, hoe voorkom ik dat het haar over een paar jaar niet duizelt in het hoofd, met wat ze allemaal kan/gaat proberen?
Hoe kan ik haar helpen om minder gevoelig te worden voor al die prikkels?
Natuurlijk horen dit soort dingen allemaal bij het puberen, maar ik denk dat het bij haar te wordt, en voor die tijd wil ik graag ingrijpen.

 · Accepted Answer

Wat ik in ieder geval zeker weet is dat je als ouder achter je kind aan rent. Op bijna alle gebieden. De ontwikkeling van zo'n kind gaat voor het grootste deel buiten de ouders om, en dat is zo bedoeld geloof ik door de natuur.
 
Ik ben zelf 18, de jongste uit een gezin van 4, en mijn ouders hebben ons altijd het gevoel gegeven dat we zelf mogen kiezen. Zij zouden ons altijd uit de penarie komen redden, maar vertrouwen ons volkomen in de beslissingen die we maken. Advies geven ze dus ook maar spaarzaam wanneer ze het ergens niet mee eens zijn; die hebben ze al gegeven, we weten precies hoe zij en onze vrienden er over denken.

Ik gebruik nooit alcohol, drugs en ga (beetje saai misschien) vroeg genoeg naar bed om 's morgens nog te kunnen praten. Jongens hebben nooit een probleem gevormd. 
Ik denk dat mijn ouders er heel goed aan hebben gedaan om mij zowel de verantwoordelijkheid als het vertrouwen te geven: dat is onvoorwaardelijke liefde, ik ben ze dankbaar en voel me er een zelfstandig en weldenkend mens door.

Ik leef in de veronderstelling dat het überhaupt slecht mogelijk is om je kind te behoeden voor dingen waar alleen zij bij aanwezig- en betrokken zal zijn. U geeft al aan; ze weet hoe u er over denkt, en is aan het begin van de puber periode. Dat staat gelijk aan experimenteren (of niet, zoals ik deed). Zolang zij bij u, vrienden en op school in een veilige omgeving is kan er bij dat eventuele experimenteren weinig mis gaan. Als zij in haar achterhoofd kan houden dat u haar wilt helpen als ze in de prut zit lijkt me de verleiding om dat uit te proberen ook niet sterk.

 · Answer

Ik denk dat de beste manier is om haar met kleinere dingen de gevolgen van haar keuzes te laten merken. Als je dit consequent volhoudt zal ze daar later veel aan hebben.

Bijvoorbeeld: Als zij niet opschiet, komt ze te laat op school en moet ze nablijven.

Als zij haar pianoles vergeet, moet ze zelf de leraar opbellen en haar excuses aanbieden.

Als zij ooit een zakje snoep uit de supermarkt pikt, gaat ze dat terugbrengen.
 
De verantwoordelijkheid voor een fijn leven ligt uiteindelijk bij haar. Dat moet ze zich goed beseffen. Jij kunt haar altijd helpen, maar daar mag ze niet op gaan leunen.

 · Answer

Je helpt je dochter het beste door haar zelf te laten ontdekken wat goed, fout of goedfout is. Je maakt je op voorhand zorgen over dingen die je vreest wat haar zou kunnen overkomen. Natuurlijk waarschuw je je kind en wil je je kind behoeden. Zolang jij je dochter terugfluit, zal zij het misschien als een betutteling erveren en het misschien stiekem toch doen. Liever kan je afspraken maken met je dochter waarbij jij aangeeft wat je van haar verlangt en waarbij zij aangeeft wat haar verlangens zijn. Natuurlijk moet je haar gedrag niet middels 'pappen en nat houden'  gedogen maar juist als ouder stutten en steunen waar het noodzakelijk is. Het ouderlijk huis moet een terugvalbasis zijn waarbij jij de deur op en kier houdt.

 · Answer

Je kunt haar voorzichtig op wat gevaren wijzen door b.v. haar op bepaalde dingen te wijzen.

Waarbij je dan aangeeft hoe zo'n nare situatie kon ontstaan.

Een voorbeeld: Ergens in de buurt heeft een jong meisje abortus moeten laten plegen b.v. vanwege haar zeer jonge leeftijd.

Laat haar zien hoe erg zoiets is en..hoe je het kunt voorkomen.

Probeer haar echter niet elke nare ervaring te besparen..want ten eerste lukt je dat niet en ten tweede heeft zij ook het recht het leven op haar manier te ontdekken.

Ooit heb ik een wijs man horen zeggen: Mijn kinderen hebben het meest geleerd van wat ik hen het liefst had willen besparen..

Onthoud die zin maar..ze zal je door moeilijke tijden met een puberende dochter heen helpen.

Groet,

Ton

 · Answer

Doro duidelijk te maken dat WAT er ook ook gebeurd; Jij bent er voor haar. Zonder verwijten of 'zie je nou wel' opmerkingen. Als zij het gevoel heeft dat ze op jou kan bouwen, zal ze bij het minste of geringste jou in vertrouwen nemen en hoor je van eventuele problemen het snelste. Door haar van alles te verbieden en boos t worden, zal ze jou niet meer als vertrouwens en rustpunt zien, en dan gaat ze dat in haar vriendengroep zoeken..

 · Answer

Toen ik jong was, was ik ook voor alles in en de voorloper van alles ik begon vroeg te roken ben drie keer betrapt toen was mijn vader het zat en mocht ik roken thuis en vooral niet op straat. daar heb ik mij fijn aan gehouden en nooit op straat gerookt. nu ben ik overigens al een langere tijd gestopt. 
Voor de rest denk ik dat het heel belangrijk is dat je als puber over alles met je ouders kunt praten zonder dat je er voor wordt gestraft. Als ze het jou eerlijk vertellen. B.v hoor je van de leraar dat ze gespijbeld heeft straf haar door huisarest extra. Hoor je het van haar zelf laat haar het dan zelf oplossen door de volgende dag naar het schoolhoofd te gaan en het daar te vertellen met gevolgen voor haar net als een volwassenen. Als ouder is het ook belangrijk om over drank drugs en pubers alles te weten komen door er boeken over te lezen. Dan herken je de kenmerken.
Jongens en liefde en sex daar gaan ze jammer genoeg veel vroeger tegenwoordig aan beginnen. Verbied het niet wijs haar wel op de ziektes en op de nadelen van tienermoeders hier zijn jeugd boeken en films over. leer haar vooral dat ze het alleen veilig doet en anders helemaal niet. Hoe meer je verbied in die leeftijd hoe meer ze het willen.
En ik denk dat je voor de rest ook blij mag zijn dat je dochter zo levenlustig is dat betekend dat ze gelukkig is. en door vallen leren we op te staan en het maakt ons klaar voor het latere leven.

 · Answer

Help haar om te leren van de dingen die fout gaan. Dat kan ze het beste leren met kleine dingetjes. Vraag haar om na te denken voordat ze overal enthousiast 'ja' op zegt. Als ze weer de tent uithuppelt met de mededeling "Mam, ik ga naar ...." terwijl ze eigenlijk iets anders belangrijks moest doen, laat haar dan even wachten en nadenken over wat dat betekent voor de rest van de dag.

Of als ze de fout in gaat, laat haar dan zelf bedenken wat ze anders had kunnen doen. Ze zal ooit best wel dingen doen die ze achteraf zelf dom vindt, maar die op het moment zelf heel leuk leken. Ze kan dan mooi aan jou vertellen wat ze beter had kunnen doen.

En los zeker niet alle kleine trubbeltjes waar ze in terecht komt, voor haar op. Soms moet ze gewoon voelen dat ze beter eerst even na kan denken.

 · Answer

Ik denk dat met elke puber het belangrijkste is om contact te houden.  Praat over de alledaagse dingen, welke leraar is stom en welk kind uit de klas kan je zo mee lachen en met jouw dochter natuurlijk bespreken wie de leukste jongens zijn(zolang ze dat wil delen met haar moeder) enz. 
Dan ben je betrokken bij hun dagelijks leventje en ben je zo goed mogelijk op de hoogte van wat haar bezig houd.
Maar ga haar niet uithoren, want dat zal ze snel zat worden en dan zegt ze straks misschien niets meer.

Het is de balans vinden tussen bemoeien en loslaten. En voorkomen dat ze een misstap maakt kan je niet, ze moet leren volwassen worden, net als met leren lopen,(toen kon je ook niet elke val voorkomen) met vallen en opstaan. 
Geef haar elke keer iets meer verantwoordelijkheid zodat ze dat ook leert, dat daden en gevolgen bij elkaar horen.

En voor jezelf, houd de humor erin tijdens de puberteit, dat werkt echt geweldig :) Ik plaats hier regelmatig opmerkingen als: O wat ben ik blij dat je zo puberaal reageert, was al bang dat jij de puberteit ging overslaan en dit wil ik niet missen.
Dat haalt de druk van de ketel zowel voor mijn 'puber' als voor mezelf.

 · Answer

Ik was altijd een heel braaf kind, omdat ik bang was van mijn vader.. Toen mijn ouders gingen scheiden, heb ik het mijn moeder vrij lastig gemaakt. 'Ik kan bij jou doen wat ik wil, jij slaat me toch niet' was mijn instelling.
Nu, 9 jaar later, heb ik geen contact meer met mijn vader, een superband met mijn moeder en heb alles achter de rug wat god verboden heeft.
Ja, ik heb in de shit gezeten.. Van alcohol en drugs tot 6 jongens op 1 dag en elke dag tot laat in de kroeg. Depressief zijn, een burn out, en 3 jaar bij een psycholoog hebben mij gemaakt tot wat ik nu ben!
En daar ben ik trots op! Ik kan tegen een stootje, ben er juist sterker door geworden. 
Ik heb nergens spijt van omdat ik er toen bewust voor heb gekozen, het enige waar ik nog steeds mee zit, is dat ik mijn moeder toen zoveel pijn heb gedaan. Maar ook juist daardoor is mijn band met mijn moeder nu zo sterk.

Kortom, wees niet te streng, dat werkt alleen maar averechts (bijv mijn vader).
Mijn moeder heeft me vrij gelaten, meer omdat ze mij in die tijd niet aan kon, maar ze is er wel altijd voor me geweest! Ik kon bij haar uithuilen, mijn verhaal doen, en als ik het even niet meer wist had ze altijd goede raad.
Zij liet me altijd merken dat ze onvoorwaardelijk van me houd!

Hoe kan ik mijn snel beïnvloedbare, over enthousiaste dochter het beste helpen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Weet jij het beter..?