hoe krijg je een kontakt met mijn zoon (20) die niets met ons te doen wil hebben, woont onder begeleiding, al 1 jaar niet gezien, geen contakt.

Question

na een ruzie 1 jaar geleden weggegaan, wou niet werken/leren, foute vrienden, genootmiddelen, eiste geld en prestaties van ons, had recht daarop, geeft nu ons schuld voor alles. Wij willen ondanks alles contakt met hem, hem helpen/sturen. Hij beseft wel dat hij niet goed bezig is en heeft spijt maar is niet in staat aan zijn situatie een positieve wending te geven(?). Sinds 2 jaar volgt geen opleiding of niet afgemaakt. Wij weten niet hoe het met hem gaat. Weigert contakt met zijn zus en oma. Wij vermoeden dat hij zich schaamt voor zijn daden en ook voor zijn piercings. Ik ben nu boos op hem dat hij niet in staat is onze ruzie bij te leggen. Ik schaam mij ook voor de familie en omgeving.

Toegevoegd na 6 dagen:
De begeleider wil ons niet over onze zoon informeren. Ik heb al alles geprobeert om met mijn zoon kontakt te maken en de verhoudingen te verbeteren(mail, telefoon, sms) maar hij antwoordt niet en wil niets met ons te maken hebben en maakt zelfs geen kontakt met onze dochter. Hij wil niet dat wij naar hem komen of hem zoeken

Toegevoegd na 6 dagen:
Hij neemt telefoon niet op en opent de deur nie, reageert niet op sms.

 · Answer

Ik neem aan dat je weet waar hij woont?
Ga gewoon een keer als moeder onaangekondigd naar hem toe. Sluit hem in je armen. Je hoeft verder niks te zeggen, want hij moet voelen dat je van hem houdt. 
De rest komt daarna wel.

Sterkte!

 · Answer

Ik ben bang dat zolang hij nog boos is, het geen nut heeft om contact te leggen. Ik begrijp dat u hem graag weer wilt zien, maar hij woont onder begeleiding om zijn leven weer op het rechte pad te krijgen, neem ik aan?! Als hij alles op een rijtje heeft en hij weer eerlijk naar het verleden kan kijken, zal hij u ongetwijfeld weer eens opzoeken. Tot die tijd zult u denk ik geduld moeten hebben, anders jaag je hem alleen maar verder het harnas in.

 · Answer

De instelling waar hij onder begeleiding woont benaderen. Misschien is er een vertrouwens persoon welke kan optreden als intermediair.

 · Answer

Je geeft aan dat je boos op hem bent. Met die gevoelens zal je het niet bij kunnen leggen. Werk eerst aan je eigen boosheid voordat je contact met hem opneemt anders werkt het averechts en raak je hem nog verder kwijt. Dat hij begeleid woont geeft aan dat de kans groot is dat hij het minder goed kan relativeren waardoor de kans groter is dat hij vanuit zijn emoties zal reageren. Misschien kun je eerst een brief schrijven waarin je hem laat weten dat je van hem houdt en hem mist. Ik denk dat hij dat liever hoort dan dat hij allemaal verwijten krijgt. Je geeft aan dat je je voor hem schaamt. Hij zal dat ook voelen en niets erger voor een kind dan te weten dat je ouders zich voor je schamen. Kortom, het lijkt me verstandig om zelf ook hulp te zoeken om te leren op de juiste manier met je zoon om te gaan, zodat de kans kleiner wordt dat je hem nog verder weg jaagt.
Succes!

 · Answer

je hoeft je niet te schamen want je zoon is op een leeftijd waarop hij verantwoording kan dragen voor hetgeen hij doet en juist niet doet.

jij hebt hier geen invloed op, hij kiest zijn eigen weg en je hoeft dus ook geen verantwoording te dragen.

verder zie ik wat giswerk, misschien heeft hij spijt, misschien schaamt hij zich voor zijn piercings.

de boel forceren door je op te dringen of te laten blijken dat je kwaad bent zal alleen maar averechts werken als je verkeerd aan het gissen bent.

stel je dus neutraal op naar hem. je kan hem dmv een brief laten weten dat je hem mist, maar respecteert dat hij zijn leven invult op zijn eigen manier, maar dat de deur voor hem altijd open staat en je er graag voor hem wil zijn. zowel voor leuke dingen als voor minder leuke dingen.

veel succes!

 · Answer

Stuur eerst een mail of een brief. Vertel dat je alleen wilt weten hoe het met hem gaat. Misschien wil hij ook per mail of per brief antwoorden. Is makkelijker dan zo recht voor iemand staan. Zo zou je langzaam wat contact kunnen opbouwen. Hem vertellen dat hij ondanks alles toch je zoon is, of hij dat nou wil of niet. En dat hij welkom is.

Heeft dat geen effect, dan zijn begeleider eens bellen hoe het is en of of die iets kan bereiken.

He kan ook zijn dat zoon blijft weigeren om contact te hebben. Leg je er dan - voorlopig-  bij neer. En dan later nog eens een poging.

 · Answer

Als je dolgraag contact wilt zet door....

Zeg dat je bijvoorbeeld, op een maandag bij hem langs komt en dat je met goede wil komt, maar zeg niet of hij het goed vindt, zeg het gewoon dat je langs komt. Niets op dringen.

Probeer eerst zijn vertrouwen terug te winnen en dan hopen dat het balletje gaat rollen.

Veel succes!

 · Answer

ten eerste je hoeft je niet te schamen 
het komt wel goed 
probeer eerst een sms te sturen of een mailtje 
vraag hoe het er mee is en hoe het hem vergaat
zeg dat je van hem houd en je er vertrouwen er in heb dat het goed met hem gaat. en dat je hem mist 
en niet meteen heel erg boos tegen hem doet wand dan drijf je hem van je af en dan ben je verder van huis 
hij heeft misschien van zijn fouten geleert maar als je constand op je donder krijgt dan gaat hij denken dat hij niets is. terwijl hij wel goed is en in zijn waarde laten 
dan komt het uit eindelijk wel er uit wat hem dwars zit 
en komen jullie toch bij elkaar 
het heeft wel tijd nodigvoor alle beide kanten 
maar laten merken dat je voor hem bent en van hem houd 
is het belangrijkste

 · Answer

Ik zou zeggen, laat je zoon een tijdje met rust. Net wat je zegt, hij kan zich wel eens voor zichzelf schamen nu hij volwassen wordt. door hem op te jutten en hem op zijn lip te zitten en te stalken (niet dat je dat misschien doet maar hij ervaart dit zo..) of liever gezegd, hem opdringen. Dit werkt alleen maar in je nadeel en krijgt hij alleen maar meer een hekel aan jullie. Door hem een tijdje met rust te laten geef je hem de ruimte eens goed over zichzelf na te denken en geef je hem de kans te ontdekken in hoeverre hij jullie mist en nodig heeft. Als hij jullie een tijdje niet hoort of ziet en hij nog voldoende van jullie houdt komt hij uiteindelijk op hangende pootjes terug. Wordt nooit boos....hiermee wordt hij alleen maar angstiger en jaag je hem juist weg.

hoe krijg je een kontakt met mijn zoon (20) die niets met ons te doen wil hebben, woont onder begeleiding, al 1 jaar niet gezien, geen contakt.

Antwoorden (9)

Weet jij het beter..?