In welke Europese landen moet je een fysieke geslachtsverandering ondergaan voordat je dit wettelijk kan veranderen?

In 1992 oordeelde het Europese Hof voor de Rechten van de Mens voor het eerst dat wanneer een staat weigert de geslachtsaanduidingen op de officiële documenten van transgenders aan te passen, deze zich schuldig maakt aan een schending van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

In 23 Europese landen, waaronder België en Noorwegen – landen die bekend staan als trouwe verdedigers van gelijkheid en respect voor de mensenrechten - moeten transgenders een chirurgische ingreep ondergaan waarbij hun geslachtsorganen worden verwijderd, om hun geslachtsaanduiding officieel te mogen laten aanpassen. Gaan ze hier niet mee akkoord, dan moeten ze voor de rest van hun leven verder met officiële documenten waarop een geslacht staat aangeduid dat niet overeenstemt met hun uiterlijk, noch met hun persoonlijke overtuiging.

In Denemarken, Ierland en Nederland hoeft dat inmiddels niet meer. En op Malta gaat de wijziging het eenvoudigst: daar is alleen een notariële verklaring nodig om als transgender juridisch je naam en geslacht te veranderen.